تالقان (پژواک، ۲۲ حمل ۱۴۰۲): برخی از کوچیها که در دورترین نقاط و با اندکترین امکانات اولیه در ولایت تخار زندهگی میکنند، از محرومیتهای دوامدار در زندهگی شان شکایت نموده میگویند، از هیچگونه امکانات اولیه، بهشمول آب آشامیدنی صحی بهرهمند نیستند.
لباسهای چین و چروک، دستان ترکیده، نبود مکان مناسب برای زندهگی، محروم بودن فرزندان شان از درس و تعلیم، محرومیت دومدار از امکانات اولیه برای زندهگی، بهشمول عدم دسترسی به آب آشامیدنی صحی و مستفید نشدن از کمکهای بشردوستانه همه روایت از زندهگی مشقتبار کوچیها در ولایت تخار است.
اسدالله یکی از کوچیها در ولسوالی خواجه بهاوالدین تخار میباشد و در گفتگو با پژواک گفت: «از نیاکان خود تا اکنون در اوج محرومیت بسر میبریم؛ نه آب آشامیدنی صحی داریم، نه از کمکهای بشردوستانه مستفید میشودیم، تنها امید زندهگی ما که سبب میشود از شدت برف و باران در امان بمانیم، همان غژدی (خانۀ سیار، بافتهشده از پشم بز و گوسفند) میباشد.»
به گفتۀ او، این خانۀ سیار که از پشم بز و گوسفند در مدت ۱۲ روز ساخته میشود، در زیر سقف آن هم مواشی و هم خود شان زندهگی مینمایند.
اسدالله از حکومت خواستار رسیدهگی به مشکلات این اقلیت قومی میباشد.
محمد ولی یک کوچی دیگر میگوید: «در کنار اینکه از امکانات اولیه برای زندهگی محروم میباشیم، امسال به دلیل تبدیل شدن چراگاهها به زمین زراعتی و کمبود علوفه در بخش نگهداری مواشی که تنها منبع درآمد برای ما میباشد، نیز با مشکل مواجه هستیم، حکومت برای ما توجه نماید.»
از سویی هم، حاجی عبدالوهاب از بزرگان قوم کوچی میگوید، حدود چهارصد خانواده از این اقلیت قومی در ولسوالی خواجه بهاوالدین زندهگی میکنند که با مشکلات گسترده از جمله عدم دسترسی به آب آشامیدنی صحی، عدم دسترسی به مکاتب و فقر اقتصادی مواجه میباشند.
او میافزاید، تنها منابع عایداتی آنان نگهداری مواشی میباشد که به دلیل مشکلات موجود آن هم کمرنگ شدهاست.
مولوی محمدالله حقانی، رئیس سرحدات اقوام و قبایل تخار با تایید مشکلات کوچیها در این ولایت میگوید، ۳۵ هزار کوچی در ۱۱ ولسوالی این ولایت مصروف دامداری میباشد، از همین طریق امرار معیشت میکنند که تلاشها برای رسیدهگی به مشکلات آنها جریان دارد.
قابل ذکر است که برعلاوه کندز در ولایتهای دیگر نیز کوچیها با چنین مشکلات دست و پنجه نرم میکنند.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP