کابل (پژواک، ۲۰جدی ۱۴۰۰): شماری از کاربران رسانههای اجتماعی درحالی از ادامۀ بیسرنوشتی مهاجران افغان در اندونیزیا انتقاد کرده و در حمایت از آنان هشتکی را زیر نام «به مهاجران در اندونیزیا رسیدهگی کنید»، به راه انداختهاند که مسؤولان حکومت افغانستان از آغاز برخی تلاشها برای حل مشکل آنان، خبرمیدهند.
در کمتر از دو ماه پسین، برای دومین باری است که به پشتیبانی از پناهجویان افغانستان در اندونیزیا، کارزار گستردۀ مجازی راهاندازی میشود. اینبار شماری از هنرمندان شناخته شده، فعالان رسانهیی و نویسندهگان مطرح کشور هم در این کارزار سهم گرفتند.
این دادخواهی قرار است، در شمار زیادی از کشورهای جهان بهشمول امریکا، در ساعتهای مختلف انجام شود و تا کنون بیش از ۲۰ هزار تن به این دادخواهی پیوستهاند.
پناهندهگان افغان در اندونیزیا تاکنون چندین بار در اعتراض به عدم اسکان مجدد آنان توسط کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندهگان(UNHCR) و نامشخصبودن سرنوشت شان، راهپیمایی کردهاند.
جواد ربانی فعال حقوق پناهجویان در ایالت ماکاسار کشور اندونیزیا با اشاره به اینکه شمار زیادی از پناهجویان افغان مقیم این کشور بیش از یک دهه است، در بیسرنوشتی به سر میبرند، در کلیپ تصویری میگوید: «پناهجویان در شرایط ناگوار زندهگی میکنند و اعتراضات آنان همواره توسط نیروهای امنیتی اندونیزیا سرکوب میشود. پناهجویان افغان و شماری از چهرههای سرشناس افغان با راه اندازی کارزاری در شبکههای اجتماعی تلاش دارند، تا توجه مسؤولان را در مورد وضعیت این پناهجویان، جلب کنند.»
کلیپ تصویری که در صفحات اجتماعی «HelpRefugees-Indonesia» منتشرشده، نشان میدهد که گروهی از مهاجران در این کشور در مقابل دفتر کمیشنری عالی ملل متحد در این کشور جمع شده اند، ولی از سوی منسوبین امنیتی آن کشور مورد خشونت قرار میگیرند.
داوود ناجی، سیاستمدار، فعال سیاسی و مدنی در رشته تویتی نگاشته است: «پناهجویی و مهاجرت یک حق پذیرفته شدۀ بشری در قوانین بینالملل است؛ هزاران پناهجوی افغانستانی بهشمول کودکان حدود یک دهه است که در اندونزی از حق مسلم شان محروم شده اند. ده سال انتظاری و بیسرنوشتی، گفتنش ساده است. این واقعاً یک ظلم کلان است.»
بصیر آهنگ، شاعر، روزنامهنگار، فعال حقوق بشر، یکتن از کارمندان کمیشنری عالی ملل متحد درا مور پناهندهگان در یک کلیپ تصویری چنین میگوید: «یکی از بزرگترین کارزارهای انترنتی جریان دارد که بیشتر از ۲۶۰ هزار هشتک تحت نام #HelpRefugees_Indonesia در تویتر همرسانی شدهاست.»
وی میافزاید، از جمع بزرگ این مهاجرین، به تعداد ۱۰۰ الی ۲۰۰ آنان پناهندهگی داده شده، ولی تاکنون کمیشنری عالی ملل متحد درا مور پناهندهگان در مورد بیسرنوشتی مهاجران افغان در اندونیزیا پاسخ روشنی ارائه نکردهاست.
در همین حال اسد بودا، نویسنده و کنشگر در تویتی گفته است: «مهاجرین اندونزی قربانی بازی سیاسی بینالمللی اند. برای دزدان و رهزنان دولتی و سیاسی که در دربهدری و آوارهگی مردم مستقیماً نقش دارند، در جهان جا هست، ولی صدای مهاجرین اندونزی به جایی نمیرسد. صحنۀ دردناکی است، دوختن لبها در پشت سیمهای خاردار.»
همچنان داوود سرخوش یکتن از هنرمندان کشور در یک یادداشت کوتاه گفته است: «چشم بر جهنم اردوگاههای آوارهگان در اندونیزی چه ببندی چه ببینی، میسوزاند و فقط میسوزاند!» او از مخاطبانش خواسته تا به این کارزار بپیوندند.
به اساس یک گزارش، در همین حال یک پناهجوی ۲۲ سالۀ افغان اخیراً در جزیرۀ سوماترای اندونیزیا در اعتراض به انتظار هفت ساله برای جابجایی در کشور سوم، در مقابل دفتر محلی سازمان ملل متحد خود را آتش زد و ۱۲ پناهجو در اعتراض به بیسرنوشتی، خودکشی کردهاند.
گلثوم قلندری با شوهر و کودکش در یک نوار تصویری از وضعیت بد زندهگی پناهجویان در این کشور سخن زده میگوید که بیسرنوشتی پناهندهگان در این کشور سبب شده که حتا شماری به زندهگی خود خاتمه دهند.
همچنین به گفتۀ آنان، شمار زیادی از پناهجویان در این کشور هماکنون از مشکلات روانی رنج میبرند.
در همین حال پناهجویان افغان در سال ۲۰۱۵ میلادی طی نامهیی عنوانی سازمان ملل متحد خواستار حل مشکل خود شده بودند.
عبدالمطلب حقانی سخنگوی وزارت امور مهاجرین و عودت کنندهگان به آژانس خبری پژواک گفت: « دراین شک نیست که مهاجران افغان در کشورهای خارجی در وضعیت خوب نیستند و در اندونیزیا با آنان برخورد انسانی صورت نمیگیرد.»
وی افزود: امارت اسلامی افغانستان از شروع کارش با کشورهای مختلف در مورد بهبود وضعیت مهاجرین و زندهگی باعزت آنان بحثهایی را انجام دادهاست.
موصوف میافزاید که اگر آنها میخواهند، به کشور برگردند، میتوانند عودت با عزت داشته باشند.
وزارت امور مهاجرین تلاش دارد که مشکل مهاجرین در اندونیزیا را از مجرای دیپلوماتیک حل کند.
بازدیدها: 234
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP