کابل(پژواک، ۱۰ عقرب ۱۴۰۰): شماری از خبرنگاران که به دلیل عدم دریافت حقوق شان از سوی رسانه های شان، مجبور به انجام کار روی جاده ها شده اند، از نهادهای دفاع از خبرنگاران خواهان حمایت مالی شدند.
به دنبال تحولات سیاسی و افزایش مشکلات اقتصادی در کشور، اکثر کارمندان دولتی وغیر دولتی به شمول کارمندان رسانه های خصوصی، کار شان را از دست داده اند که با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند.
قابل ذکر است، بر اساس گزارش‌های نشر شده، پس از تغییر نظام در ۲۴ اسد سال‌روان، حدود ۲۰۰ رسانه ی خصوصی از فعالیت بازمانده و کارمندان این رسانه‌ها بیکار شده اند.
طی روز های اخیر شماری از خبرنگاران جوان و سابقه دار کشور در مرکز و برخی ولایات در روی جاده ها دیده شده که مصروف انجام کار روی جاده ها می باشند.
در این میان محمد معصوم حسن، مدیر مسئول رادیو مشرانو جرگه، کسی که سال ها زیاد عمر خود صرف کار خبر و خبری نمود اما به دلیل تحولات سیاسی در کشور، کارش را از دست داده است، فقر اقتصادی او را مجبور به کچالو فروشی نموده است.
وی که در سرک سوم پروژه تایمنی شهرکابل کچالو فروشی می‌کند، به آژانس خبری پژواک گفت که در سال ۱۳۶۴ از پوهنځی ژورنالیزم پوهنتون کابل فارغ شده و بیش از ۳۰ سال در رسانه‌های مختلف ایفای وظیفه کرده است.
حسن افزود که بر همه هویدا است که پس از تصرف کامل افغانستان توسط طالبان، شورای ملی مسدود و نشرات رادیو نیز متوقف گردید و همه کارمندان بیکار شدند.
موصوف، با ذکر این‌که یک مقدار پس اندازی که در خانه داشت به مصرف رسید، بالاخره مجبور به دستفروشی گردید.
او تصریح کرد: «مجبور شدم که بخاطر امرار معاش خانواده خود، کچالو، پیاز و لیلامی فروشی روی بیاورم.»
حسن می‌گوید، به دلیل عدم آشنایی به فروش کچالو و پیاز، چند روز به عوض مفاد، ضرر کرده است.
مدیر مسئول رادیو مشرانو جرگه، در مورد معاش قبلی اش معلومات نداد؛ اما گفت که قبلاً در کنار معاش ماهوار، اضافه کاری نیز داشتند که برای شان بسنده بود؛ مگر حالا با فروش سه و چهار سیر کچالو خیلی مشکل است که کرایه خانه و پول سه وقت غذا را برای خانواده اش پیدا کند.
وی، کرایه خانه اش را ۱۲ هزار افغانی خوانده و گفت که مبهوت مانده است که با این وضعیت چگونه چرخه زندگی را به گردش بیاورد.
به گفته وی، تمام کارمندان دولتی بی‌سرنوشت استند، معاش ندارند که این وضعیت بالای کار وی که به تازه گی شروع کرده است نیز تاثیر منفی دارد.
وی، سرنوشت و آینده خود و سایر مردم به خصوص جوانان را تاریک خوانده و گفت که به شمول خودم اکثریت افراد تحصیل کرده به دستفروشی روی آورده اند.
موصوف، با بیان این‌که سایر خبرنگاران نیز بی‌سرنوشت شده اند می‌گوید که عامل این بدبختی فرار غنی است که همه را در یک تلاطم رها کرد.
او علاوه کرد: «غنی خاین است و تمامی مشکلات به وجود آمده از دست او است.»
حسن، از نهادهای حامی خبرنگاران و جامعه بین المللی خواست، به خبرنگاران توجه جدی مبذول بدارد و خبرنگاران را از این بدبختی و بی‌سرنوشتی نجات بدهند.
مصطفی جعفری جوانی که از رشته حقوق بخش جزا و څارنوالی پوهنتون کابل فارغ گردیده و از هشت سال بدینسو منحیث تصویر بردار در تلویزیون های آئینه، راه فردا و رسانه‌های خارجی ایفای وظیفه کرده است.
این خبرنگار جوان، در حال حاضر در قلعه‌نو دشت برچی در غرب کابل، به دلیل عدم دریافت معاش از سوی رسانه اش و فقر اقتصادی مجبور به جواری فروشی شده است.
وی افزود، با همسر و دو دختر خُردسالش در یک خانه کرایی در غرب کابل زندگی می‌کند و به دلیل عدم پرداخت معاشات شان مجبور شد که به خاطر پیدا کردن لقمه نانی برای خانواده اش، راهش را از هم‌قطارانش جدا کند.
موصوف می‌گوید که مدت سه ماه بیکار بود و یک مقدار پولی که داشت مصرف شد، هر دربی را به خاطر پیدا کردن یک شغل دق الباب کرد، پاسخ منفی شنید، در نهایت مجبور گردید تا جواری فروشی را آغاز کند.
به گفته وی، علاوه بر عدم بلدیت به این شغل او را رنج می‌دهد، شماری از دوستانش که در جریان بریان‌کردن جواری می‌بینند، به او تمسخر می‌کنند و از این ناحیه خیلی رنج می‌برد.
جعفری، با ذکر این‌که قبلاً ۲۰ هزار افغانی معاش داشت و روزگارش خوب بود؛ اما حالا روزانه ۲۰۰ افغانی عاید دارد که مصارف خوراک شان می‌شود و حیران مانده است که پول کرایه خانه را چگونه پرداخت کند.
این تصویر بردار، از وضعیت حاکم به وجود آمده نگرانی کرده و از جامعه جهانی خواست تا آرزوهای جوانان تحصیل کرده را نابود کند. همچنان وی از رهبری نظام حاکم تقاضا نمود تا زمنیه اشتغال را برای مردم به خصوص جوانان تحصیل یافته فراهم کند.
موصوف، با اشاره به تعهد جامعه جهانی برای خروج خبرنگاران از افغانستان، گفت که در آن نیز حق تلفی شد، خبرنگاران واقعی در افغانستان مانده اند؛ اما شماری از رسانه‌ها به دکان اسناد فروشی خبرنگاری مبدل شده بودند و برای سایر افراد اسناد توزیع و آنها بجای خبرنگاران به بیرون از کشور رفتند.
وی، از جامعه جهانی و نهادهای حامی رسانه‌ها خواست تا آن‌عده از خبرنگارانی که با مشکلات اقتصادی جدی دست و پنجه نرم می‌کنند را حمایت مالی کنند.
در عین حال فرید خان، سخنگوی پیشین قوماندانی امنیه ننگرهار نیز در صفحه فیسبوکش نگاشته است که در نظام قبلی یک مقدار معاش دریافت می‌کرد که تا اخیر ماه کفایت می‌کرد؛ اما از دو ماه بدینسو هیچ معاشی دریافت نکرده و با مشکلات جدی اقتصادی مواجه است.
سخنگوی پیشین قوماندانی امنیه ننگرهار در ادامه نوشته است: «در حال حاضر در شرایط بد اقتصادی قرار دارم، لطفاً کمکم کنید تا به اطفال خود غذا بیارم.»
موصوف می‌گوید که علاوه بر فشار مشکلات اقتصادی، همسرش نیز به مریضی صعب العلاج (سرطان) مبتلا است و توان تداوی آن را ندارد.
تمام این خبرنگاران، از جامعه جهانی، نهادهای حامی خبرنگاران و حکومت حاکم، خواهان حمایت مالی، مساعد کردن زمینه کار و حل مشکلات اقتصادی خبرنگاران شدند.
اما حجت الله مجددی، سرپرست ریاست فدراسیون ژورنالیستان افغانستان به پژواک گفت که تلاش‌ها جریان دارد تا جامعه خبرنگاری را از وضعیت کنونی نجات بدهند.
وی افزود، در حال حاضر ناممکن است که تمامی خبرنگاران را تحت پوشش قرار بدهند؛ اما تلاش دارند تا جامعه جهانی و نهادهای حامی آزادی بیان را قانع بسازند تا رسانه‌های افغانستان را حمایت کنند تا هم مشکلات رسانه‌ها و هم از خبرنگاران رفع شود.
Views: 90