کابل (پژواک، ۲ حوت ۱۴۰۱): سید محمداکبر آغا یکی از مقامهای پیشین امارت اسلامی میگوید، افغانها حق دارند که با آنها مشورت شود، محدودیت وضع شده بر تحصیل زنان برداشته شود و کسی که از ویژهگیهای خوب برخوردار است، باید در حکومت سهیم و صلاحیت داده شود.
افغانهایی که در ۴۳ سال گذشته جیبهایشان پُر نشده، به مخالفت میپردازند
سید محمداکبر آغا مقام پیشین امارت اسلامی در برنامۀ «مهمان پژواک» گفت، شکست ناتو و غرب در افغانستان، پر کردن خلای قدرت در افغانستان با فروپاشی حکومت پیشین و اعلام نظام اسلامی در کشور در موجودیت مخالفتهای بیشتر از دستاوردهای امارت اسلامی میباشد.
او میگوید: «در اینجا اگر ببینیم مخالفتها موجود بود و هنوزهم وجود دارد، اما اتفاق و اتحاد نیز وجود دارد؛ مخالفتها به سبب کشورهایی است که در افغانستان خواهان نظام اسلامی نیستند، یا در افغانستان اهداف شخصی دارند، یا افغانهایی که در این ۴۳ سال گذشته جیبهای شان پر نشدند؛ به همین دلیل مخالفت میکنند تا دوباره به قدرت برسند، ولی در داخل کشور مخالفتهایی وجود ندارد که کسی بگوید طالب این و آن بدیها را انجام دادهاست و لازم است تا علیه آن کاری صورت گیرد و مخالفتهایی نیز وجود ندارد که کسی از آن بترسد.»
وی افزود، در افغانستان مشکلاتی وجود ندارد که از سوی مردم ایجاد شده باشد، اما مشکلاتی وجود دارد که از سوی خارجیها ایجاد شدهاست؛ مثل موضوع به رسمیت نه شناختن، برخی تعزیرات و مشکلات خروج تاجران و افراد مسلکی از کشور.
اکبر آغا میافزاید: «مشکلاتی که بینالافغانی است باید به آن جنبۀ خارجی نه دهیم یا دیگران نیز به آن جنبۀ خارجی ندهند و اگر خارجیها این کار را انجام میدهند، پس دخالت در امور داخلی افغانستان است، اگر افغانها ما تلاش دارند به آن جلوه خارجی دهند، پس به نظر من این خودبیگانگی است، پس بهتر این است که افغانها این موضوعات را بین خود حل کنند.»
به گفتۀ اکبر آغا، برخی مسایلی در افغانستان که زنان به آن نیاز دارند، باید حل و راهی برای آن جستجو شود که به نظام اسلامی آسیب وارد نکند.
وی میگوید: « خارجیها از موضوع زنان به عنوان یک حربه استفاده میکنند، میخواهند که به اهداف خود برسند و میان حکومت و مردم فاصله ایجاد کنند، اما به این موضوع باید دیگر نقطۀ پایان گذاشته شود.»
فداکاریهای افغانها و درخواست حق مشورت و کرسی از سوی آنان
وی گفت: « مخالفتها دو نوع است؛ یکی نظری و دیگر عمیق، مخالفتهای عمیق عوامل مقابله را ایجاد میکند و مخالفتهای نظری حتا میان امامان و مجتهدین نیز به وجود آمدهاست، چیزی که در فروعات آمدهاست و در اینجا که میبینیم مخالفتهای نظری نمیتواند سبب خرابی امارت شود، اما در اینجا مخالفتهای عمیق وجود ندارد.»
وی افزود، مخالفتهایی که در خارج از کشور از سوی افغانها صورت میگیرد، در حال حاضر آنها امکانات کافی برای مبارزه و جنگ در دست ندارند ندارند؛ به همین دلیل این مخالفتها به حرکتهای نورمال مبدل شود تا اتحاد به میان آید.
وی میافزاید: «در افغانستان ۴۳ سال جنگ بود، هر افغان یا خودش زخمی شده و یا زخمی و شهید دادهاست، زندانی شدهاند، دو بار هجرت کرده اند، دو بار جهاد کردهاند، ۹۵درصد افغانها با این نوع شرایط روبرو شدهاند؛ به همین دلیل این افغانها میگویند که در افغانستان حق دارند و باید برای ما حق داده شود یا به عنوان مثال حق این را داریم که با ما مشورت شود، یک کسی برای ما داده شود..»
به باور او، اعلام موجودیت برخی احزاب در خارج از کشور، اکنون هیچ تاثیری بر افغانستان ندارد، اما ممکن تأثیر داشته باشد.
اکبر آغا میافزاید: «به نظر من اگر مردم تمام اقوام گردهم آورده شوند و برای آنان گفته شود که با مخالفت کردن میخواهید چه چیز را بدست بیاورید و چه ملاحظهیی دارید که علیه ما ایستاده میشوید و میجنگید ... برای اقوام باید در شوراها و حکومت جا داده شود.»
وی گفت، برای بیرون رفت از این بن بست برای افرادی از هر قوم که دارای مواصفاتو ویژهگیهای خوب میباشند، در حکومت سهیم و صلاحیت داده شود.
وی افزود، در حکومت برای افراد زیادی نیاز است، اما اگر امارت اسلامی مانند حکومتهای رؤسای جمهوران سابق ( حامد کرزی و محمد اشرف غنی) وزرا و والیان محدودی در حکومت نگهدارد، پس اینها نیز در نقش قدم آنها حرکت خواهند کرد و این خوب نیست.
به گفتۀ وی، از زمانیکه شورای راه نجات را ایجاد کردهاند، از همان زمان تصمیم گرفت که هرگز درخواست کرسی نمیکند و اکنون اگر هر کرسی و مقامی برای او داده شود، آن را نمیپذیرد اما میگوید که امارت اسلامی باید به دیگران در نظام جا دهد.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP