خانم هراتی: برای کاهش میزان خشونت‌های خانواده‌گی و اختلافات در اجتماع باید تلاش کرد

هرات (پژواک، ۲۹ قوس ۱۴۰۰): آمنه عرب خانم هراتی که ده‌ها قضیۀ خشونت خانواده‌گی را حل و فصل کرده، می‌گوید، حالا که جنگ در کشور خاتمه یافته، باید برای کاهش خشونت‌های خانواده‌گی و اختلافات در اجتماع کرد.

آمنه عرب خانم ۲۸ ساله که باشندۀ اصلی ولسوالی گذرۀ هرات است، در کنار حل مسایل مربوط به اختلافات خانواده‌گی انجمن معلولین و معیوبین را در قریه اسحاق سلیمان ولسوالی انجیل این ولایت ایجاد کرده و به این قشر نیز کمک‌هایی را ارائه می‌کند.

موصوف می گوید که از چند سال به این ‌طرف برای حل مسایل خانواده‌گی کار می‌کند، میان ده‌ها زوجی که در بین شان اختلاف وجود داشت و حتا خطر از هم پاشیدن شیرازۀ زنده‌گی شان وجود داشت، صلح نموده است.

وی می افزاید: «خانم های زیادی بودند که در جنگ معلول شده بودند، اما در بین خانواده مورد خشونت قرار می‌گرفتند؛ من با گفتگو با خانواده‌های شان کوشش کردم که مشکل شان حل شود و زنده‌گی عاری از خشونت داشته باشند.»

به گفتۀ موصوف، در این هفت سال به بیش از۲۰۰ قضیۀ خانواده‌گی که بیشتر آنها مربوط به خانواده‌های معلولین بود، رسیده‌گی کرده است.

او تأکید دارد که دستکم ۸۰ درصد قضایا را خودش حل وفصل کرده و متباقی ۲۰ درصد را از طریق انجمن‌اش،  به نهادهای حقوق بشری راجع کرده است.

به باور او، در حال حاضر، در شماری از خانواده‌ها، به دلیل پایین بودن سطح آگاهی در مورد حقوق زنان، اختلافات زیادی وجود دارد و بیشتر زنان قربانی خشونت‌ها می‌شوند.

وی که از تأمین صلح و ثبات در کشور خرسند است، می گوید، حالا باید به منظور محو خشونت علیه زنان و رفع اختلافات و ناگواری‌ها در سطح اجتماع، تلاش‌هایی در سطح فردی، گروهی و ملی آغاز گردد.

موصوف می‌افزاید: «صلح به معنای ختم جنگ و خاموش شدن صدای تانگ و تفنگ نیست؛ بل می‌توان آشتی دادن و خانواده و یا هم آشتی دادن زن شوهر را نیز صلح نامید.»

وی می‌گوید، چندین قضیۀ طلاق را که باعث از هم پاشیدن شیرازۀ خانواده‌ها می‌شد، میانجی‎گری کرده و خوشحال است که باعث شده، یک خانواده از هم نپاشد. 

وی به عنوان مثال گفت: «در  قریۀ اسحاق سلیمان،  یک دخترک معلول که با پسر خاله‌اش ازدواج کرده بود و حتا به دوستی با هم ازدواج کرده بودند، زن دیگری وارد زنده‌گی شوهرهمی دخترک شده بود، روزگار دختر بیچاره خراب شده بود، اما ما کوشش کردیم که شوهر دختر را قناعت بدهیم که نباید ازدواج کند؛ چرا به دلیل فقر اقتصادی نخواهد توانست، حقوق هردو خانم را مراعات کند، بچه از ازدواج دوم منصرف شد و حالا زنده‌گی خوش دارند.»

کسانی که از طریق مشوره‌های خانم آمنه اکنون زنده‌گی شان عاری از خشونت شده است، این خانم را سفیر صلح قلمداد می‌کنند.

زلیخا با نام مستعار، باشندۀ ولسوالی انجیل می‌گوید که پس از ازدواج چندین سال میان او و شوهرش اختلافات زیاد وجود داشت، همواره مورد خشونت شوهر و خانواده‌اش قرار می‌گرفت، اما مقاومت می‌کرد، تا شیرازۀ زندگی شان از هم نپاشد.

اما موصوف می‌گوید، با گذشت هر روز برخورد شوهرش در مقابل وی فجیع‌تر می‌شد و به حدی رسید که می‌خواست، دست به خودکشی بزند، اما پس از مراجعه به دفتر آمنه و صحبت این خانم با شوهر و خانواده‌اش، این امر سبب شد که مشکلاتش حل گردد.

زلیخا، آمنه را سفیر صلح نامیده و گفت: «اگر کوشش‌های خانم عرب نمی‌بود، امروز یا زنده نمی‌بودم و یا هم سیاه‌بخت در خانه پدرم می‌بودم، من خانم عرب را قهرمان و سفیر صلح خود می‌دانم، من به وجود خانم عرب می‌نازم.»

وکیل‌احمد ۲۶ ساله، یکی از فعالان مدنی در این ولایت نیز از کارکردهای آمنه عرب قدردانی کرده و می‌گوید: «خانم عرب همواره در خانوادهای معلولین، صلح و آشتی را بر قرار کرده است.»

وی می گوید که تمام کارکردهای خانم عرب به گونۀ رضاکارانه بوده است.