دهقان فراهی: ختم جنگ امیدی برای آبادی و سرسبزی قریه ام

فراه(پژواک،۲ جدی ۱۴۰۰): دهقانی که ۵ سال قبل نسبت جنگ‌ و ناامنی‌ها، قریه اشرا ترک کرده بود و پس از سقوط نظام پیشین، که تهدید امنیتی در قریه شان خاتمه یافت دوباره برگشته است، دستانشرا بلند کرد و برای ماندگار شدن صلح و امنیت درکشور دعا کرد.

این دهقان غلام سخی نام دارد در قریه «گنهکان» شهر فراه زندگی می‌کند، ازدواج کرده است  و در حال حاضر با فرزندان قد و نیم قدش در خانه قدیمی زندگی می‌کند.

وی که ۳۸ ساله می‌باشد، می‌گوید در جنگ تولد و بزرگ شده است و در این همین عمری که سپری شده، تمام آن با بیچاره، و آواره‌گی یکجا بوده است.

غلام سخی در صحبتی با آژانس خبری پژواک گفت که قریه آنان به دلیل به طرف غرب مرکز ولایت فراه موقعیت دارد، همیشه زیر تهدید جنگ بوده است.

وی افزود:« دقیقا  پنج سال قبل که اوایل سال ۱۳۹۵ بود و جنگ همه روزه زیادتر شده میرفت من و اکثریت مردم این قریه ناچار به گریز از زندگی و کاشانه خویش شدیم .»

موصوف در ادامه اضافه کرد:« بسیار روز سختی بود، وقتی وسایل زندگی ام را از خانه بیرون می‌کردم و طرف مرکز شهر بیجا می‌شدم ، مزرعه و باغ که سال‌ها برای به ثمر رساندن گیاهان آن زحمت کشیده بودم برای مدت نامعلومی رها می‌کردم ، مواشی ام را چون مکان مناسب برای نگهداری آن نداشتم مکلف شدم لیلام نمایم و به قیمت ناچیز بفروشم.»

به گفته او در زمان که بیجا شده بود، دریک خانه کرایی شب و روزش را سپری می کرد و برای اعاشه زن و فرزندانش ترکاری فروشی می‌نمود.

وی که از یاد کردن خاطرات دوزان زندگی بیجا شده‌گی‌اش رنج می‌برد اما با لبخندی آرام گفت:« همین شد که جنگ ها شدت گرفت تا سرحد که حکومت سقوط نمود و جنگ به فضل خدا در کشورما وشما نقطه ی پایان گذاشت، آنقدر خوشحالم که اندازه اش‌را برای تان گفته نمی‌توانم.»

غلام سخی  دوباره خنده به لبهایش نقش بست و به سخنانش چنین ادامه داد:« من در همان روزی حکومت غنی سقوط کرد به خانمم گفتم که وسایل خانه را جمع  کند تا فردا صبح دوباره برگردیم به قریه و کاشانه خویش، بهترین روز زندگیم همان روز بود.»

اما پس از بازگشت غلام سخی به خانه و کاشانه اش، با حادثه نا خوشایندی مواجه شد؛ زیرا نسبت عدم حضورش به زمین و خانه همه چیز از بین رفته بود.

وی گفت:« وقتی که آمدم دیدم که خانه ما به مخروبه و مزرعه و باغچه ام به صحرای خشک مبدل شده بود که خوشبختانه با آمدن در جریان بیشتر از ۴ برج برای باغچه ام چای عمیق آب حفر نموده ام که توسط آن تمام مزرعه ام را آبیاری می‌کنم که و آهسته آهسته به زندگی قبلی ام بر می‌گردم و زندگی ام در حال گرفتن یک رونق جدید و روشن است .»

موصوف به مزرعه سرسبزش اشاره کرد و علاوه کرد:« شعار من این است: ختم جنگ امیدی برای آبادی و سرسبزی قریه ام.»

غلام سخی در پایان اضافه نمود: « من در طول عمرم شیرین تر و لذت بخش تر از کلمه ی بنام صلح در جنبه ی عملی آن ندیده ام او همچنان دستانش را بطرف آسمان برد و دعا نمود که خداوند متعال یک صلح همیشه گی سرتاسری را در کشور ما حاکم نماید.»

توقع این دهقان از همه افغان این است که به جنگ نه بگویند و همیشه در هر موقفی و موقعیتی که قراردارند، در برابر همدیگر مهربان باشند و همدیگر پذیر بمانند.

بازدیدها: 69