معتادان فراه از خشونت هاى پوليس شکايت می‌کنند

فراه (پژواک،٢٢ دلو۹۳): شماری از معتادان موادمخدر فراه، از برخورد خشن پوليس شکايت دارند و می‌گویند که برخى از اين نيروهاى امنيتى، جبراً و بدون پرداخت پول از معتادان در کارهاى شخصى شان استفاده می‌کنند.

همچنان شمارى از اين معتادان مدعى اند که در دو سال اخير در اثر لت و کوب پولیس، شمارى از معتادان جان باخته اند؛ اما هيچ منبع ديگر اين ادعاى آنها را تاييد نمی‌کنند.

قلعه تاریخی فریدون؛ مرکز تجمع معتادین در شهر کهنۀ مربوط حوزه چهارم پوليس در مرکز اين ولايت می‌باشد که صد‌ها تن از معتادین انواع مواد مخدر در آن به سر می‌برند.

عبدالحمید ۳۷ ساله، يک تن از معتادان که باشندۀ قریه «کین» ولسوالی شیبکوه ولایت فراه می‌باشد و هفت سال را در کنار معتادان در قلعه فريدون سپرى کرده است، گفت: «پولیس همه روزه می‌آیند ما را لت و کوب کده مو‌تر رينجر شان را پُر از معتادان می‌کنند و می‌برند به اجبار بالاى شان کارهای شخصی شان را انجام می‌دهند.»  

عبدالحمید افزود: «معتاد مریض است و باید مثل شخص مریض همرایش برخورد شود؛ ولی پولیس به زور از ما کار می‌گیرد، لت و کوب و شکنجه می‌کند و به همین خاطر شمارى از رفقاى ما از دست پولیس جان شان را از دست داده‌اند. »

ولید، یک تن دیگر از معتادین که در یکی از مغاره‌های دروازه هرات شهرکهنه مصروف نشه کردن همراه با شش تن دیگر بود؛ از برخورد خشن پولیس شکايت نموده گفت که پوليس بدون پرداخت مزد از معتادان، در کارهاى شخصى استفاده می‌کند.   

او افزود: “پولیس وقتی در خانه خود کار شخصی داشته باشد، سربازان شان را فرستاده معتادین را به خانه ‌شان می‌برد و توسط آن‌ها فرش شويى، کاگل کاری، تمیزکاری و کارهاى ديگر را انجام می‌دهد.”

او علاوه کرد که پولیس حوزه های مختلف شهر فراه به خصوص قوماندان حوزه چهارم (عبدالواحد) در حق معتادین جبر می‌کند.

وليد گفت: «واحدخان، یک تعمیر دو منزله را به شانه های همین معتادین بیچاره آباده کرده است.»

اما لومړی څارن عبدالواحد اصیل قوماندان حوزه چهارم پوليس شهر فراه، ادعاى معتادان را بى اساس می‌داند.

 او به آژانس خبری پژواک گفت: «ما هرگز از معتادین کار نگرفته ایم و آنها را لت و کوب هم نکرده ایم. ما در حوزه و خانه خود کاری نداریم که از معتادین استفاده بکنیم و معتادین که کار کرده نمی توانند.»

اما او خاطرنشان کرد که معتادین دست به سرقت و آزار و اذیت مردم می زنند و پولیس مجبور است با آنها «برخورد» بکند.

فرهاد، معتاد ديگرى که در یکی از مغاره هاى شهر کهنه با پژواک صحبت می‌کرد، گفت: «ما خود مان مریض هستیم، پول نداریم که مواد بخریم، اکثر روز‌ها خمار هستیم و در حالت خمار معتاد از جای خود بلند شده نمی‌تواند؛ ولی پولیس از ما توقع دارد که کراچی پر از سمنت را به منزل دوم تعمیر ببریم.»

او نامى از منسوبين پوليس را نگرفت اما افزود: «اگر کار نکنیم، سربازان با قنداق کلاشنکوف و زنجیر به جان ما افتاده و آن قدر می‌زنند که بی‌هوش می‌شویم.»

او مدعی است که در دو سال گذشته بیش از بیست تن از معتادین، به اثر لت و کوب بیش از حد پولیس جان شان را از دست داده اند.

او گفت: “دو ماه قبل یکی از معتادین به نام گل آغا که یک وقت در شفاخانه فراه نرس هم بود، چند تن پولیس به جانش افتادن و لت و کوب کردن؛ من خودم می‌دیدم که با لگد به شکمش می‌زنند و بالاخره قلبش زخم برداشته و بعد از شش روز مریضی، مُرد.”

همچنان او افزود: « چند روز پيش یکی دیگر از معتادین به نام رامین که ترجمان چهار لسان بین المللی بود، پولیس‌ها می‌خواستند او را بخاطر کار کردن ببرند؛ ولی چون آدمی خیلی ضعیفی بود و کار کرده نمی‌توانست، آن‌ها او را لت و کوب کردند؛ دو سه روز مریض بود، کسی او را به شفاخانه نبرد تا بالاخره مرد و جسدش را به شفاخانه انتقال دادند.»

این در حالی است که آژانس خبری پژواک، مدتی قبل با شخص رامین مصاحبه اختصاصی انجام داده بود و او که تمام خانواده‌اش در بیرون از کشور به سر می‌برند، می‌خواست که اعتیاد را ترک بکند و به زندگی اولی خود برگردد.

داک‌تر عبدالحکیم رسولی آمر شفاخانه ولایتی فراه گفت که جسد رامین، چند روز پيش به اين شفاخانه منتقل شد؛ اما اثرى از لت و کوب در وجود او ديده نمی‌شد.

وى افزود که ممکن است رامين از اثر سردى هوا و يا کدام دليل ديگر، فوت کرده باشد.

به گفته وى، چون اقارب رامين مراجعه نکردند، مامورین شاروالی او را در مرکز فراه دفن نمودند. 

رامین، ٢٧ سال عمر داشت و باشندۀ اصلى ولايت پروان بود؛ اما پيش از سال ١٣٧١ خانوادۀ او به هندوستان رفته و در دهلی جدید زندگی می‌کند.

رامين که با زبان هاى (درى، انگلیسی، روسی و هندی) بلديت داشت، مدت چهار سال در ايران به حيث ترجمان کار کرده بود و قصد داشت که به خانه خود برگردد؛ اما معتاد شد و تقدير او را به مغاره هاى شهر کهنه فراه کشاند و در همين مغاره ها جان داد. 

داک‌تر رسولی گفت که سالانه شمارى از معتادان در شهر فراه، به دلايل مختلف چون نرسيدن مواد مخدر، سردى هوا، لت و کوب وغيره جان می‌دهند.

وى افزود که در سال هاى اخير، اجساد برخى از معتادان، به اين شفاخانه منتقل شده است که علايم لت و کوب بر وجود آنان ديده می‌شد.

اما به گفته او، نمی‌داند که اين معتادان از سوى کى ها لت و کوب شده بودند.

برخى از شهروندان فراه به خصوص باشندگان قریه «یزده» که در نزدیکی قلعه تاریخی فریدون موقعيت دارد نيز تایید می کنند که پولیس، معتادین را لت و کوب می کند.  

گلبدين، يک تن از باشنده هاى اين قريه گفت که او چندين بار ديده است که پوليس، معتادان را لت و کوب می‌کردند.

همچنان موصوف گفت که چندين بار اجساد معتادان را در محل تجمع آنها ديده است؛ اما علت جان دادن آنها را نمی‌داند.

دادالله قانع، عضو شورای ولایتی فراه نيز گفت که چندين بار پوليس را در حال لت و کوب معتادین دیده؛ اما از مواردى که معتاد از اثر لت و کوب پوليس جان داده باشد، اطلاعى ندارد.

قانع گفت: «قبلاً خانه مان در نزدیکی شهر کهنه بود، چندین بار خودم دیده‌ام که پولیس از خشونت کار گرفته و معتادین را لت و کوب کرده‌است… آمر حوزه چهارم پولیس به نام عبدالواحد، کسى است که بیشترین آزار و اذیت را به معتادین می‌رساند.»  

وی گفت که معتادان مريضانى هستند که نياز به تداوى دارند و دولت مکلف است که براى آنها زمینه تداوی را مساعد بسازد، نه اینکه آن‌ها را لت و کوب بکنند.

قانع، از قوماندانی امنیه خواست تا جلوی این کار را بگیرد.

در عین حال سمونوال دلبرجان خاکریزی سرپرست قوماندانی امنیه فراه، ضمن بی‌خبری از روش خشن پوليس با معتادان، به آژانس خبری پژواک گفت: «ما حتماً موضوع را تعقیب می‌کنیم؛ اگر چنین باشد، با عاملین آن برخورد قانونی می‌کنیم. »

به اساس سروى سال ٢۰۱۳ میلادى، ادارۀ مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (UNODC) شمار معتادان موادمخدر در این ولایت بيش از ۴۵ هزار تن به شمول پنج هزار زن تخمین شده است.  

 اين تعداد معتاد، حدود ده درصد نفوس فراه را تشکیل می‌دهد؛ زيرا احصائيه مرکزى، نفوس اين ولايت را ٤٥٠ هزار تن تخمين کرده است.