“عدم اشتراک هيئت رهبرى افغان در نشست ناتو دستاوردها را متاثر ميسازد”

کابل(پژواک، ١٠ سنبله ٩٣): “نشست سران ناتو، داراى ارزش مادى و معنوى براى افغانستان است و عدم اشتراک هيئت بلند رتبۀ افغان ضرر بزرگ است.”

اين اظهارات را داکتر شفيق همدم مشاور پيشين مطبوعات و پاليسى  نمايندۀ ملکى ناتو در افغانستان، طى يک مصاحبۀ اختصاصى با آژانس خبرى پژواک ابراز داشت.

قرار است که نشست دو روزۀ سران ناتو، به تاريخ(١٣ سنبله) در شهر ويلز انگلستان برگزار گردد.

افغانستان نيز يکى از موضوعات مهم اين نشست ميباشد.

شفيق همدم گفت که نشست سران ناتو از ارزش تاريخى، معنوى و مالى برخوردار است.

وى علاوه کرد که اين، نشست ششم سران ناتو است که  بعد از سال ٢٠١٤ ميلادى که ناتو رهبرى عمليات را بر عهده گرفته، برگزار ميگردد.

وى افزود: “نشست ويلز در حالى برگزار ميگردد که ماموريت آيساف به رهبرى ناتو، به پايان ميرسد و اين يک چانس خوب براى افغانستان بود که دستاوردها، کاميابى ها و چالش هاى ده سال گذشته را در اين نشست ارزيابى ميکرد.”

به گفتۀ همدم، ناتو پلان دارد که ماموريت جديد مشوره ها و آموزش در افغانستان آغاز و براى پلان هاى آن در نشست ويلز منظورى بگيرد؛ پس اشتراک رهبرى افغانستان در همچو يک نشست خيلى مهم بود.

اين مقام پيشين ناتو، در پاسخ به پرسشى در ارتباط به عدم اشتراک رييس جمهور افغانستان در نشست ويلز گفت که سران ناتو و کشورهاى عضو آيساف، در اين نشست اشتراک مى کنند؛ از همينرو براى افغانستان لازم بود که رييس جمهور منتخب يا يک نمايندۀ با صلاحيت به آن روان ميکرد.

موصوف، در يک پرسش به ارتباط اشتراک بسم الله خان محمدى در اين نشست گفت که نمايندۀ افغانستان، بايد به نمايندگى همه افغان ها و دولت اشتراک نمايد.

وى افزود: “نشست هاى وزراى دفاع و وزراى خارجۀ ناتو، همه ساله برگزار ميگردد و وزراى دفاع و خارجۀ افغانستان نيز به اين نشست دعوت ميشود و سران حکومت ها در نشست سران اشتراک مى کنند.”

به گفتۀ همدم، اين يک چانس طلايى براى حکومت افغانستان بود که سند امنيتى با ناتو و امريکا را پيش از اين نشست امضا ميکرد، تا دستاوردهاى خوب در اين نشست ميداشت.

وى افزود: “افغانستان بايد تقاضانامۀ عضويت دايمى را در اين نشست به ناتو مى سپرد، تا افغانستان عضويت يک سازمان برجسته داشته و در آينده، از مداخلات و حملات خارجى ها مصمون مى ماند.”

به گفتۀ وى،  اين آخرين چانس براى افغانستان است که پيشنهادات و نگرانى هاى مالى خود را با سران ناتو در ميان مى گذاشت.

وى علاوه کرد که در نشست شيکاگو، تعهدات مشروط چهار عشاريه يک ميليارد الرى کمک با نيروهاى ملى افغان صورت گرفته بود؛ اما اگر حالا حکومت افغانستان سندهاى امنيتى را امضا نکند، نه تنها که اين کمک ها با موانع مواجه شده ميتواند، بلکه پذيرش خواست شش ميليون دالرى حکومت افغانستان نيز ممکن نيست.

 قابل ذکر است که در سال ٢٠١٠ ميلادى در نشست ليزبون سران ناتو، فيصله به عمل آمده بود که تمامى مسووليت هاى امنيتى  تا پايان سال ٢٠١٤ ميلادى به نيروهاى افغان سپرده ميشود و علاوه براين، يک سند همکارى استراتيژيک درازمدت نيز بين افغانستان و ناتو به امضا رسيده بود.

بعداً در نشست سران ناتو که درسال ٢٠١٢ ميلادى در شهر شيکاگوى امريکا برگزار گرديده بود، فيصله ها در مورد همکارى هاى مالى با نيروهاى ملى افغان و ماموريت جديد ناتو بعد از سال ٢٠١٤ ميلادى صورت گرفت.