شیوانی: بیایید همدیگر را تحمل کرده و برای تداوم صلح و ثبات تلاش کنیم

فراه (پژواک، ۲۹ قوس ۱۴۰۰): حاجی محمدنعیم شیوانی، یکتن از بزرگان قومی ولایت فراه که به خاطر رفاه در جامعه، منازعات مردمی را حل و فصل می‌کند، می‌گوید که مردم باید گردهم آمده و از نفرت و دشمنی دست بردارند.
شیوانی باشندۀ اصلی منطقۀ «شیوان» ولسوالی بالابلوک ولایت فراه و رهبر قوم علیزی است؛ اما اکنون در شهر فراه زنده‌گی می‌کند.
او که ۳۸ سال عمر دارد، می‌گوید که در هشت سال گذشته با دیگر بزرگان یکجا برای حل و فصل اختلافات میان مردم، تلاش کرده و صدها مورد اختلاف کوچک و بزرگ را حل کرده است.
وی افزود: «برقراری صلح و حل و فصل اختلافات به دست خداوند (ج) است؛ اما ما آن را ابزار قرار داده ایم؛ ما به کمک خداوند متعال بسیاری از اختلافاتی را که خدانخواسته ممکن بود، به فاجعه تبدیل شود، حل کرده ایم.»
او به عنوان مثال گفت که در منطقۀ شیوان ولسوالی بالابلوک، میان اقوام ناصرزی و حبیبزی به دلیل سوءتفاهم، اختلافی به میان آمد بود که منجر به کشته شدن سه تن از طرفین شد و این منازعه حدود هشت سال طول کشید.
شیوانی افزود که سه سال قبل او و چند تن دیگر از بزرگان قومی به این منازعۀ هشت ساله میان دو قوم، پایان بخشیده و هر دو طرف با هم آشتی شدند.
وی همچنان گفت که هفتۀ گذشته نیز در شهر فراه میان دو تن به دلیل اینکه چرا یک تن موترش را در جلو موتر شخص دیگری توقف داده، مشاجره صورت گرفت و به سوی همدیگر سنگ پرتاب کرده و همدیگر را مجروح کردند.
او می‌گوید: «من و چند موسفید دیگر به این محل آمدیم و در مورد حل مشکل صحبت می‌کردیم، دو – سه نوجوان آمدند و می‌گفتند که ما نمی‌مانیم؛ مشکل تا جایی رسید که که با پرتاب چاقو به سمت همدیگر، چند تن به شدت مجروح شدند.»
به گفتۀ او، او و سایر سران قومی از تشدید این مشکل جلوگیری کرده‌ و در حال حاضر، جرگه‌یی برای پایان بخشیدن به این اختلاف، جریان دارد.
شیوانی از بزرگان قومی و علمای دین می‌خواهد که از بروز هرگونه اختلاف کوچک در نخست جلوگیری باید شود، تا منازعه مبدل به فاجعه نشود.
نامبرده افزود: «کاری که ما در حل اختلافات می‌توانیم انجام دهیم، این است که برای حل اختلاف، اقدام فوری را انجام دهیم و گذشت گروه‌های متخاصم به همدیگر و تحمل کردن یکدیگر می‌باشد.
وی می‌افزاید: به خاطر خدا! تا کی ما در جنگ زنده‌گی خواهیم کرد؟ بیایید همدیگر را تحمل کنیم، برای صلح و رفاه با هم تلاش کنیم و برای تداوم و تقویت صلح به میان‌آمده، کار کنیم.»
وی توقف جنگ‌ها را از نعمت‌های خداوندی (ج) دانست و افزود که افغان‌ها در ۴۰ سال گذشته هیچ خوشی و سعادتی را ندیده اند، پس باید همۀ ما باید از حسادت‌ها، خودخواهی‌ها و نزاع بیهوده دست برداریم و مانند «برادران شیرین» با هم زنده‌گی کنیم.