برخی باشنده‌گان شهر نیلی از کمبود آب آشامیدنی صحی شاکی‌اند

نیلی (پژواک، ۶ میزان ۱۴۰۲): شماری از باشنده‌گان شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی می‌گویند که اکثریت چاه‌های این شهر خشک شده و آنان در زمینۀ تامین آب آشامیدنی صحی با مشکل روبه‌رو اند.

آنان می‌گویند که در سال جاری سطح آب چاه‌ها پایین رفته و علاوه بر اینکه برخی چاه‌ چندین بار حفر شده، اما بازهم آب در آن خشکیده‌است.

حیدرعلی یکی از باشنده‌گان شهر نیلی به آژانس خبری پژواک گفت که امسال دو بار چاه آب داخل حویلی اش را حفر کرد، اما دوباره خشک شده‌است.

او افزود بدون آب زندگی سخت است و اکنون به سختی آب آشامیدنی شان را از خانه همسایه‌های شان تامین می‌کنند.

نامبرده گفت که همۀ همسایه‌هایش با چنین مشکل روبرو است، هر قدر چاه‌های شان را حفر کنند، بعد از چند ماه دوباره خشک می‌شود.

موصوف از حکومت می‌خواهد که در این قسمت توجۀ خاص نماید.

عوض علی یکی دیگر از باشنده‌گان نیلی می‌گوید که آب چاه‌ها و چشمه‌ها خشک شده و آنان آب آشامیدنی مورد نیاز شان را از ساحات دور تامین می‌کنند.

او افزود: «اکثر چاه‌ها خشک شده، خودم از خانۀ همسایۀ ما آب آشامیدنی مورد نیاز خود را می‌آورم.»

وی گفت، اگر به معضل کمبود آب آشامیدنی توجه نشود، ممکن برخی از مردم خانه‌های شان را ترک نمایند و به ساحاتی که آب دارد، بروند.

با این حال، مسؤولین در ریاست حوزۀ فرعی دریایی هلمند بالایی (دایکندی) می‌گویند که به دلیل کاهش بارنده‌گی‌ها سطح آب زیرزمینی در شهر نیلی پایین رفته و در این اواخر، روز به روز مردم با کم‌آبی مواجه می‌شوند.

خداداد صامت، آمر تنظیم آب ریاست حوزۀ فرعی دریایی هلمند بالایی گفت که کاهش میزان بارندگی، کثرت نفوس و موقعیت جیولوژیکی شهر نیلی از دلایل عمدۀ قلت آب در این شهر می‌باشد.

او افزود که از لحاظ زمین شناسی، شهر نیلی در موقعیتِی قرار دارد که از نگاه آب زیرزمینی فقیر است و با کندن‌کاری چاه‌ها نیز مشکل حل نمی‌شود.

 وی علاوه کرد، چندین سروی نشان داد که با حفر چاه‌های عمیق نیز مشکل کمبود آب آشامیدنی تمام شهر حل نمی‌شود.

از این رو، نامبرده می‌افزاید که کار روی کانالیزاسیون شهری جهت تامین آب آشامیدنی برای باشنده‌گان شهر نیلی جریان دارد.

موصوف افزود که چندین بار در شهر نیلی سروی انجام شده و قرار است آب آشامیدنی از دریای لذیر در پنج کیلومتری شهر نیلی، پس از تصفیه برای باشنده‌گان این شهر توزیع شود.

این در حالی است که از حدود دو دهه به این‌سو خشک‌سالی و کم‌آبی سبب از بین رفتن درختان و کشتزارهای مردم در بعضی مناطق کشور شده‌است.