«بجای بستن آرایشگاه‌های زنانه برای آنان رهنمود کاری تهیه گردد»

کابل (پژواک،۲۱ سرطان ۱۴۰۲): برخی آگاهان و آرایشگران در مورد تصمیم امارت اسلامی مبنی بر توقف فعالیت آرایشگاه‌های زنانه گفتند، بجای توقف فعالیت این آرایشگاه‌ها باید رهنمودی برای مسؤولین آن آماده گردد تا آنان در چوکات شریعت به کار خود ادامه دهند.

به گفتۀ آگاهان اقتصادی، زمانی‌که برای زنان اجازۀ کار در این بخش داده نمی‌شود، مسؤولین امارت اسلامی مکلف اند که زمینۀ کار را برای آنان مطابق با شریعت اسلامی در ادارات ایجاد نماید تا مشکلات اقتصادی و بیکاری بیشتر نگردد.

وزارت امر بالمعروف و نهی‌عن‌المنکر با صدور مکتوبی به‌تاریخ (۵ سرطان) سال جاری اعلام کرد که فعالیت آرایشگاه‌های زنانه بعد از سوم اسد همین سال ممنوع بوده و جوازهای شان فاقد اعتبار می‌باشد.

محمدصادق عاکف، سخنگوی این وزارت، اخذ اجورۀ بلند از آرایش عروس، گذاشتن موی یک شخص به شخص دیگر و چیدن ابرو را از دلایل عمدۀ مسدود کردن آرایشگاه‌ها خواند.

به اساس معلومات یک منبع رسمی، در حال حاضر ۱۲ هزار آرایشگاه زنانه در سطح کشور فعالیت دارند که از این جمله سه هزار آن در شهر کابل می‌باشد.

بر اساس همین منبع در هر آرایشگاه حداقل به تعداد پنج تن مشغول کار هستند که اکثریت آن‌ها نان‌آوران فامیل‌های شان می‌باشند.

عبدالنصیر رشتیا یک تن از آگاهان امور اقتصادی در این مورد گفت که مسدود شدن آرایشگاه‌های زنانه زیان‌های اقتصادی را در پی‌ خواهد داشت.

وی می‌گوید که هزاران آرایشگاه‌ در سراسر افغانستان فعالیت دارند که تخمین زده می‌شود در تمام آن بیش از ۶۰ هزار زن و دختر مصروف کار اند و بیشترین آنان نان‌آوران خانواده‌های خود اند که با توقف فعالیت آرایشگاه‌ها همۀ آنان بیکار خواهند شد.

رشتیا نقش زنان را در پیشرفت اقتصادی کشور اساسی و مهم ارزیابی کرد و حضور زنان را در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی امر حتمی خواند.

به گفتۀ او، بستن درب آرایشگاه نه تنها باعث افزایش میزان بیکاری زنان و زیان اقتصادی برای خانواده‌های آنان می‌گردد، بل به دلیل اینکه آرایشگاه‌ها مالیه دهند‌گان برای وزارت مالیه استند، از عاید وزارت مالیه نیز کاسته خواهد شد.

موصوف در ادامه افزود: «سرپناه، غذا و کار از جمله مکلفیت‌های حکومت‌ها است که سرپناه تهیه نماید، مساله اشتغال‌زایی را مهیا بسازد، و برای مردم غذا بدهد ... حال این‌که ما بخواهیم به عوض این‌که کار ایجاد کنیم، کارشان را از دست شان بگیریم، باید راه بدیل هم وجود داشته باشد.»

رشتیا در ادامه افزود: «از اثر چهل سال جنگ در افغانستان اکثریت زنان سرپرستان خود را از دست داده‌اند و اکثریت این خانم‌ها خودشان نان‌آور فامیل‌شان اند، پس بهتر است که حکومت برای آنان در چوکات شریعت اسلامی کار را ایجاد نماید.»

در همین حال، مریم مالک یکی‌ از آرایشگاه‌های زنانه در شهرکابل به پژواک گفت که پنج سال قبل این آرایشگاه را ایجاد کرده و در حال حاضر ۱۵ دختر و زن در بخش‌های مختلف با وی کار می‌کنند.

وی از اعلام توقف فعالیت آرایشگاه‌ها نگران است و افزود که آرایشگاه یک محل کاملا زنانه است، زمانی که یک خانم بخاطر آرایش می‌آید، محرمش را با خود می‌آورد که او در بیرون از آرایشگاه منتظر می‌ماند تا آرایش خانم تکمیل شود و بروند.

موصوف در حالی که می‌گفت شمار زیادی از آرایشگران و کارکنان آنان که از طبقه اناث می‌باشند، نان‌آوران خانه‌های خود اند افزود: «ما از امارت اسلامی می‌خواهیم که مانع کار ما نشود، چون محیط کاری ما مصؤن و کاملا زنانه است.»

ساره آرایشگر دیگری که در یکی از مناطق شهر کابل فعالیت دارد، از این تصمیم امارت اسلامی مایوس است و می‌گوید که با این تصمیم تعداد زیادی از زنانی که به کار مصروف، بیکار خواهند شد.

 موصوف که این آرایشگاه را ۱۳ سال قبل ایجاد کرده در حال حاضر با وی ۸ زن و دختر کار می‌کنند که بیشترشان به‌شمول خودش نان‌آوران خانواده‌‌های شان اند.

وی افزود: «نان‌آور خانه خودم استم، در خانه که زندگی می‌کنم کرایی است ما از این طریق نان می‌خوریم، وقتی اینجا بسته شود ما چه کار کنم و چگونه و از کدام طریق باید فامیل خود را حمایت مالی کنم.»

ساره نیز از امارت اسلامی می‌خواهد که مانع کار آنان نشود و بجای توقف فعالیت آنان رهنمود کاری برای آرایشگاه‌های زنانه تهیه گردد.

یک تن از آرایشگران دیگر زنانه در منطقۀ قلعۀ زمان‌خان شهر کابل که نخواست نامش در گزارش ذکر گردد، می‌گوید: «۵ اولاد دارم، شوهرم فوت کرده و دخترم فلج است، از طریق همی آرایشگاه فامیلم را اعاشه می‌کنم، از روزی که این اعلام را شنیدیم نه روز خواب دارم و نه شب، حیران ماندیم که چه کنم.»

وی به کارکنان زیردستش اشاره کرد و گفت: «همه این‌ها کسانی استند که نان‌آور ندارند مثل مه بیچاره و درمانده استند ما از امارت اسلامی می‌خواهیم که روزی ما را از پیش ما نگیرد.»

او در پایان سخنانش گفت که باید در کنار تهیۀ رهنمود کاری برای آرایشگران لایحۀ اجوره نیز ترتیب داده شود تا آرایشگران اضافه ستانی نکنند.

همچنان، مریم معروف یک شهروند کابل در مورد این تصمیم امارت اسلامی نگرانی‌اش را بیان کرده و گفت: «وضع محدودیت‌های روزافزون برای زنان و دختران افغان حتی در باب ابتدایی ترین حقوق اسلامی و انسانی شان، چون رفتن به مکتب، پوهنتون و کار نه تنها چالش‌های افغانستان را حل نخواهد کرد، بلکه کشور را با بحران‌ها و چالش‌های به شدت منفی دیگر نیز مواجه خواهد ساخت.»

موصوف می‌گوید که این تصمیم امارت اسلامی پیامد‌های منفی در پی خواهد داشت؛ زیرا تعداد بسیار زیادی از زنان و دخترانی که در آرایشگاه‌ها کار می‌کردند، از همین طریق خانواده‌های شان را اعاشه می‌نمودند، بیکار خواهند شد.

منبع در ادامه افزود که یکی از این پیامدهای منفی افزایش سطح فقر و بیکاری در بین زنان خواهد بود.

وی از امارت اسلامی افغانستان می‌خواهد که در مورد این تصمیم خود تجدید نظر کند و یا هم در برابر آن راه‌های بدیل داشته باشد؛ یعنی برای خانم‌هایی که در آرایشگاه‌ها کار می‌کنند، زمینۀ کار آبرومندانه را در ادارات فراهم بسازد.

به باور او، اشتغال‌زایی برای شهروندان وظیفۀ هر حکومت می‌باشد و امارت اسلامی نیز در این مورد مسوولیت دارد که باید به وجه احسن به آن رسیده‌گی کند.

مریم خواستار فراهم نمودن زمینۀ کار برای زنان مطابق با شریعت اسلامی گردیده افزود: «جهت بهبود وضعیت زندگی زنان، تأمین تمامی حقوق اسلامی و انسانی شان راه‌حل‌های متعدد، متفاوت و مثبت وجود دارد.»

آژانس خبری پژواک تلاش نمود تا در مورد درخواست مبنی بر عدم بستن آرایشگاه‌ها و تهیۀ رهنمود کاری برای آنان پاسخ وزارت امر بالمعروف و نهی‌عن‌المنکر را نیز با خود داشته باشد اما موفق به آن نگردید.