برخی خانم‌ها در کابل خواهان فعال‌سازی ملی‌بس شهری هستند

کابل (پژواک، ۲۵ جدی ۱۴۰۱): برخی خانم‌ها در شهر کابل می‌گویند، از سیستم ترانسپورت نامنظم شهری طی سالیان متمادی رنج می‌برند، آنان از حکومت سرپرست خواستند تا به این مشکل رسیده‌گی شود؛ مسؤولان می‌گویند، برای ایجاد یک سیستم منظم ترانسپورت شهری کار ادامه دارد.

آژانس خبری پژواک با برخی از خانم‌ها در نواحی مختلف مصاحبه‌های را انجام داده، آنان می‌گفتند که طی بیش از دو دهۀ گذشته به ترانسپورت شهری توجهی صورت نگرفته و بیشتر زنان از این بابت رنج می‌برند.

به گفتۀ این خانم‌ها، باید در سطح شهر بس‌های شهری فعال می‌شد اما در کنار این که فعال نشد، برخی بس‌های که وجود داشت، نسبت عدم توجه خراب و از فعالیت باز مانده‌اند.

قابل تذکر است که در حال حاضر در سطح شهر کابل، در کنار تکسی‌های شهری و لینی که در اکثر نواحی فعالیت دارند، در برخی مناطق بس‌های شاروالی کابل، در برخی مناطق موترهای مارسدیس، تونس و کاستر مربوط سکتور خصوصی فعالیت دارند.

زرمینه کارمند در یکی از نهادهای غیرحکومتی ضمن انتقاد به حکومت پیشین می‌گوید که در ۲۰ سال گذشته بالای سیستم ترانسپورت شهری کاری صورت نگرفت، درحالی که پیش از دهۀ هفتاد در شهر کابل ترانسپورت شهری منظم وجود داشت.

وی افزود: «یادم می‌آید که همراه مادرم جای که می‌رفتیم، در هر منطقه موترهای سرویس شهری و موترهای برقی وجود داشت؛ تکسی بسیار کم بود، ولی امروز تمام سرویس‌های حکومتی خراب شده و همه شهر را تکسی گرفته‌است.»

موصوف در حالی‌که می‌گفت، نبود یک سیستم منظم ترانسپورت شهری بیشتر زنان و دختران را متاثر می‌سازد، افزود: «اگر در تکسی‌های شهر برویم، می‌گوید که یک نفر استی برایت جای نیست، اگر در سیت پیش‌رو بنشینیم، باید پول دو نفر را بدهیم و اگر دو خانم باشیم در سیت عقب بنشینیم باید پول سه نفر را بپردازیم و در بس‌های شهری اکثریت چوکی‌ها برای مردان اختصاص داده شده‌است.»

وی می‌گوید که اخیراً منسوبین امنیتی به راننده‌های بس‌های شهر توصیه کرده‌اند که در صورت نداشتن چوکی خالی برای زنان، زنان را نباید به داخل بس اجازه بدهند که این کار شان قابل ستایش است اما اگر توصیه شود که سه سیت بس‌های شهری برای زنان اختصاص یافته و نباید مردان بشنینند، عالی می‌شود.

زرمینه که باشندۀ منطقۀ قلعۀ زمان خان شهر کابل است، می‌گوید که در این منطقه به جز از موترهای تکسی شهری، دیگه هیچ موتر وجود ندارد.

وی می‌گوید که اکثر باشنده‌گان این منطقه روزانه برای دسترسی به بس‌های شهری مجبور اند که راه بسیار طولانی را پیاده بپیمایند.

او از حکومت سرپرست می‌خواهد که به این مشکل شهروندان توجه جدی نموده و در قسمت فعال‌سازی بس‌های شهری و ایجاد یک ترانسپورت منظم شهری اقدام جدی کند.

مدینه خانم خانه، باشندۀ کوتۀ‌سنگی شهر کابل که دختر مریض‌اش را به «شفاخانۀ اطفال اتاترک» می‌برد، گفت که هرچند همه در شهر کابل رفت‌و‌آمد ندارد؛ چون خانم خانه است اما برخی اوقات که از خانه بیرون می‌شود، با صد دشواری از یک منطقه به منطقۀ دیگر می‌رود.

وی افزود: «یک زمانی که من کودک بودم، با مادرم از یک منطقه به منطقۀ دیگر می‌رفتیم، بس‌های شهری وجود داشت، جنگ‌های داخلی شد و به پاکستان رفتیم، وقتی که برگشتیم همه چیز و همه سیستم‌ها برهم خورده بود.»

موصوف درحالی که می‌گوید، با نبود یک سیستم منظم ترانسپورت شهری، بیشتر زنان و دختران متضرر می‌شود، افزود: «خواست مه و فکر کنم خواست اکثر خانم‌ها همین است که یک سیستم منظم ترانسپورت شهری ایجاد گردد و بس‌های شهری فعال شوند.»

در عین حال فرشته احمدی کارمند یکی از موسسات غیرحکومتی که از مسیر پنجصد فامیلی تا شهرنو همه روز به دفترش رفت‌و‌آمد می‌کند، نیز شکایت مشابه دارد و از حکومت می‌خواهد که در قسمت ایجاد ترانسپورت شهری اقدام جدی نماید.

وی درحالی که می‌گفت، بیشتر موترها در مسیر خیرخانه تکسی است، تونس، کاستر و مرسیدس کمتر وجود دارند افزود: «در مسیر ما زنان بسیار کم است، وقتی در تکسی‌های لینی بیایم باید کرایه دو نفر را بپردازیم و این کار تکسی‌ران‌ها ظلم است.»

اما عزت‌الله یکی از راننده‌گان تکسی لینی در شهر کابل می‌گوید که سرپرستی یک خانوادۀ هشت‌نفری را به عهده دارد، می‌گوید: «در شرایط کنونی که قیمت تیل افزایش یافته و زنان مسافر نیز کم می‌باشد، مجبور استیم که از خانم‌ها کرایۀ دو نفر را از سیت پیش‌رو بگیریم، چون در غیر آن صورت هیچ فایده از این کار نخواهد کرد.»

موصوف نیز می‌گوید که اگر سیستم منظم ترانسپورت شهری وجود داشته باشد، هیچ کسی شکایت نخواهد داشت؛ اگر بس‌های شهری فعال باشد، مشکل اکثریت شهروندان مرفوع می‌گردد.

امام‌الدین احمدی سخنگوی وزارت ترانسپورت و هوانوردی در مورد شکایات خانم‌ها  گفت: «ما کمیتۀ تنظیم شهری داریم که در آن شاروالی کابل، ریاست ترافیک و وزارت ترانسپورت عضویت دارند، همه ما مشترک  کار می‌کنیم، در این کمیته در مورد همه مشکلات بحث شده و به هر مشکلی که وجود داشته باشد، ان‌شاالله حل خواهد شد.»

وی درحالی که می‌گفت، نباید در سیت پیش‌رو دو خانم بنشینند؛ زیرا باعث اذیت آنان می‌گردد، افزود: «این که در سیت پیش‌رو بجای یک نفر، کرایۀ دو نفر را از آن‌ها می‌گیرد، خلاف اصول است، ریاست ترافیک و این وزارت نیز در این راستا کار خود را خواهد کرد و جاهای که شکایت باشد ما اقدام خواهیم کرد.»

در همین حال، سعد عمری رئیس ملی‌بس در شهر کابل می‌گوید که شرکت مسافربری ملی‌بس یک شرکت خدماتی عام‌المنفعه بوده و همیشه کوشش نموده تا خدمات بهتر به شهروندان کابل ارایه نماید.

او افزود: «در حال حاضر وسایط این شرکت شامل دو دروازه بوده که دروازۀ پیش‌رو مربوط به مردان و دروازۀ عقبی صرف برای طبقه اناث با در نظرداشت راکب در مقایسه با آن چوکی در اختیار شان قرار داده می‌شود، رهبری شرکت ملی بس برای دریوارن خویش تفهیم نموده که نباید خانم‌ها در بس‌های شهری ایستاده بمانند، با مشاهده همچو موارد از طرف تفتیش ادارۀ مربوطه مورد بازپرس قرار می‌گیرند.»

به گفتۀ وی، در صورتی‌که راکب طبقۀ اناث در استیشن کم باشد، راننده به‌خاطر جلوگیری از کسر عواید، چوکی را در اختیار مردان قرار دهد و در صورتی زنان در ایستگاه بیشتر باشند، برعلاوه چوکی تعیین شده، چوکی‌های مردان نیز در اختیار شان قرار داده می‌شود.

موصوف می‌گوید، این شرکت در سال آینده (۱۴۰۲) تصمیم دارد تا وسایط که قابلیت ترمیم را دارد، تحت ترمیم قرار داده، لین‌های قبلی خویش را فعال نموده و وسایط بیشتر در لین‌ها اعزام کند تا شهروندان از کمبود موتر در شهر که دچار مشکلات اند، رهایی یابند.

اما عمری در این مورد که به چه تعداد ملی بس‌ها را در سال آینده در سطح شهر کابل فعال خواهد کرد، جزئیات نداد.