بعضی حلقات، نوجوانان کم سن را در صفوف پولیس جذب و بعد از کشته شدن شان به نام آنها امتیازات میگیرند

کابل (پژواک١١ حمل۹۷): یافته های پژواک نشان می دهد که شماری از حلقات مافیایی در چهارچوب وزارت امور داخله؛ برای دریافت امتیازات، نوجوانان را با اسناد جعلی در صفوف پولیس استخدام می کنند که اکثر آنها به سبب نبود تجربه، زودتر کشته می شوند.

هرچند مقامات حکومتی افغانستان، بارها گفته اند که از حقوق اطفال جداً دفاع می کنند؛ اما با آن هم شماری از نوجوانان زیر سن۱۸سال در صفوف جنگ استخدام می شوند و حلقات مافیا بعد از کشته شدن شان، به نام آنها امتیازات دریافت می کنند.

به اساس مادۀ ٣٩  قانون مدنى افغانستان، سن بلوغ يا رشد ١٨ سال است و دارنده گان سنين پايينتر از آن، اطفال خوانده ميشوند.

این در حالی است که افغانستان در سال ۲۰۱۱میلادی، برنامۀ عملیاتی را با سازمان ملل متحد امضا کرد که براساس آن، حکومت افغانستان مکلف است تا از حقوق اطفال دفاع کند و جلو جذب آنها در صفوف جنگ را بگیرد.

بلوڅ نوجوان۱۶ساله، فرزند عرفان الله باشندۀ ولسوالی وته پور کنر می باشد، که در صفوف پولیس شامل شده بود.

با بلوڅ بازی عجیب و دردناک شده بود، که در نتیجۀ آن وی در روز اول وظیفه، جانش را از دست داده و خانواده وی، اکنون با مشکلات زیاد روبه رو می باشد.

بر اساس اسناد و شواهد به دست آمده، شماری از حلقات مافیایی، از احساسات پاک بلوڅ سوء استفاده کرده، وی را تشویق نموده اند تا در صفوف پولیس شامل شود.

بلوڅ از هفتۀ اول ماه دلو سال ۱۳۹۶خورشیدی، بدون اجازۀ خانواده اش به هدف استخدام  در صفوف پولیس به پوليس کنر مراجعه مى کند و قبل از تکمیل شدن سن قانونی، طی یک روز در صفوف پولیس استخدام شده و در همان روز، به خط اول جنگ به ولايت غزنى فرستاده شده و در همان شب اول، در حملۀ طالبان کشته شده است.

شرایط استخدام در صفوف پولیس

مادۀ پنجم قانون ذاتی پولیس، در مورد استخدام پولیس کاملا صراحت دارد که در اینجا به نقاط مهم آن اشاره شده است.

در این ماده آمده است کسی که به صفت افسر یا ساتنمن جدید التقرر می شود، باید سن ۱۸سال را تکمیل کرده باشد. در بند چهارم و پنجم همین ماده آمده است که شخص جدیدالشمول، باید جسما و روحا قوی باشد.

همچنان در لایحۀ استخدام پولیس وزارت امور داخله آمده است، شخصی به صفت افسر یا ساتنمن استخدام می شود که صنف ۱۲را در داخل یا خارج از کشور خلاص کرده باشد.

بر اساس لایحۀ وزارت امور داخله، شخص داوطلب برای استخدام شدن در صفوف پولیس، باید از طریق امتحان کانکور معرفی گردد، داوطلب باید متعهد به انجام وظیفۀ طولانی مدت در صفوف پولیس باشد و از تمام قوانین کشور باید پیروی کند.

ضامن

به اساس اصول استخدام افراد در صفوف پوليس، زمانيکه يک فرد در صفوف پوليس شامل ميشود، دو تن ضامن که عملاً در صفوف پوليس ايفاى وظيفه مينمايند؛ از وى ضمانت کنند.

به اساس اسناد به دست آمده، ضمانت بلوڅ را دو تن به اسم بهادر پسر عبدالقيوم و قريش الله پسر محمد صادق به عهده گرفته اند.

در ضمانت خط نوشته شده که دوم بريدمن بهادر در صفوف پوليس در ولسوالى ناوۀ هلمند ايفاى وظيفه مينمايد.

اما مسوولين حکومتى ولسوالى ناوه، به پژواک گفتند که دوم بريدمن بهادر در اين ولسوالى وظيفه ندارد؛ اما دو سال قبل يک فرد ديگر به نام ساتنمن بهادر، در اين اين ولسوالى ايفاى وظيفه مينمود.

ساتنمن قريش الله ضامن دوم بلوڅ، در ضمانت نامه در مورد محل وظيفه خويش چيزى ننوشته است؛ اما در فورمۀ متذکره از قول قريش الله گفته شده: “من از اهليت و شخصيت عرفان الله ولد بلوڅ ضمانت ميکنم.”

اين در حالى است که عرفان الله پسر بلوڅ نمى باشد، بلوڅ پسر عرفان الله بوده؛ اما قريش، بجاى بلوڅ از اهليت و شخصيت پدر وى، ضمانت نموده است.”

جعل در تذکره

کسانيکه بلوڅ را به وظيفه گماشته اند، در تذکرۀ وى نيز جعل نموده وسنش را دو سال زياد نوشته کرده اند.

بلوڅ در سال ١٣٩٦ به سن ١٨ سالگى رسيده؛ اما در تذکره بطور آشکار معلوم ميشود که سال ١٣٩٦ به سال ١٣٩٤ تبديل شده، که به همين اساس بلوڅ ٢٠ ساله ميباشد.

اما پژواک، از مديريت ثبت احوال و نفوس ولسوالى وته پور کنر، کاپى اصلى تذکره بلوڅ را نيز به دست آورده است.

در بخش اخير تذکره، مسوول مديريت نوشته است که بلوڅ در سال ١٣٩٦ به عمر ١٨ سالگى رسيده، که بعد از آن اين جمله را مهر و امضاء نموده است.

وظيفه يک روزه بلوڅ

به اساس اسناد به دست آمده، بلوڅ در هشتم ماه دلو سال ١٣٩٦ در ولايت کنر به وظيفه گماشته شده که درهمين روز، به منطقه جمال قلعۀ ولسوالى اندر ولايت غزنى اعزام شده است.

قابل يادآورى است که همين شب، طالبان مسلح بالاى پوسته اى که بلوڅ در آن به سر ميبرد، حمله ميکند که برعلاوۀ شمارى از سربازان بلوڅ نيز در آن کشته ميشود.

به اساس اسناد، بلوڅ هنگاميکه تاريخ هشتم ماه دلو سال ١٣٩٦ در بدل ١٢ هزار افغانى به وظيفه استخدام ميشود، همين روز اعاشۀ وى نيز حواله ميگردد؛ اما شبى که وى به قتل ميرسد؛ صبح همان شب اعاشه وى دوباره بند ميشود.

در اين مکتوب که در پيوند به کشته شدن بلوڅ در آن تذکر رفته است، نام هاى بعضى سربازان ديگر نيز درج شده که در همان روز، با بلوڅ يا يک روز قبل و يا بعد، کشته شده اند.

يکى از آنها مهرالدين فرزند عبدالقادر باشندۀ ولايت بدخشان است که در ولسوالى سيدآباد ميدان وردک وظيفه داشت؛ اما در کابل کشته شده است. همچنان ادريس فرزند ملک نازيانى باشندۀ ولسوالى اچين ننگرهار، محمد اسلم و محمد عمر فرزندان سيداحمد باشندگان سرپل، و ميرحمزه فرند لاهور باشندۀ لوگر، در زنخان غزنى کشته شده اند.

به اساس مکتوب، امان الله پسر مبين شاه باشندۀ اچين ننگرهار نيز يکجا با بلوڅ در يک پوسته کشته شده است.

عرفان الله پدر بلوڅ عدالت ميخواهد

عرفان الله پدر بلوڅ، موضوع را چنين بيان کرد: “پسرم از خانه لادرک شد، که بعد از آن جسد وى را به دست آورديم.”

وى گفت: “مه در مسافرى به سر ميبردم، پسرم چند روز گم بود، بالاخره اطلاع يافتم، زمانيکه مه آمدم، در تلاش پيدا نمودن پسرم شدم، روزى از دوستان برايم زنگ زدند که جسد پسرم در شفاخانه ٢٠٠ بستر کابل ميباشد.”

وى افزود که از کشته شدن پسرش دو روز گذشته بود؛ اما آنها از وى خبر نداشتند که کشته شده و نه هم از سوى حکومت برايش احوال داده شده بود.

عرفان گفت که بعد از نماز جنازه پسرش، در تلاش اين شد که چگونه پسر وى به صفوف پوليس رفته و چگونه کشته شده است؟

وى افزود: “نمى دانم که بلوڅ اولاً از سوى کى تشويق شده، پسرم در کنر زندگى ميکرد و شهر جلال آباد را نيز نديده بود؛ اما از سوى کى به غزنى انتقال شده و چگونه پوليس شده؟ مه در اين مورد حيران مانده ام.”

عرفان الله گفت پس از اين قضيه يکجا با برادرش وارد غزنى شد، تا در مورد قضيه بلوڅ جستجو نمايد.

او افزود: “با تمامى مقامات امنيتى غزنى صحبت نموديم، هيچ کس پاسخ درست ندادند؛ يک مسوول يک چيز و ديگرى چيز ديگر مى گفت؛ اما کسى که لباس شخصى به تن داشت، در مقابل قوماندانى امنيه به ما گفت که خداوند(ج) شهادتش را قبول کند.”

عرفان الله گفت: “وقتيکه حرف هاى اين شخص را شنيدم، فهميدم که همه فساد در همين شخص است، از گريبانش گرفتم که قاتل پسرم شما هستيد، شما را رها نمى کنم.”

او افزود که اين شخص خود را از چنگ من خلاص کرد و در حال رفتن گفت که بلى، پسر تان را کشتم، دستت خلاص!

موصوف گفت که در پيوند به موضوع، به ارگان هاى عدلى و قضايى عريضه نموده است؛ اما تاکنون در مورد ان کدام اقدام نشده است.

عرفان الله افزود: “در وزارت امور داخله حلقات مافيايى جاسازى شده اند، نوجوانان را بدون کدام آموزش نظامى در صفوف پوليس جذب و بعداً انها را به خط اول جنگ روان مى کنند، در آنجا کشته ميشوند؛ اما معاش و ساير امتيازات شان از سوى همين افراد گرفته ميشود.”

پدر بلوڅ گفت: “بلوڅ در صنف هفتم بود، ١٦ سال سن داشت؛ اما حيران هستم که اين طفل را چطور در صفوف پوليس شامل کرده اند.”

موصوف از رییس جمهور و سایر مقامات حکومتی خواست که از وجود حلقات مافيايى در وزارت داخله جلوگيرى نمايند، اگر نه نام و نشان اکثر جوانان نابود خواهد شد.

اين فقط بلوڅ نيست که با همچو قضيه رو به رو شده است، شمار زيادى از جوانان ديگر نيز سرنوشت مشابه دارند.

پانزده جوان منطقۀ جگدلک ولسوالى سروبى ولايت کابل نيز با همچو رويداد مواجه شده اند.

احمد فهيم: با شکم خالى بالايم جنگ مى کرد

از جمع جوانان يادشده، يکى هم احمد فهيم(نام مستعار) ١٧ ساله است که در مورد سرگذشت آنها به آژانس خبرى پژواک معلومات داده است.

فهيم مى گويد که حدود چهار ماه قبل، يکى از هم قريه هاى شان به نام خان محمد(نام مستعار) که در کندهار وظيفه دارد، به وى گفت که براى محافظت شهرک عينومينه به ١٥ محافظ ضرورت است.

موصوف به پژواک گفت: “در قريۀ خود از بيکارى به تنگ آمده بوديم، وقتيکه فهيديم کار خوب پيدا شده است، جوانان مانند من، به زودى رفتيم در ولسوالى سروبى، تذکره هاى ١٨ سالگى را جور کرديم، صبح همان روز به کابل آمديم.”

او افزود که صبح به سوى کندهار حرکت کردند، در آنجا با شخصى به نام رحيم الله( نام مستعار) که برادر يکى از قوماندانان پوليس بود، رو به رو شدند.

او افزود: “رحيم الله به ما گفت که کارهاى شما را در دو روز خلاص مى کنم، بعدا وظيفۀ خود را به حيث محافظين عينو مينه آغاز مى کنيد.”

به گفتۀ او، رحيم الله آنها را به کندک شاهراه برد، در آنجا براى چند روز در اتاق هاى کانتينرى نگهدارى مى شدند.

احمد فهيم گفت: “در آنجا مشکوک شديم، با خان محمد هم قريۀ خود تماس تيليفونى گرفتيم که ما را به کى ها حواله کرديد؟ موصوف آمد و از رحيم الله پرسان کرد؛ رحيم الله گفت که هيچ مشکل نيست، کارهاى شان  را خلاص مى کنم.”

به گفتۀ او، ده روز را در اينجا با رحيم الله سپرى کردند؛ اما براى خريد کريدت کارت مبايل نيز اجازه نمى داد که بيرون شويم.

او گفت: “يازده روز بعد به ما گفت که تا ارغنداب مى رويم، يک پوسته را مى بينيم و پس مياييم؛ ساعت ٢:٠٠ بعد از ظهر حرکت کرديم، ناوقت به آنجا رسيديم، طالبان مسلح بالاى قرارگاه اردوى حمله کرده بودند، به همۀ ما شش ميل سلاح ولدنگ شده با يک يک شاجور دادند و گفتند که بايد جنگ نماييم، ما اصرار کرديم که هيچ گاه جنگ نکرديم، حرف هاى ما را گوش ندادند، ما را به مرگ تهديد کرده و گفتند که به زودى جنگ را شروع کنيد؛ درغیر آن شما را می کشیم.”

به گفتۀ آنها، مجبور شدند که جنگ کنند؛ اما بعدا از اينجا  بدون وقفه به ولسوالى چنارتوى ارزگان اعزام شدند، در آنجا مسووليت يک پوسته به آنها سپرده شد.

او افزود: “وقتيکه که به پوسته داخل شديم، ديديم که پوسته تازه سقوط کرده است، هر طرف استخوان، ججمه، اعضاى بدن و گوشت ها ديده ميشود، بسيار ترسيديم؛ اما چاره اى نداشتيم.”

به گفتۀ او، براى نجات از اين وضعيت، پنج تن از همکاران ما به بهانۀ آب پايين شده و فرار کردند، بعدا آنها را در کندهار بازداشت و شديدا لت و کوب کرده بودند، دست و پاهاى شان شکسته شده بود؛ اما همۀ آنها را دوباره به ارزگان فرستادند.

او افزود که قوماندۀ جنگ بر عهدۀ نورالله( نام مستعار) بود و به ما مى گفت که: “همۀ شما را بالاى آنها مى کشيم، شما را زنده نمى مانيم.”

احمد فهيم گفت: “ما تلاش کرديم که با خانواده هاى خود تماس بگيريم، با هم چند سيم کارت سلام داشتيم، بسيار به مشکل با پدر و خانواده تماس گرفتيم که ما را نجات دهند.”

او گفت که در شب دوم؛ طالبان مسلح بار ديگر حمله نمودند، که طى آن وى و بعضى از همکاران ديگرش زخمى شدند، وى را براى تداوى به شفاخانۀ حوزوى کندهار انتقال دادند.

احمد فهيم افزود: “نشانۀ زخم هنوزهم در شانه هايم وجود دارد، در پوستۀ چنارتو يک مرمى بالايم اصابت کرده است.”

او گفت: “ديگر نمى دانم که بزرگان ما با کى ها تماس گرفته اند، به شفاخانۀ کندهار آمده و مرا مخفيانه از شفاخانه بيرون کرده و به کابل انتقال دادند.”

او افزود که از تيم آنها هنوزهم شش تن نزد نورالله گروگان بود، که بايد همراه وى به خط جنگ بروند، تا کشته شوند.

متنفذ قومى ولسوالى سروبى

يکى از سران قومى ولسوالى سروبى که نخواست از وى نام گرفته شود، در اين مورد به پژواک گفت که ١٥ جوان منطقۀ جگدلک، با فريب به صفوف مقدم جنگ برده شده اند.

او افزود: “اين جوانان با من تماس گرفتند که در همچو يک جنجال گير آمديم، شديداً گريه مى کردند، داستان هاى لت و کوب را بيان نموده و من نيز با ساير بزرگان صحبت کردم.”

موصوف گفت که موضوع ١٥ جوان را با انوارالحق احدى رهبر حزب ملت، انور جگدلک والى سابق کندز و محمد اکبر ستانکزى نمايندۀ مردم در ولسى جرگه، شوراى امنيت، سران قومى کندهار و مقامات ديگر در جريان گذاشتيم.

او افزود: “يک گروه خود را به کندهار فرستاديم، در آنجا با جنرال عبدالرازق قوماندان امنيۀ کندهار  و ساير مقامات تماس گرفتند، اين افراد با نورالله قوماندان شاهراه بودند که آنها راها کرديم.”

موصوف افزود که جوانان ياد شده را در حالى يافته اند که شديدا لت و کوب شده و همچنان بعضى از آنها در جريان جنگ ها زخمى شده بودند.

او گفت: “اين يک دسيسۀ بزرگ است که از سوى حلقات مافيايى براى جوانان ساخته ميشود؛ تا بتوانند معاش، اکراميه و تفنگ سربازان کشته شده در جنگ را به دست آورند و جيب هاى شخصى شان را پر کنند.”

این بزرگ قومى از رييس جمهور خواست که از حلقات مافيايى يادشده جلوگيرى نمايد، اگر نه کشور با يک بحران بزرگ مواجه خواهد شد.

قبرستان بى وارث

يک قبرستان مرده هاى بى وارث در حومۀ بالاحصار منطقۀ سرحدى سپين بولدک کندهار وجود دارد که اکثريث افراد دفن شده در آن، سربازان امنيتى اند.

يک منبع امنيتى در سپين بولدک که نخواست از وى نام گرفته شود، به پژواک گفت که اين قبرستان، به نام مرده هاى بى وارث مسمى شده است.

او افزود: “چندى قبل در اينجا آمدم وظيفه گرفتم، فقط چند قبر کهنه وجود داشت؛ اما اکنون بيش از يک هزار تن در آن دفن شده اند.”

به گفته او، در اين قبرستان اکثرا مرده هايى دفن شده که در صفوف پوليس وظيفه داشته و از سوى طالبان کشته شده اند؛ اما کدام وارث آن پيدا نشده است.

موصوف گفت: “شمارى از جوانان مى خواهند که از طريق پاکستان به ايران و يا هم ساير کشورها مسافر شوند؛ اما در زمان رسيدن به پاکستان، از سوى پوليس پاکستانى بازداشت و رد مرز ميشوند، بعدا از طريق سپين بولدک به افغانستان مى آيند، شمارى از پوليس در اين سرحد وجود دارند که براى آنها فورمه خانه پرى مى کنند و آنها را در صفوف پوليس شامل مى کنند.”

به گفتۀ او، جوانان يادشده مهارت جنگى ندارند، در جريان يک ماه حتمى کشته ميشوند، بعدا در مورد خانواده هاى شان معلومات وجود ندارد و در اين قبرستان به خاک سپرده ميشوند.

اما از سويى هم باشندگان، سران قومى و مقامات امنيتى ولسوالى سپين بولدک مى گويند که اين قبرستان، به نام “قبرستان شهدا” ياد ميشود و در مجموع، آنعده افرادى در آن به خاک سپرده ميشوند که زندگى خود را در انفجارات و جنگ ها از دست داده اند.

حاجى عبدالشکور يکى از موسفيدان سپين بولدک، به پژواک گفت که قبرستانى به نام شهدا در حومۀ بازار ولسوالى موقعيت دارد و حدود ٨٠٠- ٩٠٠ تن در آن دفن شده اند.

وى افزود که باشندگان ولسوالى، آنعده افرادى را در اين قبرستان دفن مى کنند که زندگى خود را در جنگ ها و انفجارات از دست مى دهند.

حاجى نياز محمد کاکوزى عضو شوراى ولايتى کندهار و باشندۀ سپين بولدک نيز به پژواک گفت که اين قبرستان، به نام قبرستان بى وارث نه، بلکه به نام قبرستان شهدا ياد ميشود و قبرستان عمومى اين ولسوالى است.

موصوف، شايعاتى را رد نمود که گويا جوانان رد مرز شده از پاکستان و يا ايران، در سرحد به صفوف پوليس جذب ميشوند و بعد از کشته شدن در جنگ، زير نام اجساد بى وراث در اينجا به خاک سپرده ميشوند.

يکى از مسئولان کميسارى پوليس سرحدى در سپين بولدک که نخواست از وى نام گرفته شود، به پژواک گفت که اين شايعات، کاملا حقيقت ندارد که گويا از مجبوريت افغانهاى رد مرز شده از پاکستان، سوء استفاده ميگردد و در صفوف پوليس جذب مى شوند.

موصوف گفت که پروسۀ جلب و جذب در صفوف پوليس، رضاکارانه است، و آن را يک پروسۀ طولانى خواند که چند مرحله دارد.

قوماندان جلب و جذب: شموليت در صفوف پوليس شرايط خاص دارد

پاسوال محمد شريف امين قوماندان عمومى جلب و جذب وزارت امور داخله، در واکنش به اسناد و اظهارات مذکور، به پژواک گفت که يک شخص بعد از تحقيقات استخباراتى و بايومتريک، در صفوف پوليس شامل ميشود.

به اساس معلومات موصوف، شخص جديد که در صفوف پوليس جذب ميشود، حد اقل بايد از هفت تا ١٢ هفته آموزش نظامى ببيند.

موصوف افزود: “در صفوف پوليس، جوانان زير سن ١٨ سال نداريم.”

امين در پاسخ به اين پرسش که شمارى از جوانان کم سن به هدف به دست آوردن اکراميه، معاش و بعضى امتيازات ديگر، به صفوف اول جنگ فرستاده ميشوند، گفت: “رياست امور شهداى ما، اکراميه را به آن عده افرادى مى پردازند که از شهادت شان در قطعه، غند، لوا و يا کدام اداره مربوطۀ ديگر، تصديق گردد و تمامى اسناد در مورد شهادت وى وجود داشته باشد.”

قوماندان امين، در خصوص قضيۀ بلوڅ گفت که موصوف، حتما اول تعليم ديده؛ از همين رو به صفوف پوليس جذب شده است.

وى در مورد تضمین کننده بلوڅ گفت: “ادارۀ مربوطه، از برحالى تصديق کننده تضمين کرده است؛ از همينرو از سوى ما پذيرفته شده است.”

اما اداره اى که از برحالى ضمانت کنندۀ بلوڅ تصديق کرده است، نامش در اسناد خوانده نميشود.

قوماندان عمومى جلب و جذب در مورد کشته شدن بلوڅ گفت: “سربازانى نيز داريم که براى يک ساعت وظيفه انجام مى دهند و به شهادت مى رسند، اين کدام حرف جديد نيست.”

موصوف در مورد دستکارى در تذکرۀ بلوچ گفت که تعيين سن شخص داوطلب، از سوى ادارۀ ثبت احوال و نفوس صورت مى گيرد.

پاسوال امين، در مورد اينکه برخى حلقات مافيايى تلاش مى کنند که جوانان مناطق مختلف را در صفوف پوليس داخل نمايند، گفت: “هيچ کس را از سر کوچه آورده نمى توانند که سرباز شود؛ او به معاش، اعاشه اباته، سلاح و يونيفورم نياز دارد که هيچ کس، اين لوازم را به مصرف خود داده نمى تواند.”

اما قوماندان گفت که ارگان هاى ذيربط ، قضاياى بلوڅ و جگدلک را بررسى خواهند کرد و آنها نيز از نتايج آن با خبر خواهند شد.

 از سويى هم طبق قانون مبارزه با قاچاق انسان و قاچاق مهاجر، اين موارد نشانه هاى آشکار قاچاق است.

 سليمى: گماشتن اطفال در صفوف جنگ جرم و قاچاقى انسان است

محمد حسن سليمى مسووليت سکرتريت کميسيون عالى مبارزه با قاچاق انسان و قاچاق مهاجرين، به پژواک گفت که سال گذشته، يک هيئت با صلاحيت براى بررسى اين موضوع از سوى رئيس جمهور تعيين شده بود.

او افزود که طبق تحقيقات اين هيئت، برخى نوجوانان در صفوف امنيت ملى، پوليس و به ويژه در پوليس محلى ديده ميشوند.

سليمى گفت که مخالفين مسلح، به قوانين مدنى و حقوق اطفال هيچ احترام ندارند؛ چرا که در صفوف شان اطفال مشاهده ميشوند.

او افزود که مقامات امنيتى، با آنها تعهد نموده اند که بعد از اين، اطفال را در صفوف نيروهاى امنيتى شامل نخواهند کرد.

همچنان در فقرۀ اول مادۀ سوم قانون مبارزه با قاچاق مهاجرين و قاچاق انسان، آمده است که استخدام شخص به هدف سوء استفاده و يا هم از حالت مجبوريت و آسيب پذيرى، قاچاق انسان خوانده ميشود.

در بخش ديگر اين ماده آمده است که در کنترول آوردن طفل به هدف استفادۀ سوء نيز قاچاق انسانى است.

در مادۀ دهم اين قانون آمده است که اگر در واقعۀ قاچاق انسانى، مجنى عليه زن يا طفل باشد، مرتکب جرم به هشت سال حبس محکوم ميشود.