#صداى قربانيانجنگ اسعدآباد (پژواک، ٢٥دلو٩٤): يک باشندۀ ولايت کنر مى گويد که پسر چهارساله و برادر محصلش به نام طالب در بمباردمان جان باخته اند؛ اما تاکنون کسى از اين رويداد پرده برنداشته است.
اين رويداد به تاريخ ١٦حمل سال ١٣٩٢ خورشيدى، درمنطقۀ قرو ولسوالى وته پور ولايت کنر، هنگام عصر به وقوع پيوست.
نقيب الله گفت که يک طيارۀ بی پیلوت نيروهاى خارجى، موتر نوع داتسن افراد ملکى را هدف قرارداد که در پى آن به شمول دو عضو خانوادۀ وى، ١٤ فرد ملکى جان باخت و يک طفل مجروح گرديد.
به گفتۀ موصوف، در اين رويداد پدر، مادر و برادر طفل چهارسالۀ نيز کشته شدند..PNG)
نقيب الله افزود که دراين رويداد، دو عضو خانواده وى (يکى عبدالواحد ٢٥ ساله برادر وى که محصل دارالمعلمين عالى کنربود و ديگرى عامر فرزند سه ساله اش) نيز کشته شدند.
نامبرده گفت: “پسرم را در همين روز غرض تداوى به شهراسعدآباد مرکز کنر آورده بودم، برادرم جهت اشتراک در محفل عروسى يک دوستش به اسعدآباد آمده بود.”
به گفتۀ موصوف، زمانيکه آنها دوباره به قريه مى رفتند، من در شهر باقى ماندم و آنها را در موتر قريه سوار کردم.
نقيب الله گفت که خود وى محصل انستيتيوت ادارى وحسابدارى در اسعدآباد بود و در شهر مسافروار زندگى مى کرد.
قرار گفتۀ وى، زمانيکه هنگام عصر به منزل زنگ زد که برادر و پسرش به منزل رسيده اند يا خير؟ آنها جواب دادند که در بمبارد شهيد شده اند.
نامبرده گفت: “من اين صدا را تحمل کرده نتوانستم، همه بدنم بى حس شد وهر لحظۀ زندگى پسر و برادرم در نزد چشمانم حاضر مى شد و اشک از چشمانم جارى شد.”
به گفتۀ نقيب الله، بعد از ده سال ازعروسى اش، صاحب يک پسر شد؛ پسر خود را با ناز و نوازش کلان کرد؛ اما در بمبارد امريکايى ها کشته شد.
موصوف افزود که سرپرستى خانواده برادرش نيز بر عهدۀ وى است؛ اينکه زندگى اش چه قسم ميگذرد، اين را بيان کرده نمى تواند.
وى گفت: “اگر به برادرزاده هايم هرقدر نوازش دهم، آنها عشق پدرى را ديده و جاى آن عشق را پر کرده نمى توانم.”
به گفتۀ وى، برادرزادۀ کوچکش به نام هلال، از وى در مورد پدرش پرسان ميکند؛ اما وى به او کدام پاسخ ندارد.
نقيب الله افزود که بعد از اين رويداد، هيچ کس از وى پرسان نکرده، نه از دوسيه و قضيه او معلومات دارد و نه هم تحقيق در مورد اين رويداد صورت گرفته است.
وى گفت: “من از کدام شخص بپرسم که اعضاى خانواده ام از سوى کى و چرا کشته شدند.”
به گفتۀ موصوف، حکومت وى را فريب ميدهد و تلاش دارد که آنها را طالبان ثابت سازد؛ اما در اين مورد هيچ کدام دليل، ثبوت و شواهد وجود ندارد.
وى علاوه کرد: “آيا برادر محصل و پسر کوچکم طالبان بودند؟”
به گفتۀ نقيب الله، آنها تلاش داشتند که به حامد کرزى رييس جمهور آن وقت خود را برسانند؛ اما شجاع الملک اطمينان داد که يک هيئت براى بررسى رويداد از مرکز مى آيد و تحقيق ميکند؛ اما سه سال ميشود که از آمدن هيئت کدام خبرى نشده است.
وى افزود: “بدون رسانه ها و ژورناليستان، کسى ديگر از من در مورد اين رويداد پرسش نکرده است.”
نقیب الله گفت که علاوه بر مادر موسفيد و پدر ريش سفيد، مسووليت چهار تن از برادرزاده هايش و شش اولاد خود را بر عهده دارند.
به گفتۀ وى، تاکنون هيچ کمکى در بخش رسمى به وى صورت نگرفته است.
وى افزود: “براى اين هدف به ولسوالى رفته بودم؛ اما سيد زيورشاه ولسوال اين ولسوالى، برايم گفت که ما چيزى کرده نمى توانيم.”
به گفتۀ وى، فقط يک موسسه موسوم به IRD يک اندازه مواد به آنها کمک کرده اند.
نقيب الله از دولت و نيروهاى بين المللى خواست که اين رويداد را بررسى نمايند و از بعضى مقامات ولسوالى وته پور پرسان کنند که چرا پسر چهار ساله و برادر محصل وى را طالبان ميدانند؟
Views: 3
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک