زبان

آیا حساب کاربری در سایت پژواک ندارید؟

برای اشتراک اینجا کلیک کنید.

پناهجویان افغان در پاکستان: هر شب به امید صلح در کشور صبح می کنیم

پناهجویان افغان در پاکستان: هر شب به امید صلح در کشور صبح می کنیم

author avatar
24 Nov 2020 - 08:18
پناهجویان افغان در پاکستان: هر شب به امید صلح در کشور صبح می کنیم
author avatar
24 Nov 2020 - 08:18

کابل (پژواک، ۴ قوس ۹۹): مهاجرین افغان مستقر در پاکستان می گویند که زندگی مهاجرت، پر از سختی ها است و امیدوارند که با موفقیت گفتگوهاى صلح، به کشور خود برگردند و زندگی صلح آمیز را آغاز کنند.

حدود چهار دهه پیش، پس از کودتاى سردار محمد داوودخان رئیس جمهور و حملۀ اتحاد شوروی وقت به کشور؛ میلیون ها افغان علاوه برکشورهای ایران و پاکستان به کشورهای دیگر هم مهاجر شدند.

بیشتر این پناهجویان (حدود هفت میلیون)، تنها به پاکستان مهاجرت کرده و در مناطق مختلف این کشور مستقر شدند.

بیشتر مهاجرانیکه در پاکستان زندگی می کنند برگشته اند؛ اما هنوزهم حدود دو میلیون افغان درآنجا در زندگی مهاجرت به سر می برند.

با شروع روند صلح افغانستان که اکنون برخی پیشرفت ها هم در آن صورت گرفته است، به پناهجویان افغان مستقر در پاکستان، امیدواری پیدا شده که اگر در کشور صلح برقرار شود، آنها هم به قریه های خود باز خواهند گشت.

اجمل ریحان یکی از باشندگان ولسوالی شکردرۀ کابل که اکنون در یک کمپ مهاجرین در منطقۀ اکوره خټک ایالت کوزى پشتونخواه زندگی می کند، می گوید که هر شب را به این امید صبح می کند که در کشور صلح برقرار شود.

وی به آژانس خبری پژواک گفت: “همۀ ما می خواهیم به کشور خود بازگردیم؛ زیرا زندگی مهاجرت بسیار خراب می باشد، هر روز با مشکلات مختلف روبرو هستیم؛ اما اینکه در کشور صلح نیست و ناامنی ها زیاد است؛ پس امید وی برای صلح هنوز برآورده نشده است.”

به گفتۀ ریحان، وی در کشور خود نان خشک خواهد خورد؛ اما در صورتى که صلح باشد، آرامی باشد و زندگی راحت داشته باشد.

عزیزالله یکی از ساکنان ولسوالی بتی کوت ولایت ننگرهار که در حال حاضر، در یک خانۀ کرایی در شهر پیشاور ایالت پشتونخواه زندگی می کند، نیز از مهاجرت شکایت می کند.

وی به پژواک گفت که هر روز به بهانه های مختلف، از سوی پولیس آزار و اذیت می شود، که از اثر آن، وضع زندگی وی خراب و با فشار ذهنی مواجه شده است.

وی افزود: “جنگ های روان در کشور همه چیز را از ما گرفته است، نه می توانیم به قریه های خود برویم و نه هم به خانه های خود، حاصلات زمین های زراعتی خود را هم به دست آورده نمی توانیم.”

وی به این امید است که جنگ ها در کشور پایان یابد و با صلح پایدار؛ دیگر از بدبختی های روان خلاص و به کشور خود برگردد.

موصوف افزود: “برای آمدن صلح به کشور آمادۀ هر قربانی هستند، اگر صلح با فداکاری ما می آید؛ از سر خود هم تیر هستیم.”

یک مهاجر دیگر افغان به نام محمد حامد، به پژواک گفت که کیفیت درس در مکتب های مهاجرین خوب نیست؛ اما در مکاتب و پوهنتوهای محلی دولتی، چانس بیشتر به افغانها داده نمی شود.

وی افزود که به همین دلیل، نسل جدید افغانها بیسواد و از تحصیلات عالی محروم می مانند.

حامد گفت که برای افغان ها در کارهای شان نیز مشکلات است، بیشتر آنها روزانه مزدوری می کنند؛ اما زمانیکه کدام حادثۀ ناامنی رخ  دهد، پولیس در نخست به مهاجران افغان اشاره می کند و برای شان مشکلات  ایجاد می کند.

به گفتۀ موصوف، همۀ آنها چشم به راه صلح پایدار در کشور هستند، تا به زنگی سخت و پر از دشواری ها در کشورهای دیگر نقطۀ پایان گذاشته شود.

داکتر خیر محمد خیرخواه یک مهاجر افغان که به عنوان مدیر یک مکتب در پاکستان ایفای وظیفه می نماید، می گوید که اگر در کشور صلح برقرار شود، پس پیش از همه وی با خانوادۀ خود به کشور باز خواهند گشت.

موصوف، به پژواک گفت زندگی کردن در کشور دیگران سخت است، در زندگی مهاجرت دشواری های بیشترى را تحمل کرده است.

خیرخواه افزود اینکه وی داکتر است، پس می خواهد بعد از صلح در کشور و قریۀ خود به مردم خود خدمت کند.

وی علاوه کرد که صلح زندگی است،  نبود صلح بر آنها تاثیر بسیار بد گذاشته و با فشارهای ذهنی روبرو شده اند.

وی گفت: “هر روز در رسانه ها از ناامنی ها در کشور خبر می شوند؛ اقوام، دوستا، همقریه ها و به همشهریانی که تلفات وارد می شود، ما بسیار ناراحت می شویم، این چه نوع جنگ است که در طی چهار دهه هم پایان نیافت.”

به گفتۀ وی، او هر روز مانند یک مسافر خسته، چشم به راه به صلح می باشد؛ اما صلحى را می خواهد که به معنای پایان جنگ باشد، نه صلح موقتی.

فضل مولا یكی دیگر از مهاجران افغان که باشندۀ ولسوالی كامۀ ننگرهار است، گفت كه او به دلیل نبود صلح و ناامنی در افغانستان، در مهاجرت به پاکستان به سر می برد.

وی افزود که چند سال پیش، به دلیل آمدن امنیت نسبی، نیمی از خانواده اش به کشور بازگشت؛ اما نیمی از خانوادۀ دیگر وی، به امید صلح هنوزهم در زنگی مهاجرت به سر می برند.

وی افزود: “در گذشته گاهی اوقات به کشور خو می رفتيم، مرده و زنده می کرديم؛ اما اکنون حالات دیگر هم خراب شده است، در طی دو سال گذشته به دلیل تهدیدهای امنیتی هیچ نرفته ام.”

قریب الرحمان یکی دیگر از مهاجرین افغان است که در یک کمپ در پاکستان، دکانداری می کند و برای اولاد خود نفقه حلال می به دست می آورد. وی به پژواک گفت که زندگی در اینجا پر از دشواری ها است و هر روز با یک مشکل رو به رو می شود.

به گفتۀ وی، در اینجا از اقوام، همقریه ها و دوستانش دور و تنها زندگی می کند، اگر در کشور صلح برقرار شود، وی در کنار دوستان و همقریه های خود زندگی صلح آمیز خواهد کرد.

وی افزود: “من در ٢٣ سال گذشته یک بار به کشور رفته ام، اکنون قریه و خانه ام هم فراموشم شده است، مرده ها و زندۀ نزدیکان هم از پیشم مانده است؛ اما اگر خداوند صلح برقرار کرد، پس دوباره به خانۀ خود بر خواهم گشت.

عبدالحمید جلیلی رئیس پیشین مهاجران افغان در خیبر پشتونخواه نیز گفت که صلح، اولویت همه افغان ها است و صلح هیچ بدیل دیگر ندارد.

وی افزود که هر مهاجر افغان، امیدوار به صلح است و یکی از آرزوهای همه، صلح در کشور و بازگشت به کشور است.

رئیس سابق مهاجرين افغان گفت که بیشتر مهاجران افغان در پاکستان متولد شده اند و آرزوی آنها این است که به کشور خود برگردند و درآنجا زندگی کنند.

جلیلی گفت در ضمن اینکه برخی از مهاجرين افغان در اینجا زندگی و کاروبار خوب دارند؛ اما بیشتر آنها زندگی پر از چالش دارند و منتظر به این اند که صلح در کشور برقرار شود و آنها به خانه های خود برگردند.

به اساس معلومات موصوف، در حال حاضر دو میلیون مهاجر افغان در پاکستان مستقراند که از این تعداد ۱،۵ میلیون آنها راجستر و حدود پنجصد هزار تن دیگر، تاکنون راجستر نشده اند.

پژواک، به همکاری مالی برنامه انکشافی ملل متحد (UNDP)، این گزارش را تهیه کرده است.

Visits: 31

تماس با ما

ارسال گزارش

آژانس خبری پژواک علاقمند است تا گزارش های شما را نشر کند. در صورت تمایل با کلیک کردن بر روی این لینک با ما تماس بگیرید.

اپلیکیشن موبایل پژواک

اپلیکیشن پژواک را بر روی تلفن هوشمند خود نصب کنید تا آخرین خبرهای ما را دریافت کنید. بیشتر