شماری از معلمین مکاتب دولتی شهر کابل خواستار افزایش معاشات‌شان اند

کابل (پژواک، ۹ جوزا ۱۴۰۲): شماری از معلمین مکاتب دولتی در شهر کابل می‌گویند، نظر به شرایط کنونی معاشی که دریافت می‌کنند برای شان کفایت نمی‌کند و حکومت سرپرست باید در راستای افزایش معاشات‌شان اقدام کند.

این معلمین می‌گویند، با آن‌که حکومت‌های پیشین بارها برای شان تعهد ازدیاد معاش‌های شان را داده بودند، اما این کار تاهنوز انجام نشده‌است.

آژانس خبری پژواک به‌تاریخ اول جوزای سال روان، برنامۀ «صدای مردم» را آغاز کرد و از این طریق می‌خواهد مشکلات، خواسته‌ها و پیشنهادات مردم را به مقام‌ها برساند.

از میان صدها خواست و پیشنهادی که مردم به پژواک فرستاده، یکی از آن‌ افزایش معاشات معلمین مکاتب دولتی بود که پژواک روى آن گزارش تهیه کرد.

نتاشه افضلی، یک تن از معلمین در شهر کابل در این مورد می‌گوید، ماهانه هفت هزار افغانی معاش می‌گیرد و این معاش حتا کفایت کرایۀ خانه، پول برق و آب را هم نمی‌کند.

نام‌برده افزود: «چون خانه کرایی است شوهرم هم فعلاً بیکار است، این معاش حتا برای کرایه و آب برق هم کافی نمی‌باشد.»

افضلی علاوه کرد: «درخواست ما این است که به وضعیت معلمین توجه صورت گیرد، دروازۀ مکاتب باز شود به صنوف بالاتر از ششم و در حصۀ معاشات توجه کنند تا معملمین بتوانند حداقل گوشۀ از مشکلات اقتصادی خویش را با معاش خود حل بسازند.»

موصوف خاطرنشان کرد که چندین‌بار از سوی حکومت پیشین برای شان وعدۀ ازدیاد معاشات شان داده شد، اما تاکنون عملی نشده‌است.

مجیبه سروری، یک تن از معلمین لیسۀ عالی چهل دختران در شهر کابل می‌گوید که نظر به شرایط فعلی معاشی که دریافت می‌کنند، برای شان کفایت نمی‌کند.

به گفتۀ وی، قیمت مواد خوراکی بلند است و با این معاش نمی‌توانند نیازهای خانواده‌های خود را تأمین کنند.

او خاطرنشان کرد که ماهانه نُه هزار افغانی معاش می‌گیرد و این معاش برای شان بر اساس درجۀ تحصیل داده می‌شود.

سروری از حکومت سرپرست می‌خواهد تا در کنار مسایل یونیفورم و رنگ لباس، برای ازدیاد معاش معلمین و پرداخت به وقت معین آن نیز تلاش کند.

از جانبی، یک تن از معلمینی که نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود، نیز به پژواک می‌گوید که لیسانس است و ماهانه هشت هزار و ۵۰۰ افغانی معاش می‌گیرد.

وی خواهان یکسان‌سازی معاشات شان با معاشات استادان پوهنتون شد.

به گفتۀ او، به دلیل کمبود معلم ساعت درسی شان در یک هفته از ۲۸ ساعت به ۳۶ ساعت افزایش یافته‌است.

از سوی دیگر، نادیه رووفی معلم در یکی از مکاتب در منطقۀ سرکوتل خیرخانه شهر کابل به پژواک می‌گوید که معاش کم باعث مشکلات جدی فرا راه زنده‌گی شان شده‌است.

او در مورد ساعت‌های درسی‌شان در یک هفته گفت که ساعت‌های درسی در هر مکتب نظر به تعداد معلمین فرق می‌کند.

به گفتۀ وی، مقدار معاش نظر به درجۀ تحصیل و معیاد خدمت فرق می‌کند و باید در راستای افزایش آن از سوی حکومت اقدام شود.

وزارت معارف در این مورد به پرسش‌های پژواک پاسخ ارایه نکرد.

اما احمدولی حقمل، سخنگوی وزارت مالیه به آژانس خبری پژواک می‌گوید که کمیسیونی به‌نام تنظیم معاشات و تشکیلات به رهبری مولوی عبدالسلام حنفی، معاون اداری ریاست‌الوزراء فعالیت دارد.

به گفتۀ او، در این کمیسیون از اداره‌ها و وزارتخانه‌ها نماینده‌گان موجود است که تصمیم افزایش معاشات، کاهش معاشات، افزایش تشکیلات و کاهش تشکیلات به این کمیسیون بر می‌گردد.

وی می‌افزاید که اگر موضوع افزایش معاشات مطرح شود در کمیسیون روی آن بحث خواهد شد.

با این حال، سوریا یوسفی یک تن از فعالان بخش تعلیمی می‌گوید که معلمین قشر اساسی یک جامعه را تشکیل می‌دهند و اما این قشر در افغانستان از جمله کم‌درآمدترین کارمندان دولت به شمار می‌روند.

وی اضافه کرد که کم‌بودن معاش، بلندبودن ساعات درسی و عدم ترفیع معلمین یک نوع اضطرابی را در آنان به وجود آورده‌است که می‌تواند تأثیرات منفی بر کیفیت تدریس شان داشته باشد.

یوسفی امید دارد تا در قسمت افزایش معاش معلمین از سوی حکومت توجه صورت بگیرد و آنان را از نگرانی‌های مالی و معیشتی نجات بدهند.

این در حالی است که وزارت تحصیلات عالی به‌تاریخ ۲۱ حمل سال روان اعلام کرد که معاشات ماهانۀ استادان پوهنتون‌ها با در نظرداشت رتبه‌های علمی از ۳۶ تا ۵۴ درصد افزایش یافته‌است.