هشتاد درصد مکاتب ولايت غور تعمير ندارد

فيروزکوه (پژواک، ۲۰ ميزان ۹۵): رياست معارف ولايت غور مى گويد که بيش از ۸۰ درصد مکاتب اين ولايت، فاقد تعميراست و اطفال در فضای باز و زير آفتاب سوزان درس می خوانند.

صبغت الله اکبری رييس معارف ولايت غور، با ابراز نگرانی از اين وضعيت گفت که در سالجاری نيز هيچگونه توجهی بخاطر ساخت و ساز تعمير مکاتب در اين ولايت صورت نگرفته است.

وی، با ابراز اينکه نزديک به ۸۵۰ مکتب در غور وجود دارد گفت که از آنجمله ۶۳۶ آن فاقد تعمير می باشد و شاگردان، در گرما و سرما در فضای باز درس می خوانند، که اين معضل باعث ايجاد مشکلات در روند تعليم و تربيه در غور شده است.

اکبری افزود: "درشروع و ختم سال تعليمی ولايت غور، هواسرد می باشد و بسيار مشکل است که در فضای باز و هوای سرد اطفال درس بخوانند؛ همچنان ازصنف هفتم تا دوازدهم، تمام شاگردان غور امسال کتاب نداشتند."

رييس معارف ولايت غور، کمبود معلم را از چالش ديگر معارف غور خوانده گفت: "معارف غور ۱۸۱ هزار شاگرد دارد و ۲۵۰۰ معلم کمبود دارد و حتا مکتبی داريم که تمام شاگردان و صنف هايش يک معلم دارد."

موصوف، با ابراز نگرانی از ناامنی و موجوديت افراد مسلح غيرمسوول در شماری از مناطق، افزود که موجوديت ناامنى و افراد مسلح غيرمسوول در بسياری از مناطق، سبب شده که فعاليت معارف به مشکل مواجه شود.

عبد الحميد ناطقی عضو شورای ولايتی غور نيز نبود سرپناه برای شاگردان را يک مشکل جدی در عرصۀ تعليم و تربيه اطفال اين ولايت خوانده گفت: "وقتی سرپناه نباشد، معلم نباشد، کتاب نباشد، ما گفته نمی توانيم که مکاتب فعال است و معلم درس می دهد و شاگرد درس می خواند."

ناطقی، با ابراز نگرانی از اينکه در سال روان، در اين ولایت سنگ تهداب اعمار ساختمان برای يک مکتب هم گذاشته نشده است گفت: "اين کار برای معارف غور ظلم است، وقتی هشتاد درصد مکاتب در اين ولايت بدون نعمير است، کتاب و معلم هم وجود ندارد، چگونه بگويم که مکاتب فعال است و زمينۀ تعليم برای اطفال آماده است."

موصوف گفت که به شمول ولسوالی های پسابند، چارسده، دولينه، شهرک، ساغره، تيوره، تولک، مرکز غور و شماری از مناطق ديگر دختران و پسران از مکتب باز مانده اند و معاش معلمين هم به جيب افراد مسلح غيرمسوول ميرود.

او تصریح کرد که عدم توجه به معارف و ساير بخش های اين ولايت، بی احترامی و کم توجهی به مردم غور است.

يکتن از معلمین که ازگرفتن نامش خود داری کرد گفت: "مکتب ما نه تعمير دارد، نه خيمه، نه هم فرش؛ تمام شاگردان از صنف هفتم تا نهم يک جلد کتاب ندارند و صنف اول تا ششم کمبود کتاب دارند و هر صنف يک معلم دارد."

به گفته وی، آنان شاگردان را در فضای باز و زير آفتاب سوزان در يک مکان جمع می کنند و به آنان تدريس می کنند؛ زمانيکه مردم اين وضعيت را می بينند، اطفال شان را به مکتب نمی فرستند؛ به همين دليل اکثريت اطفال و نوجوانان بی سواد اند.