کودکان کارگر در نیمروز از حکومت خواستار حمایت برای آیندۀ شان اند

زرنج (پژواک،۲۳ عقرب ۱۴۰۲): کودکان کارگر در نیمروز در حالی از آیندۀ شان نگران اند و خواهان حمایت شدند که مسؤولین در این ولایت از ایجاد یک پرورشگاه برای دختران یتیم در آیندۀ نزدیک و آغاز روند جمع‌آوری کودکان کارگر خبر می‌دهند.

این در حالی ‌است که نسبت فقر اقتصادی رقم کودکان کارگر و دستفروش در سرک‌ها و بازارهای شهر زرنج بسیار زیاد می‌باشد، بیشتر این کودکان که به دلیل کار از درس و تعلیم به دور مانده‌اند می‌گویند، مجبور اند که برای تأمین مصارف خانواده‌‌های شان کار کنند.

شکور ۱۴ساله،  یکی از کودکانی است که روزانه از صبح تا شام به‌منظور تأمین نفقۀ خانواده‌اش در یک ساختمان کارهای سنگین را انجام می‌دهد.

او که پدرش را  در جنگ‌های گذشته از دست داده و مسؤولیت نفقۀ خانواده ۵ نفری‌اش را بر دوش دارد، به پژواک گفت: «صنف چهارم مکتب بودم که پدرم در انفجار ماین شهید شد، در وقت‌های اول مادرم کار می‌کرد، اما از دو سال به این‌طرف مه هم به کار شروع کردم، از همی خاطر مکتب را رها کردم.»

شکور مانند هر کودک دیگر آرزوهایی در دل دارد، ولی فقر و بیچاره‌گی مجبورش کرده که کار کند و روزها را در جاده‌های شهر سپری نماید.

موصوف افزود: «خوش داشتم که درس بخوانم و پیلوت شوم، اما پدرم شهید شد.»

وی با ناراحتی و پریشانی می‌گوید، از کاری که انجام می‌دهد روزانه ۱۵۰ افغانی مزد بدست می‌آورد اما تکافوی مصارف خانه‌اش را نمی‌کند، به همین دلیل می‌خواهد به شکل قاچاقی ایران برود.

در همین حال، احسان‌الله کودک ۱۲سالۀ دیگری که به دلیل نداشتن سرپرست، از صبح تا شام در سرک‌های شهر زرنج مصروف جمع‌آوری و خرید و فروش آهن پاره‌ها و زباله‌ها است.

او در حالی‌ که در گوشه‌یی از دیوار به‌منظور رفع خستگی‌اش تکیه زده از بی‌سرنوشتی خود خیلی  مایوس به نظر می‌رسد گفت: «پدرم سه سال قبل ایران رفت دیگه برنگشت، مادرم مریض بود فوت کرد، حالی مه ماندیم با دو خواهر و برادر خوردم، روزها بوتل‌ها، آهن‌پاره‌ها و پلاستیک جمع می‌کنم، یک چند دانه نان می‌برم که شکم ما سیر شود.»

احسان از آیندۀ خود، خواهر و برادرش نگران است.

نعیم کودک دیگری است که برای اعاشۀ خانواده‌اش در کورۀ خشت‌پزی کار می‌کند. او می‌گوید: «پدرم معتاد بود در هوای سرد پارسال مرد، مادرم هم معتاد است ما پیش کاکای خود استیم کاکایم مرا می‌زنه و میگه کار کن.»

وی نیز می‌گوید که دوست داشت درس بخواند و آیندۀ درخشان داشته باشد اما مجبور است که کار کند.

هرسه کودک یادشده از حکومت سرپرست می‌خواهند که زمینۀ درس و تعلیم را برای شان فراهم کند.

نقیب‌الله یکی از فعالین مدنی در نیمروز می‌گوید که روزانه صدها کودک به دلیل کار مجبور اند مکتب را ترک نموده و کار کنند.

او در حالی‌که از افزایش کودکان کارگر در این ولایت نگران است می‌افزاید: «این کودکان سرمایه و آینده سازان کشور اند، باید تحت حمایت حکومت قرار گیرند.»

به باور او، باید در این ولایت میزان پذیرش دارالایتام‌ها افزایش یابد و کودکان بی‌سرپرست زیر یک سقف مطمین نگهداری و برای شان زمینۀ آموزش فراهم گردد.

در عین حال، مولوی زبیر رئیس کار و امور اجتماعی نیمروز می‌گوید که به‌زودی پروسۀ جمع‌آوری کودکان کارگر در این ولایت را آغاز خواهند کرد.

وی افزود: «من تمام  تلاش‌های خود را برای کودکان بی‌سرپرست انجام می‌دهم تا مانند سایر کودکان از خدمات رفاهی، نان، آب، خدمات صحی، آموزشی و تکنالوژی روز بهره‌مند باشند.»

او در ادامه گفت: «بنا بر هدایت مرکز می‌خواهیم که ۱۰۰ کودک پسر از سطح شهر زرنج و ولسوالی‌های پنج‌گانۀ نیمروز جمع‌آوری و در پرورشگاه نگهداری کنیم.»

منبع گفت که برای شهر زرنج ۳۰ طفل، دلارام ۳۰ طفل اما برای کنگ، چخانسور، خاشرود و چهاربرجک هر کدام ده – ده طفل سهمیه داده شده‌است.

منبع می‌پذیرد که میزان بلند از کودکان کارگر در این ولایت وجود دارد، اما آمار مشخصی را ارایه نکرد.

به گفتۀ موصوف، شرایط پذیرش برای کودکانی که یکی یا هر دو از والدین شان معتاد باشند، یا هم  وفات کرده‌اند و یاهم زندانی باشند اولویت داده می‌شود و برای شان زمینۀ رفتن به مکتب، مدرسه، کورس آموزشی را فراهم می‌گردد.

منبع می‌افزاید، میزان کودکان بی‌سرپرست پسر و دختر در این ولایت زیاد است، اما در قدم نخست صرف صد کودک پذیرفته می‌شود، ولی در آینده رقم آنان افزایش خواهد یافت.

او علاوه کرد، در آینده پلان دارند تا در این ولایت دارالایتام دخترانه برای دختران یتیم نیز ایجاد گردد.

وی افزود: «امر یک باب دارالیتام دخترانه را از وزارت گرفتیم و به‌زودی دارالیتام دخترانه هم با تمام امکاناتی که برای پسران فراهم است، ایجاد خواهد شد.»

به اساس معلومات او، اکنون در پرورشگاه ولایت نیمروز به تعداد ۷۰ کودک نگهداری و از تمام خدمات آموزشی و معیشتی بهره‌مند اند.