Pajhwok Afghan News

“پنجاه درصد دختران جوان در لوگر از رفتن به مکتب محروم اند”

پل علم (پژواک،٢٧جوزا٩٦): مسوولین ریاست امور زنان در لوگر می گویند که عدم تطبیق قانون و عنعنات سابقه در این ولایت، باعث شده که پنجاه درصد دختران جوان از رفتن به مکتب محروم بمانند.

شیما زرگر رئیس امور زنان لوگر، به آژانس خبری پژواک گفت که به شمول پل علم مرکز این ولایت، در ولسوالی های خروار، ازره و دیگر مناطق، مردم حاضر نمی شوند که دختران جوان خود را راهی مکتب نمایند.

وی اضافه نمود: “در اینجا اکنون نیز عنعنات دیرینه حاکم است، مردم رفتن دختران جوان شان را به مکاتب برای خود ننگ می پندارند و این را اقدام حرام می شمارند.”

به گفته زرگر؛ بنا بر معلومات احصائیوی در این ولایت، به علت همین عنعنات و عدم تطبیق قانون، پنجاه درصد دختران جوان از رفتن به مکاتب محروم اند.

وی اضافه کرد که ریاست امور زنان بارها در این مورد، مجالس و کنفرانس ها را دایر نمود و از این طریق، از مردم خواست که دختران خود را به مکاتب روان نمایند.

عاطفه باشنده منطقۀ پنگرام ولسوالی چرخ، به پژواک گفت که در این ولسوالی، به بسیاری از دختران جوان، اجازه رفتن به مکتب داده نمی شود.

وی اضافه کرد: “من سه دختر دارم، تا صنف شش مکتب درس خوانده؛ اما اکنون شوهرم اجازه نمی دهد که به مکتب بروند، همه شان را خانه نشین کرده و میگوید اگر دختران جوان به مکتب بروند، این یک کار خیلی زشت است و برای ما شرم بزرگ میباشد.

عاطفه افزود که باید حکومت برای حل این مشکل یک راه اساسی پیدا کند؛ چرا که این کار در مورد زنان یک ظلم بزرگ است.

مریم باشنده ولسوالی ازره در مرکز ولایت لوگر، به پژواک گفت که فقط تا صنف سوم مکتب را خوانده است.

وی گفت: “مکتب را بسیار زیاد دوست دارم، میخواستم که داکتر شوم؛ اما چه کنم برادران و پدرم مرا به مکتب نمی مانند.))

وی از بزرگان خود خواست که از رواج های قدیم بگذرند و برابر با عصر جدید، با دختران نیز حق تحصیل بدهند.

گلاب الدین باشنده منطقۀ دادوخیل پل علم نیز به پژواک گفت که در این قریه، حدود هزار خانواده زندگی می کنند.

وی گفت که در این قریه، برای دختران فقط یک مکتب ابتدائیه موجود است، بخاطری که مردم این منطقه حاضر نیستند دختران شان بیش از این تحصیل نمایند.

وی اضافه نمود: “اینجا هیچ کس دختر جوان خود را به مکتب نمی فرستد و اگر چنین کاری کند؛ مردم تا قیامت به خانوادۀ آنها طعنه میدهند.”

بر اساس معلومات گلاب الدین، بعضی خانواده ها که اگر بخواهند به دختران خود اجازه تحصیل بدهند؛ آنها به کابل یا دیگر ولایات کوچ می کنند.

وی در پاسخ به یک سوال گفت: “من این را میدانم که آموختن علم به مرد و زن فرض است؛ اما چه کار کنم که اکنون در اینجا با رواج گیر مانده ام، من هم دختران خود را به مکتب نمی فرستم.”

موصوف اضافه نمود: “اما برای زنان باید از سوی زنان آموزش داده شود و باید به مکتب هم با حجاب بروند.”

مولوی عبدالحمید در پاسخ به یک سوال گفت: “آن عده خانواده ها که دختران خود را از آموزش منع می نمایند، این مربوط به خود شان است؛ اما در اسلام بر آموختن علم بسیار تاکید شده است.”

وی افزود که در لوگر، عالمان دینی همیشه تلاش کرده اند که خانواده ها را تشویق کنند تا اولاد شان تحصیل نمایند.

همچنان ریاست معارف لوگر نیز مشکلات یادشده را می پذیرد و می گوید که عنعنات سابقه در این ولایت،  روند آموزش دختران را با مشکلات مواجه کرده است.

محمد اکبرستانکزی رئیس معارف لوگر، در این مورد به پژواک گفت که تا کنون در ولسوالی های چرخ و خروار، برای دختران لیسه اعمار نگردیده است.

وی اضافه کرد: “در این ولسوالی ها مردم حاضر نیستند که دختران شان از صنف شش به بالا، مکتب بخوانند و این کار را برای خود و قوم خود یک شرم بزرگ میدانند؛ به همین سبب ما نیز برای شان تاکنون لیسه ايجاد نکرده ایم.”

اما ستانکزی گفت اگر مردم هر منطقۀ این ولایت حاضر شوند که دختران خود را تا حد آخر به مکتب بفرستند؛ آنها حاضراند که برای شان لیسه ايجاد کنند.

وی گفت: “علاوه بر مرکز پل علم، در ولسوالی هانیز بزرگترین مشکل ما این است که مردم عنعنات خود را بالا تر از قانون میدانند و هر چیز که عنعنات شان بگوید، همان کار را انجام می دهند و در قصه هیچ چیز دیگر نیستند.”

طبق معلومات وی، ریاست معارف از راه های مختلف تلاش دارد که مردم را تشویق کند که دختران خود را به مکتب بفرستند.

مقام ولایت لوگر نیز این مشکل را تایید می کند.

سلیم صالح سخنگوی والی لوگر، به پژواک گفت که اکثریت باشندگان این ولایت به جای قانون، عنعنات سابقه را تعقیب می کنند.

وی افزود که به علت همین عنعنات نادرست، علاوه بر مرکز لوگر، در بیشتر ولسوالی ها نیز دختران نمی توانند تا صنف دوازده آموزش ببینند.

صالح افزود که مقامات ولایتی از طریق بزرگان قومی و عالمان  دین، تلاش ها را آغاز کرده اند تا مشکل یاد شده کمتر شود.

این فقط ولایت لوگر نیست که باشندگان شان با مشکل یاد شده مواجه است؛ در بیشتر مناطق افغانستان، مردم حاضر نیستند که دختران شان را به مکاتب بفرستند.

قابل ذکر است که در حال حاضر، در مرکز و ولسوالی های لوگر ٣٠٧مرکز آموزشی فعال است؛ در این مراکز بالاتر از ١٤٠هزار تن، مصروف آموختن علم اند، که حدود پنجاه هزار تن شان دختران میباشند. 

Views: 8

خروج از نسخه موبایل