شهر کابل (پژواک ٣جوزا،٩١): بررسى نتايج کنفرانس سران ناتو در شيکاگو وپيامد هاى آن براى افغانستان ، امروز هم مانند چند روز گذشته داغ ترين بحث روزنامه هاى چاپ کابل را تشکيل مى دهد که هر روزنامه زواياى مثبت و منفى آنرا با نشر مطالب متعدد منجمله در سرمقاله هاى خود بررسى نموده اند.
روزنامه اراده در سرمقالۀ شماره امروز خودپيامد هاى ناشى از اجلاس شيکاگو براى افغانستان را مورد بحث قرار داده وبه اين نظر است که کنفرانس شيکاگو به دليل اثر گذارى اش برتحولات امنيتى وسياسى کشور ما حايز اهميت وقابل توجه بود.
روزنامه اراده به اين نظر است که بايد جامعه جهانى بر تعهدات خويش ايستاده وبقول روزنامه نگذارند تا امنيت افغانستان سير قهقرايى خود را بپيمايد.
اراده همچنان از سازمان ناتو خواهان آن است تا موقف وستراتيژى خود را به جهانيان وبخصوص کشورهاى همسايه افغانستان به وضاحت اظهار نموده وقناعت اين کشورها را درمورد موجوديت دراز مدت نيروهاى خويش در افغانستان حاصل نمايد.
روزنامه باور ملى نيز نتايج ودست آوردهاى اجلاس سران ناتو در شيکاگو را مورد بحث قرار مى دهد، ولى شک دارد که درعين زمانى که نيروهاى خارجى افغانستان را ترک مى گويند ومسؤوليت هاى امنيتى به نيروهاى افغانى سپرده مى شود وهمچنان جنگ عليه مخالفين مسلح نيز ادامه دارد وپروسه آموزش وتجهيز نيروهاى افغان هم روى دست است، همه کار ها همزمان بصورت درست به پيش برود.
روزنامه به اين نظر است که تنها مذاکرات صلح با مخالفين دولت است که مى تواند به اين نگرانى ها ومشکلات پاسخ دهدکه به نوشته اين روزنامه ، در اجلاس سران ناتو در شيکاگو توجهى چندانى به آن صورت نگرفت.
روزنامه سرنوشت نيز به اين باور است که هرچند نشست سران کشورهاى عضو ناتو در شيکاگو کنفرانس جديدى بود، اما تعهدات وکمک هاى اين کشورها کهنه وتکرارى بود.
اين روزنامه با اشاره به تعهد کشورهاى عضو ناتو در نشست شيکاگو مبنى بر تنها نه گذاشتن افغانستان، به اين نظر است که اين گونه تعهدات در هر کانفرانس بين المللى در رابطه با افغانستان صورت مى گيرد، اما بقول روزنامه در ميدان عمل کشور هاى ناتو مصارف سربازان شان را نيز درجمع کمک هاى شان باافغانستان حساب مى کنند.
روزنامه محور نيز همچو دو روزنامه سرنوشت وباور ملى از دست آورد هاى اجلاس شيکاگو براى افغانستان راضى به نظر نمى رسد وبه اين باور است که هر چند دراخير اجلاس شيکاگو تعهد همکارى هاى دراز مدت با افغانستان صورت گرفت، ولى بقول روزنامه در مورد پلان ياپاليسى مربوط به خود کفايى افغانستان چيز زيادى گفته نشد.
اين روزنامه نگرانى هاى را نيز مورد ارزيابى قرار مى دهد که گفته شده است با کاهش کمک جامعه جهانى ،اقتصاد افغانستان ضرب صفر خواهد شد وبه اين نظر است که اگر جامعه جهانى در واقعيت امر مى خواهد گيلم جنگ،فساد وفقر از افغانستان برچيده شود، بايد درکنار کمک هاى نظامى براى خود کفايى اقتصادى افغانستان نيز بايد کمک دوامدار نمايد.
روزنامه ويسا نيز به فيصله ها وتعهدات اجلاس سران کشور هاى عضو ناتو در شيکاگو چندان اميد وار نيست وبه اين نظر است که با در نظر داشت اعلاميه اخير اين اجلاس، نمى توان توقع موقف قاطعى را داشت که ملت افغانستان بتواند با آن شاد گردد.
ويسا همچنان به اين نظر است که در اجلاس شيکاگوپيامى به ملت افغانستان داده نشد که گويا تصميمى در مورد پايان آنچه روزنامه آنرا وحشت جارى در افغانستان مى نامد، اتخاذ شده باشد.
اما روزنامه ماندگار اجلاس شيکاگو را آخرين چانس براى افغانستان مى پندارد و به اين نظر است که اجلاس شيکاگو تنها برای تامين هزينه های نيروهای امنيتی افغانستان برگزار نشد، بلکه به اين جهت برگزار شد تا تيرِ آخر، پرتاپ و دوسيه افغانستان به نحوی بسته اعلان شود.
روزنامه ماندگار حاشيه هاى اجلاس شيکاگو را نسبت به متن آن مهم مى پندارد وبه اين نظر است که حاشيه اجلاس شيکاگو خيلی چيزها را مشخص کرد؛ از عدم ديدار اوباما با آصف علی زرداری گرفته
تا ادبيات تُندتر رئيس‌جمهور امريکا نسبت به گذشته، خطاب به حامد کرزی ومى نويسد که اين همه ، اين نتيجه را نشان می دهد که افغانستان بعد از ٢٠١٤ هرچه که شود، در شيکاگو برای آن برنامه ريزی شده است، آن هم نه در متن اين کنفرانس، بلکه در حاشيۀ آن .
روزنامه خدمتگار نيز به اين نظر است که اجلاس شيکاگو احتمال صلح در افغانستان را زيادتر ساخت و مى نويسد که تصميم گيرى هاى اجلاس شيکاگو به حيث يک سند باورمند، خروج نيروهاى خارجى از افغانستان را يقينى ساخت واحتمال صلح را افزايش داد.
روزنامه خدمتگار همچنان به اين باور است که مخالفين مسلح در مورد اجلاس شيکاگو عکس العمل محتاطانه نشان داده اند وبقول روزنامه برخلاف گذشته لهجه عکس العمل شان تند وتبليغاتى نبود که اين خود نشاندهنده آماده گى طالبان براى ارائه موقف در مورد آينده است.
ودر اخير هم روزنامه چراغ از سود جويى پاکستان در اجلاس شيکاگو شکايت دارد وبه اين باور است که کشور سود جوى پاکستان هميشه بنام مبارزه با تروريزم امتيازاتى از جامعه جهانى بدست آورده است ،مگر در باطن هميشه تروريستان را حمايت وتجهيز نموده است.
روزنامه به خواسته پاکستان در مقابل گشايش راه اکمالاتى نيروهاى ناتو اشاره دارد وبه اين نظر است که اين موضع گيرى بيانگر زياده طلبى ونگاه سود جويانه پاکستان به قضاياى افغانستان است.
Views: 5
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک