برخى خانم های کارگر در هرات، از مزد کم و کارهاى شاقه شکايت دارند

شهر هرات (پژواک، اول اسد ٩٨): شماری از خانم های کارگر در ولایت هرات، ازشرایط دشوار کار و مزد ناچیز شاکى بوده، می‌گویند که آنان ناگزیراند کارهای شاقه را انجام دهند.

نفس گل بانوی ٥٠ ساله از جمله اين خانم های کارگر در هرات است که در یکی از کارخانه های بادام پاکی در  اين ولایت کار می کند.

او که از ساعت هفت صبح تا پنج عصر در این کارخانه در بدل به دست آوردن مزد ناچيز ٣٠ افغانی، ٤٠ کیلوگرام بادام را پاک می کند، به پژواک گفت: "پنج سال میشود که ما این جا کار می کنیم، بوجی ٣٠ افغانی میدهند که همین قدر میشود که بخوریم و نمیریم، پا و دستم زیاد درد میکند."

 خار بی بی یکی دیگر از اين زنان کارگر است، او نیز از کار زیاد و مزد ناچیز رنج می برد.

وی به پژواک گفت: "صبح که نماز را میخوانم پیاده از پایان آب میایم و اگر روز دو بوجی پاک کنم، حیران می باشم که این پول را نان بخرم، چای بگیرم یا برای خود دوا بخرم؟ کمرم بسته است و درست تنفس کرده نمیتوانم."

نفس گل و زینب، تنها زنان کارگر نیستند که با ساعات کاری زیاد و مزد کم، معیشت زندگی شانرا می گذارانند، زنان زیادی اند که در کارخانه‌ها در داخل کاروان سرا های قدیمی در مرکز شهر هرات که صرف یک چهار دیواری است، بخاطر به دست آوردن لقمه نانی مشغول کارهای شاقه اند.

شاه گل بانوی دیگر ٣٥ ساله است که در یکی از شرکت های کرک پاکی، در بدل ده ساعت کار ١٦٠ افغانی مزد دریافت می کند.

وی به پژواک گفت: "سرپرست ندارم، هشت نفر نان خور دارم و مجبور هستم بخاطر اولاد هایم با همين پول کم کار کنم."

محیط گرم و نبود وسایل بهداشتی، از شرایط دشوار کاری در این مکانهای ميباشد.

در همین حال گل احمد مسئول کارخانۀ بادام پاکی در هرات گفت که به علت نبود کار و رکود بازار، نمیتوانند بیشتر از ٣٠ افغانی به کارکنانی که در این جا کار می کنند پرداخت نمایند.

او افزود: "کار نیست و اگر کار باشد، پرداخت ٥٠ تا ١٠٠ افغانی هم برای این افراد کم است و ما حتا همین ٣٠ افغانی را هم پرداخت کرده نمیتوانیم؛ چون این افراد مجبور اند که کار کنند ما آنها را استخدام کردیم."

شماری از فعالان حقوق زن در هرات، به این باوراند که این زنان بدون قرار داد اولیه، بخاطر فقرو تنگدستی نا گزیراند که در مقابل دریافت مزد کم کار کنند.

 فرشته یعقوبی یک تن از فعالان حقوق زنان در هرات به پژواک گفت: "مزد شان نظر به فعالیت شان بسیار کم است، مصئونیت جان ومکان ندارند، از هیچ لحاظ مصئونیت ندارند؛ نه از لحاظ صحی، نه از جهت تغذیه و مصئونیت کاری، متاسفانه هیچ توجهی هم نه از جانب حکومت ونه هم از سوی نهاد های زنان ميشود."

از سويى هم مقامات محلی هرات نیز تایید می کنند که در بسیاری از کارخانه ها قانون کار رعایت نمی گردد و این بانوان در درازمدت به بیماری های گوناگون صحی مبتلا می گردند.

مونسه حسن زاده معاون اجتماعی مقام ولایت هرات به پژواک گفت: "در قانون کار آمده که موادهايی است که شامل حال کارکنان و کار فرمایان ميشود، که متاسفانه بعضی از کار فرمایان از این قوانین آگاهی ندارد."

در این حال مسئول ادارۀ کار وامور اجتماعی هرات، استفاده کارفرما از زنان کارگر را رد نمی کند؛ اما نا آگاهی این زنان را از قانون کار، عاملی اصلی این معضل می داند.

عبدالقیوم افغان رییس کار وامور اجتماعی هرات گفت: "ما تیم های نظارتی داریم، ما گاهی توانستیم که مشکلات را کم کنیم؛ اما کارگرانی که روزمزد به فابریکه های کشمش پاکی و یا کرک پاکی می روند، به اساس توافق شفاهی کار می کنند."

 در ماده ۳۱ قانون کار افغانستان که در سال ۱۳۸۵ توشیح و نافذ گردیده، برای کارگرانی که در کارهای زیر زمینی، کار شاقه و یا کارهايی که برای صحت مضر است مصروف اند، در هفته ۳۰ ساعت کار در نظر گرفته شده است.

بر علاوه اگر کارگران بیشتر از این با میل خود کار کنند، باید اضافه کاری دریافت کنند؛ اما زنانی که در شرکت های کشمش پاکی، کرک پاکی وبادام پاکی در هرات مشغول کاراند، دو برابر ساعات کاری تعیین شده کار ميکنند و هيچ نوع اضافه کارى دريافت نميکنند.