رسانه های چاپی در غور از چاپ باز مانده اند

فيروزکوه (پژواک، ١٧ميزان ٩٣): تمام رسانه هاى چاپى در ولايت غور، از چاپ بازمانده و اين وضعيت فرهنگيان و مردم را از حيث اطلاع رسانى با مشکل جدى مواجه کرده است.

غور، از مناطق مرکزى کشور بوده و در بيش از يک دهۀ گذشته، درعرصۀ آزادى بيان و رسانه ها پيشرفت هاى چشمگيرى داشته است.

درين مدت ١٠ ماهنامه در ولايت غورشامل خانوادۀ رسانه ها گرديده و در بخش هاى فرهنگى، اجتماعى، سياسى و بازتاب دادن مشکلات زنان و جوانان و… تا دو سال قبل فعاليت داشتند؛ اما اين نشريه ها به مرور زمان يکى پى ديگرى از چاپ باز مانده اند.

فخرالدین آریاپور ريیس اطلاعات وفرهنگ غور میگوید که رسانه های محلی در وضعیت بدی قراردارند و تمامى رسانه هاى چاپی(ماهنامه ها) به دلیل نبود بودجه از نشرات بازمانده اند.

وی به آژانس خبرى پژواک گفت که وضعيت دو رادیوىFM خصوصی نيز چندان خوب نیست و صرف یک رادیوى FM خصوصی(صدای عدالت) و تلویزيون دولتی فعاليت دارد که صداى عدالت هم گاهی فعالیت دارد وگاهی ندارد. 

رييس اطلاعات و فرهنگ علاوه کرد که رادیوى خصوصى (سرحد) تازه فعال شده و رادیوفیروزکوه نیز قرار است درآيندۀ نزديک فعال شود؛ اما اين رسانه ها صوتى بوده و وضعيت رسانه هاى چاپى به صفر رسيده است.

آريا پور گفت که در غور هيچ روزنامه و هفته نامه چاپ نمى شود.

وى افزود که مردم از طریق رسانه ها میتوانند مشکلات خویش را انعکاس بدهند و از خبرهای داغ روز با خبر شوند.

 آريا پور گفت: “رسانه های محلی برای رشد فرهنگ، اطلاع رسانی و روشن کردن ذهنیت عامه  بسیار مهم بوده؛ ولى ما تاکنون نتوانسته ايم به دلیل مشکلات بودجوی، به رسانه های محلی کمک نمایيم.”

پرویز یعقوبی مدیرمسوول ماهنامه  اتحاد گفت که در گذشته، این ماهنامه را ماه یکبار درکابل چاپ می نمودند و درغور توزیع میشد، ولى متاسفانه اخيراً به علت مشکلات بودجوى از چاپ بازمانده است.

وى علاوه کرد: “چون درغور چاپخانه وجود ندارد، ما مجبوربوديم که ماهنامه را درهرات یا کابل چاپ کنيم که وقت زیاد را در برمیگرفت وهزینۀ رفت وآمد وانتقال آن زیاد میشد.”

يعقوبى گفت که آنها به دلیل نبود تجارت وشرکت های بزرگ در غور، اعلانات در نشريه نداشتند که با پول آن به عمر نشريه ادامه ميدادند.

مدير مسوول ماهنامۀ اتحاد افزود که درگذشته از طریق بعضی پروژه ها و همکاری تیم بازسازی ولایتی PRTحمایت میشدند؛ اما حالا پى آر تى وجود ندارد و اگر زمینۀ چاپ دراین ولایت فراهم باشد خوب است و نیاز به متحمل شدن مصارف بالا نیست.

وى گفت: “یک ورق، دربازار ولایت غور دربدل پنج افغانی کاپی میشود؛ چطور مردم بتوانند فعالیت رسانه يى نمایند؟”

يعقوبى، فعالیت ماهنامۀ خود را بخصوص براى انعکاس ديدگاه هاى جوانان مهم دانسته، از دولت خواست که یک چاپخانه را دراین ولایت فعال نماید تارسانه ها و دیگرمردم، بتوانند نشريه ها ومطالب ديگر خود را به زيور چاپ آراسته کنند.

محمد غنی یکتن از قرطاسیه فروشان شهر فيروزکوه مرکز غور گفت که نسبت نبود چاپخانه مجبوراند تمام کارت های عروسی، دعوت ختم قرآن وهمه چیز را درهرات چاپ نمایند و به غور انتقال بدهند که هزینۀ زیادی می خواهد.

وى نيزبه اين باور است که اگر چاپخانه درغور ايجاد شود، هم زمينۀ کار برای تعدادی از شهروندان مساعد میشود وهم مشکل مردم ازناحیه چاپ حل شده و بامصرف کم می توانند مطالب و نوشته هاى شان را به چاپ برسانند.

نهادهاى مدنی غور میگویند که رسانه ها بخش مهمى از جامعه مدنی بوده و همین رسانه ها هستند که صدای جامعه مدنی را بلند میکنند و باعث رشد جامعه مدنی می شوند و مردم را نسبت به اين نهاد باورمند میسازند.

عبدالقیوم شاداب مسوول شبکه جامعه مدنی غور گفت که اگر رسانه ها نباشند، فعالیت های جامعه  مدنی موثر نخواهد بود و دادخواهی های آن نیز نتیجه نداده و نمیتواند که دولت را مجبورسازد که نسبت به خواسته های مدنی پاسخگو باشد.

شاداب، رسانه ها را برای رشد ذهینت ها و فرهنگ مهم خوانده، گفت که درگذشته تعداد رسانه های چاپی زیادی چون ماهناهه هاى فيروزکوه، شنسب، روزنۀ امید، شهروند، سیمای شهر، اتحاد، جام، انديشۀ جوان، ماهنامه ٢١ وچند ماهنامه دیگر، دراین ولایت فعالیت داشتند و در آن تعداد زیادی از جوانان و تحصیلکرده ها مصروف فعالیت بودند.

ماهنامۀ ٢١، بيشتر در بخش زنان فعاليت داشت و فعاليت زنان غور را انعکاس ميداد.

وى گفت: “اين رسانه ها خواسته های مردم را نشر میکردند ودولت را نقد می نمودند، بسیاری از دوایر دولتی رامتوجه کارهای شان می ساختند، شخصیت های علمی وفرهنگی ومناطق تاریخی وباستانی را به مردم به معرفی میگرفتند؛ ولی امروز این رسانه ها از فعالیت بازمانده اند که این موضوع سبب شده تا مردم، به اطلاعات کمتر دسترسی داشته باشند.”

اين مسوول شبکۀ جامعۀ مدنى گفت که هرگاه رسانه های محلی نباشند، بسیاری از خشونت ها، جرایم وفساد بازتاب نخواهند یافت و دولت اطلاعات را به مردم نخواهند رساند ویک وضعیت دیکتاتوری به وجود خواهد آمد؛ لازم است که دولت ونهادهای بین المللی از رسانه های محلی حمایت نمایند.

بسم الله محمدی یکتن ازمحصلین موسسه تحصیلات عالی غور گفت که درگذشته رسانه های محلی وجود داشت که همیشه دراختیار جوانان، متعلمین ومحصلین قرارمیگرفت؛ یک مرجع خوبی بود که میتوانستند اطلاعات محلی را به دست آورند و مطالعه نمايند، مقالات خودرا نیزازاین طریق نشر می نمودند که این امر، اکثر جوانان را تشویق می نمود تا دست به نویسندگی بزنند.

 اما وى افزود که حالا این رسانه ها از فعالیت بازمانده و مردم را از حيث دسترسى به معلومات با مشکل مواجه ساخته است.

برعلاوۀ جوانان، مردم نیز از متوقف شدن رسانه های محلی ابرازنگرانی می نمایند.

 نظام الدین یکتن از دکانداران چوک شهر فیروزکوه مرکز غور گفت: “من تا صنف نهم درس خوانده ام و میتوانم بخوانم، درگذشته ماهنامه های محلی همیشه به دکان من ميرسيد، ما از فعالیت هاو برنامه های دولت و از اتفاقاتى که درمناطق رخ میداد نیز باخبر میشدیم و خیلی از شخصیتهای فرهنگی، علمی و اجتماعی گذشته و حال  و مناطق و آثار تاريخى غور را به وسیلۀ همین ماهنامه ها شناختم.”

اين دکاندار افزود که متاسفانه خیلی وقت است که به علت متوقف شدن فعالیت های این ماهنامه ها از وضعیت ولایت خود بی اطلاع است و از دولت میخواهد که کمک نماید تابار دیگرشاهد فعالیت های این رسانه ها باشند.

 رييس اطلاعات و فرهنگ غور گفت که هيچ امکانات و بودجه اى ندارند که رسانه هاى چاپى را احيا کنند و حتى ماهنامۀ مربوط اطلاعات و فرهنگ (طلوع غور) نيز از چاپ باز مانده است.

وى از وزارت اطلاعات و فرهنگ خواست که يک چاپخانه را درغور ايجاد کند تا نشريه هاى دولتى و خصوصى در آنجا چاپ شود که ازين طريق دولت نيز عايد ميکند.