مردم برای معلولی که سال‌ها بدون هیچ‌گونه امکانات روی جاده در شهر تالقان زندگی می‌کند، کمک می‌خواهند

تالقان (پژواک، ۱۵اسد ۱۴۰۲): یک مرد معلول با آنکه توان سخن زدن را ندارد، حدود ۱۲ سال می‌شود که بدون هیچ‌گونه امکانات و با تحمل شدت گرمی و سردی هوا روی یکی از جاده‌ها در شهر تالقان، مرکز ولایت تخار شب و روز خود را سپری می‌کند.

برخی از باشنده‌گان تخار می‌گویند که این مرد در نتیجۀ سقوط از کوه پایه‌ها به چنین سرنوشت روبه‌رو شده، اما تاکنون هیچ کسی برایش توجه نکرده‌است.

این مرد معلول با اندام و جسامت نحیف، لباس‌های چین و چروک در گوشه‌یی از شهر تالقان روی جادۀ عمومی روزگار معلولیت را به تنهایی به دوش می‌کشد، زنده‌گی که تنها سرمایه‌اش یک تخت چوبی، یک تخته دوشک و بالشت آلوده با کثافات می‌باشد.

یاسین جویا، خبرنگار آژانس خبری پژواک در ولایت تخار که از این مرد معلوم دیدن کرده‌است می‌گوید: «در این روزهای گرم تابستان که شدت گرمی هم بلندتر از ۴۰ درجه در تخار است، من برای تکمیل سوژۀ خبری خود جاده‌های شهر تالقان را طی می‌نمودم، ناگهان چشمم به مرد افتاد که از شدت گرمی هوا نفسک می‌زد و آب در گلویش خشکیده بود، دقیق زمانی بود که ده‌ها تن از کنار این مرد در یکی از جاده‍‌های شهر تالقان عبور و مرور داشتند.»

وی می‌افزاید که دقایقی هم انتظار کشید که آیا کسی به سراغ این مرد می‌آید یاخیر؟ یکی با موتر هایلکس از این جاده عبور می‌کرد، دیگری با موترهای برقی و برخی‌ها هم در گوشه و کنارش مصروف کاروبار خود بودند، تنها این مرد بود که روزگار بی‌کسی را تجربه می‌کرد و هیچ‌کسی هم برایش قطرۀ آبی نمی‌داد.

جویا می‌گوید: «سپس تصمیم گرفتم که با وی صحبت نمایم، اما قبل از رفتن بسویش تعداد هم گفتند که او دیوانه است، هوش و کنترول ندارد، مبادا به سویت حمله‌ور شود، من این موارد را با جان و دل پذیرفتم و نزدش رفتم، با وی سلام علیک شدم و گیلاس آب اش نزدیک تر نموده، اشاره نمودم که بنوش تا راحت شوی، او پس از نوشیدن آب سرش را به سویم تکان داد، من پی‌بردم که او حتی توان سخن زدن را ندارد او فرد معلول و بی‌کس است که این همه درد را به تنهایی بر دوش می‌کشد.»

خبرنگار پژواک با برخی از باشنده‌گان تخار در مورد این مرد گفتگو کرده‌است.

فیاض همت، باشندۀ تالقان مرکز تخار می‌گوید که این فرد معلول حبیب رسول نام دارد، ۳۵ ساله و باشندۀ اصلی ولسوالی رستاق این ولایت می‌باشد، حدود ۱۲ سال می‌شود که بدون هیچ‌گونه امکانات در تابستان زیر آفتاب سوزان و در زمستان زیر برف و باران زنده‌گی می‌کند.

موصوف افزود: «تاکنون شاهد هیچ مسؤول حکومتی به‌شمول ریاست شهدا و معلولین، صحت عامه و انسان‌های خیر نبودیم تا با وی همکاری داشته باشند، این مرد اکنون با تحمل شدت گرمی هوا بسیار با مشکل مواجه است از حکومت می‌خواهیم دست چنین افراد را بگیرد.»

به نقل از این باشندۀ محل، حبیب رسول حدود ۱۵ سال پیش در نتیجه سقوط از کوه پایه‌ها در ولسوالی رستاق از ناحیۀ کمر، دست و پای خود آسیب دید و تبدیل به فرد معلول گردید و خانواده‌اش هم وی را بدست فراموشی سپرده و روی جاده رها کرده‌است که اکنون سال‌ها می‌شود با چنین روزگار بی‌کسی عمر خود را سپری می‌کند.

وی می‌افزاید، اگر حکومت و یا نهادهای خیر در خصوص تداوی وی توجه نمایند، امکان صحت‌یاب شدنش وجود دارد.

تاج‌الدین یکی دیگر از باشنده‌گان شهر تالقان می‌گوید که پس از تبدیل شدن این مرد به فرد معلول خانواده‌اش مسؤولیت سرپرستی وی را بر دوش نگرفتند، اکنون سال‌ها می‌شود که زیر آفتاب سوزان زجر می‌کشد و روزهای سیاه زنده گی‌اش را یکی پی دیگر پشت سر می‌گذراند.

به گفتۀ وی، تنها چند باشندۀ محدود این محل ممکن است با او صحبت داشته باشند و گهگاهی هم برایش غذا می‌آورند، دیگر با هیچ‌کسی سر سخن باز نمی‌کند و با رنج و مشکلات خود سر به گریبان است.

این باشندۀ تخار نیز از افراد خیر، نهاد‌های کمک کننده و حکومت سرپرست خواستار توجه برای چنین افراد می‌باشد.

کمال‌الدین باشندۀ دیگر شهر تالقان می‌گوید: «ما شاهد هستیم که این مرد با تکلیف معلولیت مواجه است، نیاز به همکاری دارد، حکومت و مؤسسات برایش کمک نماید تا اینکه از زیر آفتاب سوزان نجات یابد.»

در همین حال، برخی از استادان پوهنتون در تخار به پژواک‌ می‌گویند که موجودیت چنین افراد در جاده‌ها بالای روان مردم به ویژه روان کودکان رهگذر آسیب جدی می‌رساند و حکومت در خصوص رسیده‌گی به مشکلات چنین افراد توجۀ جدی نماید.

سیدسلیمان حمیدی، استاد پوهنتون در تخار گفت که انسان‌ها به ویژه کودکان از موجودیت چنین افراد معلول و روزگار فلاکت‌بار آن‌ها، آن‌هم در روی جاده، متأثر می‌شوند و بالای روان رهگذران آسیب جدی وارد می‌کند.

وی حکومت، خانواده‌ها و مردم را در قبال چنین افراد مسؤول دانسته تاکید دارد که برای مشکلات چنین افراد رسیده‌گی صورت بگیرد.

شجاع‌الدین رسولی، استاد دیگر پوهنتون می‌گوید که فقر اقتصادی در میان خانواده‌ها گاهی سبب می‌شود که برای افراد معلول رسیده‌گی صورت نگیرد.

به باور وی، موجودیت چنین افراد در جامعه بالای روان انسان‌ها به ویژه کودکان آسیب جدی می‌زند و نیاز است که با چنین افراد همکاری شود.

رسولی می‌افزاید که عدم مسؤولیت‌پذیری در میان برخی از افراد جامعه و نادیده گرفتن چنین افراد سبب قطع صله‌رحمی می‌گردد، در حالی‌ که دین اسلام در زمینۀ چنین موارد بر توجه تاکید کرده‌است.

وی بر رسیده‌گی به مشکلات چنین افرادی که جبر روزگار سبب شده‌است تا در چنین شرایط زنده‌گی قرار بگیرند و درد بی‌کسی را تجربه نمایند، تاکید می‌کند.

هرچند مسؤولین ریاست صحت عامۀ تخار در پیوند به این گزارش حاضر به گفتگو نشدند، اما مولوی احسان‌الله، رئیس شهدا و معلولین تخار به پژواک می‌گوید که طبق پالیسی این اداره تلاش‌ها جریان دارد تا هیچ فرد معلول از امتیازات این اداره محروم ‌نماند.

وی همچنان اطمینان می‌دهد که برای مشکلات این فرد معلول به‌زودی رسیده‌گی خواهد شد.

بازدیدها: 1054