صالح: صلح آمرانه را در بُعد داخلی و خارجی نمی پذیریم

 کابل(پژواک،١٨حوت٩٩): امرالله صالح گفت که افغانها صلح آمرانه را نمى پذيرند؛ عبدالله ضمن تاکيد برتقويت ارزش ها در داخل کشور، يادآور شد که هیچ کس نمی‌تواند چیزی را بر مردم افغانستان تحمیل کند؛ و محمد محقق، نامۀ وزيرخارجه امريکا به رهبران افغان را داراى ضعف هاى اساسى خواند.

بيشترين صحبت­هاى امرالله صالح معاون اول رئيس جمهور و شمارى ديگر از سياسيون در مراسم هفتمين سالگرد وفات مارشال قسيم فهیم معاون پيشين رئيس جمهور افغانستان، که امروز ١٨ حوت در تالار خيمه لويه جرگه برگزار شده بود، در مورد رسيدن نامه اى از سوى تونى بلنکين وزير خارجۀ امريکا بود و گفتند که افغانها صلح آمرانه را نمى پذيرند.

به اساس يک گزارش پژواک، در هفدهم حوت سال روان، تونى بلنکین وزيرخارجۀ امريکا، طرح تازۀ آن کشور را به سياست گران افغان فرستاده که بر اساس آن، از سازمان ملل متحد خواسته است تا يک نشست جهانى در بارۀ روند صلح افغانستان برگزار نمايد.

همچنان در این نامه، ضمن این‌که بر ضرورت به نتیجه رسیدن روند صلح تأکید شده است، درباره وخامت اوضاع در افغانستان پس از خروج کامل نیروهای امریکایی و خارجی نیز هشدار داده است.

وزیر امور خارجه امریکا، خود لحن متن این نامه را « فوری» توصیف کرده است.

صالح: فقر و تنگدستی ما به دنیای بیرون معنای این را ندارد که به خواسته های نامشروع تمکین کنیم.

امرالله صالح  درمراسم سالياد مارشال فهيم، گفت: «طرحى که به ما فرستاده شده، سه بخش دارد؛ ارزش ها، پل میان امروز و آینده و آینده است که سر ارزش ها مشکل وجود ندارد؛ اما پلى که ایجاد شده که کشور را به آینده برساند، جنجالی است و اگر اصلاح نشود، دولت را  به آینده نمی رساند و سرنوشت ٣٠ میلیون انسان را به قهقرا می برد.»

وى افزود: «امریکایی ها و غربی ها به عنوان کسانى که ما را کمک کرده اند، متشکريم از آنها، حق دارند که بخاطر دو ونیم هزار سرباز خود کنفرانس بگیرند و نامه روان کنند و با طالب مذاکره کنند، حق مشروع شان است و این حق مشروع ما هم است که سر نوشت ٣٥ میلیون انسان افغانستان را مطابق با جنترى و تقويم ديگران، به سازش و معامله نگيريم.»

وى در ادامه علاوه کرد: «کسانی که بخاطر دو ونیم هزار عسکر، به خود حق می دهند که دو ونیم هزار راه را تجربه کنند، من هم به عنوان نماینده ٣٥میلیون انسان، حق گزینه های خود را دارم و به گزینه های ما باید احترام گذاشته شود. بلى فقير استيم، بلى متکى به کمک استيم، ولى فخر بزرگ اين است که کمر عزت ما را در طول تاريخ نشکستانده است.»

موصوف با بيان اينکه از رسيدن نامه نگران نمى باشند و نه درموقف حکومت افغانستان تغییر آمده و نمی آید گفت: «رابطه ما با دنياى غرب بنيادى، استوار به منافع و استوار به احترام متقابل است.  هرلحظه که درکى وجود داشته باشد که اين منافع در آن احترام وجود ندارد و منافع بنيادى زيرپاى ميشه، ما ملت خود را در جريان مى گذاريم.»

وى در ادامه صحبت هايش گفت: «با آنکه ما از ديد مالى و اقتصادى ضعيف استيم؛ اما از ديد عزت، هيچگاه فقر باعث نشده که خود را کمتر از ديگران ديده باشيم  و عزت خود را به سازش نمی گذاریم. فقر و تنگدستی ما به دنیای بیرون، معنای این را ندارد که به خواسته های نامشروع تمکین کنیم.»

صالح در ادامه افزود: «ما با امريکايى ها حدود دو روز بحث داشتيم، روز اول روى شکستن بن بست موجود بود، در ارتباط شکستاندن بن بست موجود، ما يک خط غير قابل سازش را به امريکايى ها پيشنهاد کرديم و آن اين است که…. حق راى را از مردم افغانستان تحت هيچ شرايطى، به هيچ بهانه اى و زير هيچ دسيسه اى سلب کرده نمى توانيم…. ما سر مسايل اصلى معامله و سازش نمى کنيم.»

موصوف گفت که حکومت حاضر است که با طالبان در مورد انتخابات، قانون انتخابات صحبت کند؛ اما در مورد تعديل قانون اساسى و تغيير شکل نظام، ابداً صحبت نخواهد کرد.

صالح دربخشى از صحبت هايش درخصوص ايجاد شوراى عالى شريعت که در يکى از بند هاى اين طرح گفته شده، افزود: «ملتى که نام فرزندش امام ابوحنيفه است، حالى دو تا ملا از مدرسۀ حقانيه بيايد وبگويد که از سر ليسانس مسلمانى براى تان ميدهيم، مه در پاى اين سند ننگين، ابداً امضا نخواهم کرد ولو اگر تنها هم بمانم.»

وى با ذکر اينکه افغانها به هيچ عنوان، صلح آمرانه يى را نه در بعُد داخلی و نه بعُد خارجی مى پذيرند ، گفت: «طالبان یک واقعیت استند يا تلخ يا شيرين،  ما حاضر با آنها استیم صلح کنیم … اما ما يکديگر خود را حذف کرده نمى توانيم، ما به همين پختگى رسيديم که طالب را حذف کرده نمى توانيم، خواهش ما اين است که آنها هم سياست حذف را کنار بگذارند.»

عبدالله: هیچ کس نمی‌تواند چیزی را بر مردم افغانستان تحمیل کند

داکتر عبدالله عبدالله رییس شورای عالی مصالحه ملی، در اين مراسم گفت که نمی‌خواهد از نامه وزیر خارجه امریکا دفاع و یا توجیه کند؛ اما در این نامه واقعیت‌هایی درباره اجماع ملی و استعجالیت روند صلح ذکر شده است.

به گفتۀ او، روند صلح برای مردم افغانستان که همه روزه قربانی می‌دهند، یک اولویت فوری است. وى  وضعیت جاری افغانستان را به لحاظ نظامی «پیچیده‌ترین» حالت ممکن توصیف کرد و گفت که کشور به لحاظ سیاسی نیز در یک بحران قرار دارد.

او افزود که دو روز پیش از سفر زلمی خلیلزاد، نماینده سفارت امریکا در کابل، نامه اى را به او و محمداشرف غنی سپرد؛ اما این نامه از «یک جایی» به رسانه‌ها داده شد که  چند واقعیت در مورد روند صلح افغانستان در این نامه ذکر شده است.

موصوف  درمورد نامه وزيرخارجه امريکا به رهبران حکومت افغانستان گفت که افغانستان، یک کشور مستقل است و باید از جایگاه یک ملت عظیم نمایند‌گی درست صورت بگیرد؛ اما استعجالیتی که در این نامه در رابطه به صلح اشاره شده است، طبق خواست مردم افغانستان است. او شرح داد که تأمین صلح با عزت و پایدار، مساله فوری برای مردم افغانستان است.

او هم‌چنان گفت که در این نامهو به اجماع داخلی و تلاش‌ها برای موفقیت صلح اشاره شده و هم‌چنان در اصولی که در آن مطرح شده است، جای بحث نیست. به گفته او، تصمیم با رهبران و بزرگان افغانستان است که فیصله کنند، صلح می‌کنند و یا خیر.

عبدالله از افراط‌ها و تفریط‌ها نسبت به مساله صلح و نیز برخورد با خارجی‌ها انتقاد کرد و گفت که  نباید به شکایت از خارجی‌ها بسنده شود، بلکه ارزش‌ها را در داخل کشور تقویت کرد.

به باور عبدالله، هیچ کسی در افغانستان مخالف صلح نیست؛ اما باید همه قبول کنند که در یک نقطه عطف تاریخی قرار دارند که به خاطر شرایط داخلی و خارجی به وجود آمده است. او تأکید کرد که هیچ کس نمی‌تواند چیزی را بر مردم افغانستان تحمیل کند؛ اما اگر نفاق، تبعیض و تفرقه ادامه پیدا کند، هر چیزی خواسته و یا ناخواسته بر مردم تحمیل خواهد شد.

محمد محقق: لحن این نامه آمرانه است

در همین حال، محمد محقق در این نشست گفت که پیام وزارت خارجه دارای نقاط مثبت و خوبی است؛ اما چند ضعف اساسی دارد.

به گفتۀ او، آهنگ پیام نشان می‌دهد که امریکا به ترکیب و ساختار ملی افغانستان آشنایی ندارد و یا آن را به رسمیت نمی‌شناسد.

به باور محقق، نقطه آغاز بحران در افغانستان، نادیده گرفته شدن ساختار اجتماعی و ملی افغانستان است.

وى افزودکه لحن این نامه آمرانه است و ذات آن نشان می‌دهد که امریکا در روند صلح عجله دارد؛ اما  صلح روندی ملی و دوامدار است که با قناعت‌ همه طرف‌ها حاصل می‌شود و نباید در آن عجله شود.