بازار لباس‌های لیلامی در پروان رونق بیشتر پیدا کرده است

چاریکار(پژواک، ۲۷ عقرب ۱۴۰۰): یافته‌های پژواک نشان می‌دهد که با افزایش مشکلات اقتصادی در کشور، بازار لباس‌های لیلامی در ولایت پروان رونق بیشتر یافته و عواید لیلامی‌فروشان بیش از دو برابر شده است.

در سال‌های اخیر بازار لباس ‌و دیگر کالاهای لیلامی یا مستعمل از چشم بسیاری از خانواده‌ها افتاده بود و بیشتر مردم به خریداری اجناس جدید عادت کرده بودند، اما پس از سقوط حکومت پیشین و ایجاد حکومت جدید در کشور، برخی کمک های جامعۀ جهانی قطع شد و ایالات متحدۀ امریکا نزدیک به ده میلیارد دالر سرمایه افغانستان را منجمد کرد.

به دنبال آن، مشکلات اقتصادی در افغانستان بیشتر شده، میزان فقر و بیکاری در این کشور افزایش یافته و شماری کسانی که توان خرید لباس‌های جدید را ندارند، نیز افزایش یافته است.

یافته ها نشان می دهد که مردم در ولایت پروان بیشتر به خرید کالاهای لیلامی و کم‌بها رو آورده اند.

بازار لیلامی فروشی در نزدیک چوک شهر چاریکار مرکز ولایت پروان موقعیت دارد.

در این بازار انواع لباس‌های مستعمل و وارد شده از بیرون فروخته می‌شود.

الله محمد - که در یکی از مکاتب دولتی ولسوالی بگرام این ولایت معلم است- در میان خریداران در میان لباس‌های لیلامی که روی چهارپایی های چوبی گذاشته شده اند، سرگرم پیدا کردن لباس مناسب برای کودکان خود می‌باشد.

وی دو سال بعد رو به خرید کالاهای لیلامی آورده است گفت:"آمده ام به بازار به خاطر خرید لباس‌های زمستانی برای اطفال... در گذشته برای اطفالم لباس از مغازه خریداری می‌کردم، حالی که چند ماه می‌شود معاش نگرفته ام، در مغازه خریداری کرده نمی‌توانم، مجبور لباس لیلامی را که ارزان است به اولادهایم خریداری کنم.»

این درحالی است که پس از ایجاد حکومت جدید معاش یک ماه (اسد) اکثریت معلمان پرداخت شده اما معاش ماه های متباقی پرداخت نشده است. مقام های حکومت گفته‌ اند کار روی پرداخت معاشات معلمان جریان دارد.

مرسل ۲۶ ساله نیز برای خریداری لباس لیلامی به این بازار آمده است. او می گوید که کارمند یکی از اداره های دولتی بود؛ اما حالا خانه نشین شده و ناگزیر است که پس از این به پوشیدن لباس مستعمل خود را عادت دهد.

مرسل می‌گوید: «بار نخست است که به این‌جا آمده ام. من بیشتر از کابل خریداری می‌کردم، من و شوهرم وظیفه داشتیم، حالا بی‌کاریم. مجبور استیم که از لیلامی خریداری کنیم، کیفیتش زیاد فرق می‌کند، حداقل لباس جدید مغازه یی را دو و یا سه سال استفاده می‌کردیم و اما لباس لیلامی اگر دوبار شسته شود قابل پوشیدن نیست، چون کهنه است. حالا به خود و به کودکان ما لباس لیلامی خریداری می‌کنیم.»

لیلامی فروشان: کاروبار ما خوب شده است

حشمت الله که در بازار چاریکار دکان لیلامی فروشی دارد، می‌گوید: «خرید و فروش لباس لیلامی قبل از این که حکومت قبلی سقوط کند نیز خوب بود، اما به اندازه حالا نی، چون اقتصاد مردم حالاضعیف شده است، مردم توانایی خرید اجناس جدید را ندارند، بیشتر مردم کوشش می‌کنند که از اجناس لیلامی خریداری کنند، عواید ما نسبت به سال های گذشته بیشتر شده است؛ به دلیل این که مردم توانایی خریداری کالا از مغازه را ندارند.

شیرپادشاه، یک تن از لیلامی فروشان دیگر در چاریکار که لباس‌های طفلانه بیست تا سی افغانی می‌فروشد، می‌گوید که قبل از ایجاد حکومت جدید در کشور از فروش کالای های لیلامی روزانه حدود ۷۰۰ افغانی عاید به دست می‌آورد، اما اکنون رزوانه حدود ۱۷۰۰ افغانی عاید دارد.

محمد مایل لیلامی فروش دیگری در مرکز ولایت پروان است که جراب‌های زمستانی و پیرن‌های بخمل زنانه را می‌فروشند. او می‌گوید که در گذشته روزانه ۹۰۰ افغانی عاید داشت، اما حال این رقم به دو هزار افغانی رسیده است.

توصیۀ داکتران You need to subscribe to view the full article. Please login or register a new account.