کابل (پژواک،۶ حمل ۱۴۰۳): داکتران ارثیت، ضعیف بودن مثانه و برخورد خشونتآمیز والدین را از عوامل عمدۀ شبادراری کودکان خوانده میگویند، اگر این مشکل بهموقع تداوی نشود، میتوان باعث ایجاد اختلالات روحی و روانی در نزد اطفال گردد.
داکتر عبدالحق قاریزاده، متخصص داخلۀ اطفال در «شفاخانۀ باختر» در کارتۀ نو شهر کابل به آژانس خبری پژواک گفت که برخی کودکان به دلیل عدم کنترول مثانه نمیتوانند که ادرار خود را حین خواب کنترول نمایند.
به گفتۀ وی، ارثیت، عدم یاد دادن تمرین تشناب رفتن قبل از خواب، غیر منظم شدن بعضی هورمونها در بدن، برخورد نادرست والدین از عوامل عمدۀ شبادراری در نزد کودکان میباشد.
به گفتۀ او، اگر شبادراری اطفال بهموقع تداوی نشود، سبب مشکلات روحی و روانی در نزد کودک میگردد و در نتیجه کودک از اجتماع تجرید شده و در برخی موارد سبب میگردد که اقدام به خودکشی نماید.
وی به خانوادهها توصیه کرد که نباید چنین کودکان شان را با الفاظ نادرست و زشت صدا کنند و طعنه بدهند، بلکه باید در قسمت راهحلها و تداوی کودک اقدام صورت بگیرد.
موصوف به برخی روشهای ابتدایی برای رفع این مشکل اشاره نموده گفت: «برای رفع این مشکل در قدم نخست به کودک تمرین داده شود که قبل از خواب حتما جهت رفع حاجت به تشناب برود و نیز در جریان شب یکی دو بار از خواب بیدار و جهت رفع حاجت به تشناب برده شود.»
همچنان وی از والدین خواست که نباید با کودکان برخورد خشونتآمیز داشته باشند؛ زیرا یکی از عوامل شبادرای در نزد کودکان برخورد خشونت آمیز والدین میباشد.
او در ادامه توصیه کرد که کودکان از نوشیدن نوشابهها و خوردن میوههای ستروس در جریان شب خودداری کنند؛ زیرا سبب شبادراری بیشتر میگردد.
اما وی توصیه کرد که از طرف روز باید برای اطفال آب بیشتر داده شود تا وجود اطفال با کمآبی مواجه نگردد.
داکتر قاریزاده میگوید، اگر در صورت انجام رهنمودهای یادشده هنوز هم کودک شباداری داشته باشد، باید به داکتر متخصص مراجعه شود تا از طریق تداوی دوا مشکل حل گردد.
در همین حال، پوهنوال داکتر عبدالرشید منصور متخصص داخلۀ اطفال و نوزادان در«شفاخانۀ آریانا کمپلکس» در شهر کابل به پژواک گفت، عوامل جنتیکی یا ارثی، پر شدن مثانه در زمان خواب، مکروبی بودن طرق بولی، قبضیت و برخورد خشونتآمیز والدین با کودک از عواملی است که در نزد کودک شب ادراری به میان میآید.
وی افزود: «اگر یکی از والدین پدر یا مادر در دورۀ طفولیت خودش همین ادرار شبانه را تجربه کرده باشد، فیصدی این مشکل در نزد کودک شان بلند میبرد.»
موصوف در ادامه گفت: «اگر ادرار شبانه قبل از سن شش سالگی در نزد کودک موجود باشد، ایجاب تداوی را نمیکند، اما اگر بعد از سن شش سالگی کودک به شباداری مصاب بود، از نظر طبابت ایجاب این را میکند که تداوی بکنیم … .»
او نیز به والدین توصیه کرد که با کودکان شان برخورد خوب و سالم داشته باشند؛ زیرا رفتار خشونتآمیز سبب ایجاد برخی مشکلات بهشمول شبادراری در نزد کودک میگردد.
موصوف در مورد تداوی این مریضی میگوید: «تداوی این مشکل به دو طریقه میباشد، یکی دوایی و دیگر هم مربوط فامیل میباشد که با طفل همکار باشند، اگر شبی از شبها طفل بستر خود را مرطوب نمیکند، باید آنها او را تشویق کنند و اگر مرطوب نمود با کودک رفتار زشت نکنند.»
وی توصیه کرد که از خوردن نوشابههای گازدار و نوشیدن مایعات زیاد در هنگام شب باید پرهیز شود و اگر این روشها نتیجه نداد باید تداوی دوایی صورت گیرد.
خانوادهها
خالد احمدی، باشندۀ منطقۀ ناحیۀ هشتم شهر کابل به پژواک گفت، دخترش از مدت یک سال میشود که شبادراری پیدا کرده و داکتران نیز برای آنها توصیه نموده که با دخترش از خشونت کار نگیرند.
موصوف میگوید، اکنون این دخترک تحت تداوی داکتر قرار دارد و صحتاش بهتر شدهاست.
در همین حال، ذکیه باشندۀ قلعۀ زمانخان شهر کابل گفت که دختر هشت سالهاش با چنین مشکل مواجه بود، ولی با برخی روشهای توصیه شده از سوی داکتر اکنون دخترش آن عادت را ترک کردهاست.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP