کارمندان تنقيص شده در جوزجان درب تمام دواير دولتى را بستند

شبرغان (پژواک، ٢٨ دلو ٩٨): کارگران تنقیص شدۀ ریاست هایدروکاربن های شمال، در دهمین روز اعتراضات شان، درب تمام ادارات دولتی را در شهر شبرغان بستند.

اين اعتراض کننده ها مى گويند که اخيراً  ٥١٢ کارمند و کارگر ریاست هایدروکاربن های شمال، تنقيص شده اند.

امروز ٢٨ دلو، صدها تن از هواداران جنرال عبدالرشید دوستم معاون اول ریاست جمهوری نیز در همصدایی با این کارگران، در کنار آنها ایستاده و برای حق طلبی مامورین تنقیص شده، دادخواهی کردند.

نجیبه آموزگار دريکى ازمکاتب شهرشبرغان که برای کارگران دادخواهی میکند، گفت: "امروز به عنوان اعتراض، دروازه تمام ادارات دولتی را در شهرشبرغان بستیم تا حداقل به افرادی که در برابر کارگران تصمیم عجولانه و نادرست گرفته اند، بفهمانیم که ما نیز میتوانیم کار حکومت را به چالش بکشیم."

وی افزود که  اگرمقامات مسئول درمورد تنقیص ٥١٢ کارگر تفحصات تجدید نظرنکنند، اعتراضات شان را گسترش داده و حتى در مقابل دروازۀ ارگ در کابل، به اعتراضات شان ادامه مى دهند.

 این زن گفت: "بهتراست دولت دراین مورد تصمیم درست بگیرد؛ درغیرآن برای زنده شدن خاطره راه پیمایی کارگران تفحصات در دهه چهل، یکبار دیگر آماده مى شويم؛ چون تصمیم ما برآن است تا زن و مرد تا شهرکابل راهپیمایی کرده و برای کارگران و مامورین تنقیص شده، دادخواهی نماییم."

عبدالشکور یکی ازکارگران تنقیص شده، به آژانس خبرى پژواک گفت: "اگر مقامات در قسمت پاسخگویی به معضل ایجاد شده تصمیم لازمه را اتخاذ نکنند، دامنۀ این اعتراضات تا پشت دروازه های ارگ خواهد رسید و آنگاه مسئولیت به دوش خود مقامات است."

موصوف افزود: "ما فرزندان کارگرانی هستیم که برای گرفتن حق شان، درسال ١٣٤٧ تا پوزه ایشان شهر پلخمری، پای پیاده رفته بودند و ما این سفر را تا شهرکابل ادامه خواهیم داد."

شکورعلاوه کرد: امروز زنده گی کارگران ریاست هایدروکاربن های شمال، دستخوش معاملات سیاسی شده و مقام­ها در نظردارند تا جایداد ریاست هایدروکاربن های شمال را برای شریک سیاسی شان غضنفر که در کمپاین انتخاباتی آنها پول مصرف کرده تحفه دهند.

همچنان صفیه یک تن از کارمندان تنقيص شده به پژواک گفت: "من با اعضای خانواده ام، جمعا شش نفراستیم که مسئولیت نگهداری فرزندان یتیم های دخترو دامادم را نیز دارم که درجنگ با طالبان قربانی شده اند."

او افزود که پنج و نیم هزارافغانی معاش مى گرفت و با آن زندگي اش را پيش مى برد؛ اما حالا با تنقيض شدنش به مشکلاتش افزوده شده است.

 وی علاوه نمود: "چیزی که از دستم می آید، ریختن به جاده است و ناگزیرم تا حد نهایی ایستاده گی کنم و برای حق خود مبارزه نمایم و امیدوار هستم که دولت ما به حال ما رحم کند و حداقل تشکیل اداره ما را منظورکرده، از مرگ حتمی ما جلوگیری نمایند."

login or register a new account.