نامه‎ی سرگشاده حرکت “راه و روشنی مردم غور”، عنوانی سران حکومت وحدت ملی و جامعه‎ی جهانی

مردم ولایت غور در طول 17 سال از تمام برنامه های دولت قاطعانه حمایت نموده و در پروسه های ملی و سیاسی به گونۀ گسترده و فعال اشتراک کردند و به امید آبادی افغانستان رأی دادند تا در روشنایی قانون اساسی کشور به عدالت اجتماعی، انکشاف متوازن و مشارکت ملی دست یابند .

مردم ولایت غور با تحلیل اوضاع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به این باور رسیده اند که دولت افغانستان و جامعۀ جهانی، با بی توجهی در باب اعمار سرک مرکزی لقبِ زندان جغرافیایی افغانستان را به این ولایت داده اند.

غوری‎ها در تمام این مدت از طُرُق مختلف دادخواهی کرده اند و صدها بار از دولت افغانستان و جامعۀ جهانی خواستند تا با اعمار سرک مرکزی قفل این زندان را بشکنند تا شهروندان ولایت غور به حقوق اساسی شان دست یابند.

دولت افغانستان و همکاران بین المللی آن بنابر اغراض سیاسی در قسمت اعمار سرک مرکزی همواره بی اعتنایی کرده و این امر باعث گردید تا هزاران تن از دختران این ولایت از اشتراک در آزمون کانکور و حتا از رفتن به دانشگاه های ولایات همجوار باز مانند ، هزاران تن از تحصیلکردگان شایسته و مسلکی این ولایت از بیکاری رنج  برند و مأیوسانه به گروپ های مسلح غیرمسئول ملحق شوند، قیمت مواد ساختمانی و غذایی مضاعف گردد، صد ها تن از شهروندان این ولایت در اثر مریضی های اندک، در مسیر راه های کابل و هرات جان دهند، محصولات و فراورده های زراعتی شدیدا آسیب ببیند، مخالفین مسلح دولت با استفاده از این حالت فلاکت بار، غور را مکان مناسبی برای سربازگیری و آدم ربایی و مَعبَری برای قاچاق مواد مخدر و سلاح سازند و روز تا روز ساحه حاکمیت دولت محدود تر گردد و مشروعیت نظامِ فعلی که از آن پیروی میکنیم زیر سؤال رود.

اخیراً حرکت "راه و روشنی مردم غور"، برمبنای حقوق اساسی و نیاز های اولیۀ شهروندان ولایت غورو به‎منظور مقابله با تبعیض و بی عدالتی های حکومت وحدت ملی درپروژه‎های کلان ملی شکل گرفت.

هدف اساسی این حرکت عدالت خواهی و حق طلبی و ایستادگی دربرابر کجروی های سردمداران حکومت وحدت ملی و حامیان بین المللی شان است.

خوشبختانه مردم ولایت غور درتمام سطوح و برخی شهروندان آگاۀ سایر ولایات کشور با همبستگی کامل و صفوف فشرده برای تحقق خواست های مشروع و قانونی خود قاطعانه به حرکت راه و روشنی پیوستند و آماده هرنوع ایثار و فداکاری گردیده اند؛ چنانچه درطول یک هفته¬ی گذشته معترضین و تحصن کننده‎ها حتّا برای لحظه ی در طول شب های تاریک توأم با برفباری و سرمای شدید که دها تن شدیداً دچار سرماخوردگی و راهی بیمارستان شدند؛ راهپیمایی و خیمه‎های تحصن را ترک نکرده و با شور و اشتیاق بیشتر حرکات مدنی شان را ادامه میدهند.

پيشنهادات وخواسته ها :

١-  برای اعمار شاهراه مرکزی ( سرک هرات –غور – کابل) که از لحاظ اقتصادی حیثیت دهلیز طلایی افغانستان را دارد و قبلا مسیریابی شده است؛ شامل سند بودجه ملی سال 1397 گردد و کارِ آن نیز از شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور به شکل پخته و اساسی به دو طرف آغاز شود.

٢- بند برق پوزه لیچ مدت‎ها است کار آن تقریبا در حال تعطیل می باشد، در حالیکه مطابق قرار داد قبلی باید در سال 97 به پایۀ اکمال میرسید، کار آن با جدّیت آغاز شود و همچنان مقدار چهار میگاوات برق سولری که بار ها از جانب رهبری دولت و وزارت انرژی و آب به مردم وعده داده شده است در همین سال تحقق یابد و در بودجه ملی شامل گردد.