[restrict paid=”true”]
کابل (پژواک، ۱۳ جوزا ۱۴۰۱): پرتاب کردن کودکان به هوا کاری است که معمولاً همه برای خنداندن و شاد نگاه داشتن کودک، آن را انجام می‌دهند؛ اما داکتران، این عمل را نادرست و خطرناک خوانده برای خانواده‌ها توصیه می‌کنند که از آن خود داری کنند.
در افغانستان شمار خانواده‌ها برای آرام ساختن گریۀ کودک و شاد بودن وی از روش پرتاب کردن آن به هوا، استفاده می‌کنند و زمانی‌که کودک به هوا پرتاب می‌شود می‌خندد و با خندۀ خود اطرافیان خود را نیز می‌خنداند.
مادرانی که از بالا انداختن کودک لذت می‌برند
عزیزه باشندۀ شهر فیروزکوه که مادر چهار کودک است، به آژانس خبری پژواک گفت: «به‌خاطر به بالا پرتاب می‌کنم، که خودم و طفلم لذت ببریم و از همی طریق احساس محبت خوده به طفلم نشان میتم، وقت که این کار را می‌کنم، طفلم خنده کرده و خوشحال می‌شود و این خوشحالی کودک خود را خیلی دوست دارم و برای این‌که بخندد، روزانه چندین بار این کار را می‌کنم.»
وی از از اضرار جانبی پرتاب نمودن کودک به هوا بی‌خبر است و می‌گوید: « فکر نکنم که ضرر داشته باشه، چون فقط برای ساعت تیری و خوشحال کردن این کار را می‌کنم، طفل هم آرام شده و خوشحال می‌شود، زمانی‌که کودک خوشحال شود زودتر رشد کرده کلان می‌شود، پس پرتاب کردن هیچ مشکل ندارد.»
در همین حال، شفیقه باشندۀ خیرخانه شهر کابل، نیز برای آرامش و شاد نگاه داشتن کودکان خانوادۀ برادرزاده‌ها و خواهرزاده‌های خود از این شیوه استفاده می‌کند و آن‌را یک شیوۀ درست و معمول در کشور عنوان کرد.
وی افزود: «به‌خاطر سرگرم ساختن اطفال اکثراً آن‌ها را به هوا پرتاب می‌کنم، وقتی‌که به هوا پرتاب شان می‌کنم یک خنده شرین می‌کنند و مره از همان خندۀ شان زیاد خوشم می‌آید.»
شفیقه نیز این عمل را بی‌ضرر و حتی مفید می‌داند و می‌گوید: «به نظر مه این عمل کودکان را شجاع می‌سازد، قلب‌‌های شان قوی و اعصاب راحت می‌داشته باشند.»
اما مادرانی که از پرتاب کودک به هوا، خاطرات تلخی دارند.
مریم باشندۀ شهر هرات که از بالا پرتاب کردن کودکش خاطرۀ تلخ دارد، می‌گوید: «پسرم که محمد نام دارد، حالا دوساله شده، تقریبا یک سال قبل کاکایش همرایش بازی می‌کرد، در عین بازی به هوا پرتابش می‌کرد و باز تکرار تکرار این عمل را انجام می‌داد، دلم بسیار گواهی بد می‌داد اما نسبت احترام چیزی گفته نمی‌توانستم .»
به گفتۀ موصوف، پسرش حین بالا پرتاب کردن از سوی کاکای خود به زمین افتاد، که برای چند ساعتی می‌گریست و مجبور شدند که کودک را نزد داکتر ببرند.
موصوف خاطر نشان کرد که در آن حادثه دست کودکش شکسته و نیز چشمانش آسیب شدید دیده بود.
مریم می‌افزاید: «بعد از همان حادثۀ تلخ و خراب، چشمان بچه‌گکم، قیچ [انحراف] پیدا کرد.»
او از تمام فامیل‌ها به ویژه مادران می‌خواهد که هیچ وقت اجازه ندهند که کودکان شان در هوا پرتاب کنند، چون عواقب بدی می داشته باشد.
همچنان فرحناز باشندۀ شهر کابل که از پرتاب کردن کودکش به هوا احساس پشیمانی می‌کند، گفت: «طفل اول باری‌ام بود، زیاد زیاد خوشم می آمد که خنده می‌کرد و من هم از روش پرتاب کردن به بالا او را خنده می دادم، اما نمی فهمیدم که چه بلای را به سرش می‌آورم.»
موصوف می‌گوید: «یک روز با یک دست به بالا بردمش تا بتواند چراغ را دست بزند، اما ناگهان دستم لنگید و بیچاره بچه‌گکم به زمین خورد، به شدت گریه می‌کرد و چندین ساعت را در بر گرفت، اما هیچ آرام نمی شد، بسیار وارخطا و ترسیده بودم، به شفاخانه بردیم، داکتران گفتند که از ناحیه شانه صدمه دیده و دستش شکسته است.»
وی، برای دیگر مادران توصیه می‌کند که هیچ‌گاه برای خوشی و آرام کردن اطفال شان از این چنین روش استفاده نه نمایند.
داکتران: پرتاب کردن کودک به هوا عواقب خوب ندارد
داکتر خلیل‌الله هودخیل متخصص ارتوپیدی در شفاخانۀ وزیر اکبرخان نیز در این مورد می‌گوید، بعضی مردم عادت دارند که اطفال شان‌را به طرف هوا پرتاب کرده و از دست شان کش می‌کند، اما تمام این‌ها از خود حوادث ناگوار به جا خواهد گذاشت.
وی افزود: «اطفال استخوان بسیار نرم دارند، به پختگی نمی‌رسد، در بسا موارد شده که طفل را به بالا پرتاب می کند، بر روی زمین خورده که سبب شکستگی پا، دست و در بعضی‌‌ها شکستگی کمر بین اطفال می‌شود، که این معلولیت و معیوبیت بعدی را می‌دهد.»
موصوف گفت که برخی اوقات همچو بیماران به شفاخانه مراجعه کرده اند که از اثر پرتاب کودک، برخی شکسته‌گی ها و عوارض دیگری نزد کودک ایجاد شده است.
وی به طور مثال گفت که یک شخص برادرزاده اش را به این شفاخانه آورده بود که حین بالا پرتاب کردن کودک به بادپکه سقفی تصادم کرده و به زمین افتاده، در نتیجه سرش شدید مجروح گردیده بود و پس از تداوی و کوک خوردن سر، کودک را رخصت کردند.
او به تاکید می‌گوید: «پرتاب کردن کودک به هوا دو جانب دارد، اول این‌که ممکن از اثر پرتاب کردن به زمین سقوط کند، که سکته مغزی نزد طفل به وجود آید، اگر شوک مطلق نیاید شوک قسمی بوجود می‌آید که طفل می‌ترسد، حتی بعضی اوقات باعث فلج یک طرف اطفال شده می‌تواند.»
او از خانواده‌ها خواست که از همچو عمل نادرست و خطرناک برای شاد کردن کودک خود جلوگیری کنند.
در همین حال، داکتر محمد بشیر قریشی سر طبیب پیشین شفاخانۀ صحت طفل اندراگاندی شهر کابل به پژواک گفت که اکثریت مردم در خانواده‌ها عادت دارند که به‌خاطر آرام ساختن و خوش نگه‌داشتن، کودک خود را به بالا پرتاب می‌کنند و این عادت نهايتاً سبب عوارض ناگواری هم به صورت ابتدایی و هم به صورت طولانی مدت در نزد آنان خواهند شد.
وی در ادامه می گوید: «والدین باید به اطفال که بین سنین، سه تا هشت ماه در نهایت حساس بوده و اگر به منظور آرام کردن از گریه به بالا پرتاب می‌کنند، خطرات زیادی را در پی دارد.»
موصوف گفت که ممکن در طولانی مدت، آیندۀ طفل را تهدید کرده و مصاب به سندروم تکان خوردن شود که در نتیجه در بینایی اختلال ایجاد شده و سبب عدم رشد حافظه نیز می‌گردد.
داکتر قریشی از والدین می‌خواهد که در زمان عصبانیت، باید نهایت از کنترول و احتیاط کار بگیرند و به شدت طفل خود را تکان ندهند؛ زیرا این عمل نیز عواقب خوب ندارد.
[/restrict]
Views: 195
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک