سرباز نابينا شده در جنگ ها توان تداوى خود را ندارد

جلال آباد (پژواک، ٢٠ سرطان٩٥): بشيراحمد؛ سربازى که در جنگ هاى صفوف اردوى ملى يک چشمش را از دست داده است، بعد از يکماه در جريان يک عمليات، چشم دومش را نيز از دست داد.

چشم دوم وى، چند روز پيش در پى انفجارى که در مسجد مربوط قريۀ حصارک ولسوالى رودات واقع شد، مجروح گرديد.

به تاريخ ٢١ جوزا در مسجد قريۀ متذکره، درجريان اداى نمازجمعه انفجارى به وقوع پيوست که حداقل سه تن، در آن جان باخته و ٧٩ تن ديگر زخمى شدند.

بشيراحمد ٣٢ ساله گفت: "زمانيکه سرباز بودم، يک چشمم در نتيجۀ انفجار در ولايت هلمند نابينا گرديد، اکنون هردو چشمم نابيناست و به کمک اعضاى خانواده ام گشت و گذار مى کنم."

بشيراحمد، ٩ سال در صفوف اردوى ملى ايفاى وظيفه کرده است، سه بار زخمى شد و نشانه هاى جراحات هنوزهم بر بدنش ديده مى شود.

موصوف افزود: "سه سال در ولسوالى هاى مختلف هلمند اجراى وظيفه کرده ام، درنتيجۀ انفجار در ولسوالى سنگين مجروح شدم، سپس سه سال در ولايت لوگر و ميدان وردک بودم؛ درآنجا يکبار در جنگ مجروح شدم، بعداً به شمول کابل سه سال را در کنر ايفاى وظيفه نمودم، که بار ديگر زخمى شدم."

نامبرده علاوه کرد که با گذشت زمان، ديد چشم مجروحش کم مى شد و بالاخره چند ماه پيش، وظيفه را ترک کرد و خانه نشين شد.

بشيراحمد گفت: "نهايت خفه استم که ترک وظيفه کردم، بايد سال هاى متمادى را در صفوف اردوى ملى خدمت مى کردم."

به گفتۀ وى، در رويداد رودات، چشم دومش را نيز از دست داد و اکنون در نهايت بيچارگى و سختى زندگى مى کند.

نامبرده افزود: "من سه پسر و يک دختر دارم، برادران کوچکم و همه اعضاى خانواده به دوشم است، در گذشته معاش سربازى ام را اخذ مى کردم؛ اما اکنون هيچ چيز نيست، برادرانم کار کرده نمى توانند."

به گفتۀ موصوف، داکتران برايش توصيه کرده اند درصورتيکه به پاکستان و يا هندوستان برود، ممکن بعد از عمليات چشمانش بينا شود.

به گفتۀ وى: "چند داکتر برايم مشوره دادند تا جهت عمليات به پاکستان و يا هندوستان بروم؛ اين را نيز برايم گفتند که اگر وقت بيشتر سپرى شود، امکان زياد وجود دارد که براى ابد نابينا شوم."