کابل (پژواک، ۴ حمل ۱۴۰۱ ): برخی خانم‌های بی‌اولاد در حالی از روش خشونت‌آمیز خانواده‌های شان شکایت دارند که آگاهان دینی برخورد خشونت‌آمیز با چنین زنان را ناجایز خوانده و یک داکتر طب می‌گوید، بیاولادی تنها مشکل زن نمی‌باشد؛ نباید مورد خشونت قرار گیرد.
داکتران می‌گویند، هرچند در افغانستان، آمار دقیقی از عقامت و بیاولادی وجود ندارد؛ اما نظر به شمار مراجعین شان، ممکن رقم آن بسیار بالا باشد.
آژانس خبری پژواک با برخی خانم‌هایی که از بیاولادی رنج می‌برند، مصاحبه‌هایی را انجام داده که آنان از برخورد خشونت‌آمیز خانواده‌های شان، شکایت داشتند.
خانم‌های بی‌اولاد: ما مجرم نستیم، ما را طعنه ندهید
یک خانمی که 10 سال از عروسی‌اش سپری می‌شود، ولی به دلیل مشکل صحی که دارد، هنوز صاحب اولاد نشده‌است، به آژانس خبری پژواک گفت: «نمی‌دانم که مشکل از من بود یا شوهرم؛ اما من زیاد تداوی کردم و پیش زیاد داکتران رفتم؛ ولی شوهرم هیچگاهی حاضر نشد که به داکتر برود، همواره مرا مقصر می‌دانست.»
وی که نخواست نامش در گزارش ذکر گردد، می‌گوید: «من شوهرم را دوست داشتم و ما به دوستی ازدواج کردیم؛ ولی چندسالی که از عروسی ما تیر شد، از مه دلسرد شده می‌رفت و حتا مرا بارها لت و کوب می‌کرد، تا اینکه مرا از خانه بیرون کرد.»
این خانم رنجدیده که از وضعیت روحی خوبی برخوردار نیست و با یاد خاطرات گذشته‌اش می‌گریست، چنین ادامه داد: «تمام زیوراتم را فروختم، پاکستان رفتیم، ولی شوهرم حاضر نشد که به داکتر برود و خود را معاینه کند، پس تداوی ما بی‌نتیجه ماند.»
اکنون وی به خانۀ مادرش برگشته و شوهرش با زن دیگری، ازدواج کرده‌است.
مانند این خانم، شمار دیگری از زنان نیز اند که از بیاولادی رنج می‌برند و همواره از سوی خانواده‌های شان، مورد خشونت قرار می‌گیرند.
وی در پایان سخنانش گفت: «ما زنان بی‌اولاد مجرم نیستیم؛ با ما روش انسانی داشته باشید؛ ما را طعنه ندهید؛ با ما روش انسانی کنید.»
طوبا محمدی باشندۀ شهر کابل می‌گوید، مدت ۹ سال از عروسی‌اش سپری می‌شود، اما تا هنوز با آنکه زیاد تداوی کرده، صاحب اولاد نشده‌است.
وی در صحبتی با آژانس خبری پژواک گفت: «۳۰ ساله هستم، ۹ سال می‌شود که عروسی کردیم، اما تا حالی طفل ندارم، زیاد رنج می‌برم؛ دراوایل تداوی نمی‌کردم، می گفتم شاید شود، اما حالی از شش سال زیادترمی شود که تحت تداوی قراردارم، اما نتیجۀ مثبت نگرفتیم.»
طوبا در حالی که می‌گفت، اقتصاد شان خوب نیست و به دلیل بیاولادی از سوی خانوادۀ شوهرش مورد خشونت قرار می‌گیرد، اضافه کرد: « خشویم همراه مه رویه خوب ندارد و بالای شوهرم فشارمی آورد که برایت زن دوم می گیرم، برایم دردآور است.»
این خانم نیز می‌گوید، زیاد تداوی کرده، اما تداویش هیچ نتیجه نداده و داکتران برایش گفته که عقیم است.
این خانم درد دیده راضی است که شوهرش خانم بگیرد تا صاحب فرزند شود؛ اما شوهرش راضی نیست که زن بگیرد؛ زیرا فکر می کند، با گرفتن زن دوم، مادرش خانم اول او را از خانه بیرون خواهد کرد.
طوبا در حالی که عقیم بودن را از جانب خداوند می‌داند، می‌افزاید: «در بین قوم و خویش بسیار شرمنده هستم؛ هر جایی که می‌روم سوال می‌کنند که چرا طفل نمی‌شود، خشویم مرا سنده صدا می‌کند.»
وی با بیان این مطلب که با خانم‌هایی که صاحب اولاد نمی‌شوند، باید روش انسانی صورت گیرد؛ به آنان طعنه داده نشود، افزود: «خواستم از همه خانواده همی است که اگر زنی صاحب طفل نمی‌شود، مجرم نیست؛ نباید برایش طعنه داده شود؛ خودش رنج می‌برد؛ پس لطفا زیاد نپرسید که چرا طفل نمی‌شود.»
آگاهان طب: هم زن و هم مرد می‌تواند، عقیم باشد؛ نباید تنها زن را مقصر خواند
داکتر نجم‌السما شفاجو، متخصص نسایی ولادی به آژانس خبری پژواک در مورد عقامت یا بیاولادی می گوید، عقامت به حالتی گفته می شود که خانم و شوهر بدون کدام تاخیر انداختن حامله‌گی یا کدام ایجاد وقفه، صاحب اولاد نشوند.
وی افزود: «اينكه مشکل مربوط خانم و شوهر است … باید هر دو معاینات را انجام بدهند و به داکتر مراجعه کنند.»
شفاجو می‌گوید، درافغانستان آمار دقیقی از عقامت و بیاولادی وجود ندارد.
موصوف افزود: «درافغانستان تا حالي ما آمار دقيق نداشتيم؛ امكان دارد كه وزارت صحت‌عامه داشته باشد؛ مگر ما از طرف داكترهای انجمن نسايی ولادی افغانستان يک كميته داريم، به نام كميتۀ عقامت كه اين كميته بعضی آمار را جمع كرده، از كلينيک‌های شخصی در شفاخانه‌های دولتی آن قدر تعقیب نمی‌شود، به خاطری كه بيروبار شان زياد است.»
به گفتۀ او، عقامت که عوامل مختلف دارد؛ هم نزد زن و هم نزد مرد وجود می‌داشته باشد؛ پس نباید تنها زن مقصر دانسته شود و یا مورد خشونت قرار گیرد.
در همین حال، زرغونه عبیدی داکتر نسایی و ولادی در صفحۀ فیسبوکش نوشته که نظر به تحقیقات انجام شده، هم زن و هم مرد عقیم بوده می‌تواند.
وی نوشته که بر اساس احصائیۀ سال ۱۹۹۸م. سازمان جهانی صحت، ۳۰ درصد واقعات عقامت، مربوط به مشکل صحی اعضای تناسلی زنان و ۲۵ درصد واقعات آن، مربوط به مشکل صحی اعضای تناسلی نزد مردان می‌شود. در۴۰ درصد واقعات علت را نزد زن و شوهر هر دو باید جستجو نمود و در۵ درصد واقعات، علت عقامت هنوز روشن نگردیده‌است.
موصوف می‌نویسد: «با آنکه عقامت نزد زن و مرد هر دو موجود بوده می‌تواند، اما تا به هنوز در بعضی جوامع پنداشت نادرستی که زن به حیث مسؤول اصلی و اولی عقامت تلقی می‌گردد، به طور کامل برطرف نشده‌است- چنین زنانی «زن نازا» نامیده شده و این خطاب دشنام‌گونه و حاوی بار ملامتی می‌باشد.»
آگاه دینی:
مفتی شمس‌الرحمان فروتن یک تن از عالمان دین به آژانس خبری پژواک گفت، دین مبارک اسلام، خشونت علیه خانم‌ها را مردود می‌شمارد.
وی در این مورد که با خانم‌های عقیم برخورد نادرست صورت می‌گیرد، می‌گوید: «الله متعال در قرآنکریم می‌فرماید که الله بعضی‌ها را اولاد پسر می‌دهد، بعضی‌ها را اولاد دختر می‌دهد؛ بعضی‌ها را دختروپسر می‌دهد و بعضی‌ها راهم عقیم و نازا می‌سازد؛ عقامت کار الله متعال است، در اختیار خانم نیست؛ کسی که علیه خانم به خاطرعقیم بودنش خشونت می‌کند؛ آن‌ها در حقیقت با خدا می‌جنگند؛ هیچ خانمی نمی‌خواهد که عقیم باشد، اما اگر که است، از جانب الله متعال است.»
موصوف افزود: «بعضی ازشوهرها هم هستند که مشکل خود را بالای خانم خود می‌اندازند؛ اما فعلا راه بسیار ساده و آسان وجود دارد، طب پیشرفته شده، می‌توانند با مراجعه به داکتر، این مشکل را مشخص بسازند، تا مشخص شود که مشکل از کدام طرف است.»
Views: 118
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک