دو تاریخِ پی‌در‌پی؛ پیامدهای هفتم و هشتم ثور برای مردم افغانستان چه بود؟

کابل (پژواک، ۷ ثور ۱۴۰۱): به باور آگاهان، هفتم و هشتم ثور در تاريخ افغانستان روزهای فراموش‌ناشدنی اند که با رويداد‌های متفاوت پیامدهای يکسان داشته و توصیۀ آن‌ها به حکومت فعلی این است تا برای رسیدن به صلح پایه‌دار در کشور، زمینۀ زنده‌گی آرام و آسوده که همه به شمول زنان، حق تعلیم و کار را داشته باشند، فراهم کند.

آگاهان می‌گویند، هفتم ثور سال ۱۳۵۷ سرآغاز بدبختی‌ها و جنگ در افغانستان بود و با به‌قدرت رسیدن مجاهدین در هشتم ثور سال ۱۳۷۱، رهبران جهادی نتوانستند، بر ایجاد یک نظام قانون‌‍مند و زنده‌گی مرفه که آرزوی هر افغان بود، نایل شوند که این خود باعث ایجاد اغتشاشات بیشتر و مهاجرت مردم به کشورهای خارجی گردید.

کودتای خونين هفتم ثور، از سوی خلقی‌های طرفدار کمونيزم به رهبری نورمحمد تر‌کی صورت گرفت، در نتیجۀ این کودتا، سردار محمدداؤود خان رئیس‌جمهور افغانستان با شماری از اعضای خانواده و منصبداران وفادارش پس از مقاومت شديد، کشته شدند.

ولی فروزان، آگاه روابط بین‌الملل است. او تعداد زیادی از اقارب خود را با به قدرت رسیدن «حزب دموکراتیک خلق و پرچم» از دست داده و به همین دلیل تحقیق و مطالعات زیادی در ارتباط به این کودتا انجام داده است؛ چون به گفتۀ او، «می‌خواستم بدانم چرا حکومت وقت مردم را می‌کشند؟ چون در آن زمان هیچ‌دلیلی برای کشتن مردم وجود نداشت و مردم هم مسلح نبودند.»