«زنان افغان صلح عادلانه و پاسخگو می خواهند»

کابل (پژواک، ۲۰سنبله۹۹): دو نهاد حمایت از زنان طى يک نامه اى از جامعه جهانى خواستند ،در کنار اين که به کمک هاى شان با نيروهاى امنيتى ادامه دهند، از پروسه صلح در افغانستان نظارت جدى داشته باشند.

شبکه هاى ولايتى زنان و ايتلاف زنان در روند صلح مشارکت و نهاد برابرى براى صلح و دموکراسى، حدود يک ماه قبل به هدف جمع آورى ديدگاه هاى زنان افغان در مورد مذاکرات صلح ميان افغانان از ١٥ ولايت کشور، ديدگاه هاى پانزده هزار زن را جمع آورى کرده اند. 

نرگس جمال مشرف معاون عمومی پروژه ايتلاف زنان در روند صلح مشارکت امروز ٢٠ سنبله در نشست خبرى که به هدف اعلام نتايج اين برنامه راه اندازى شده بود، به آژانس خبری پژواک گفت که دراين برنامه در کنار جمع آورى ديدگاه هاى زنان، امضا هاى اين خانم ها نيز جمع آورى شده است.

وى مى گويد که ديدگاه هاى اين خانم ها را طى برنامه هاى مختلف از طريق مراجعه در مساجد، منازل شخصى، مکاتب، دوايردولتى وغيره مکان ها جمع آورى نموده اند.

قابل ذکر است که امضا هاى خانم ها از هر ولايت در تکه هاى جداگانه زير شعارهاى صلح خواهانه چون «صلح عدالت است، صلح اميد است، دنياى من صلح است، صلح امنيت است، ما صلح مى خواهيم وغيره » جمع آورى شده است.

در نامه اى که از سوى اين نهاد ها منتشر شد آمده است:« ما نامه هذا را رسما به نمایندگی از ١٥هزار زن افغان از سرتاسر افغانستان خدمت جامعه جهانی ارسال می داريم، تا بدین وسیله از خدمات متحدین بین االمللی خويش بخاطر قربانی ها و حمایت آنها در امر بازسازی نظام دموکراتیک، احیای نهاد های دولتی و توانمندسازی جوانان در راستای استفاده از انرژی و استعداد های شان در جهت رشد افغانستان، یاری رسانیده اند، ابراز امتنان و سپاسگذاری نماييم.»

منبع مى نويسد، زنان هم امید وار و هم هراس زده هستند، امید واری آنها این است تا پروسه صلح بتواند به خشونت و خونریزی که از چهار دهه بدینسو در افغانستان جریان دارد، نقطه پایان بگذارد.

در نامه آمده است: « اما اميدوارى ما اين است تا پروسه صلح بتواند به خشونت و خونريزى که از چهار دهه به اين سو درکشور عزيز ما جريان دارد، نقطه پايان بگذارد. اما ما در هراس هستيم که اگر طالبان با همان ذهنيت، جاه طلبى و رفتار که در دهۀ ١٩٩٠ شهرها و قريه جات ما را به خاک و خون کشانيده و پناه گاه امن را براى گروه هاى تروريستى ملى و بين المللى به شمول القاعده فراهم نموده بودند، دوباره به افغانستان برگردند، يقيناکه دستاورآورده هاى دو دهه گذشته ما يکا يک از بين خواهند رفت.»

در نامه آمده که زنان افغان بيشتر از ساير اقشار جامعه خواهان پايان جنگ مى باشند.

منبع مى نويسد:«ما زنان افغان از پروسه صلح که توسط ایالات متحده امریکا آغاز گردیده است، ازین جمله مصالحه و آشتی با طالبان با وجود خشونت هایی که آنها علیه مردم شریف کشور اعمال نموده اند، قبلا استقبال نموده و قاطعانه از آن حمایت می نماییم. ما به این مساله پی برده ایم که باید طالبان را به عنوان یک گروه سیاسی بپذیریم. ما حاضر هستیم تا آنها را کمک نماییم که در جاده های زندگی عادی و غیر نظامی پا بگذارند. در عین زمان خواست ما این است که طالبان نیز این واقعیت را درک نمایند و بپذیرند که شهروندان افغانستان از گروه های قومی و مذهبی تشکیل شده است.»

تقاضا هاى آنان

• یک میکانیزم بین المللی برای نظارت از پروسه صلح جهت حصول اطمینان از پاسخدهی و پایداری آن، روی دست بگیرند.
login or register a new account.