بی‌بی نور: به دلیل مشکلات اقتصادی هیچ اماده‌گی برای عید نگرفتیم

قلعه‌نو (پژواک، ۲۲ حمل ۱۴۰۳): بی‌بی نور که نه سال قبل شوهراش را در جنگ‌های داخلی از دست داده‌است می‌گوید که مشکلات اقتصادی باعث شد که هیچ آماده‌گی به عید نگرد.

عید فطر از مناسبت‌های دینی است که مسلمانان در سراسر جهان، به ویژه افغانستان از این ایام تجلیل می‌کنند.

در این مناسبت دینی مانند مردم سایر ولایات افغانستان باشنده‌گان بادغیس نیز با پوشیدن لباس‌های نو، پهن کردن سفره‌های شیرینی عیدانه و دید و بازدید اقارب و دوستان به استقبال عید می‌روند.

اما افرادی هم در بادغیس وجود دارند که به علت مشکلات اقتصادی نمی‌توانند از این ایام تجلیل کنند.

بی‌بی نور ۳۰ ساله یکی از زنانی است که در یک خانۀ کرایی در ناحیۀ چهارم شهر قلعۀنو، مرکز ولایت بادغیس زنده‌گی می‌کند.

وی که مسؤولیت خانوادۀ پنج‌نفری را به دوش می‌کشد می‌گوید که به علت مشکلات اقتصادی نتوانست که از این عید تجلیل کند.

وی می‌افزاید، که حدود نه سال قبل شوهرش را که یک فرد ملکی بود، در جنگ میان نیروهای حکومت پیشین و نیروهای حکومت سرپرست در ولسوالی آبکمری این ولایت از دست داده‌است.

این مادر داغ‌دیده در حالی که اشک بر چشمان‌اش جاری و بغض گلویش را ‌فشار می‌داد افزود: «هیچ آماده‌گی به عید نگرفتیم، چون چیزی نداریم و در شب و روزهای عید خیلی رنج می‌برم، چون نمی‌توانم به فرزندانم لباس بگیرم.»

وی که تنها دغدغۀ زنده‌گی‌اش تهیۀ غذا برای فرزندان‌اش است می‌گوید: «به خانه‌ها میرم، لباس‌های مردم را می‌شویم، همچنان زمانی که پسته باشد پسته‌ها را مغز می‌کنم، هر کار که پیدا شود، می‌کنم تا یک لقمه نان به کودکانم بیاورم.»

بی‌بی نور که در وضعیت بدی اقصادی قرار دارد می‌افزاید، گاهی اوقات ناگزیر شده‌است تا شب‎ها را بدون صرف غذا سپری کند.

بی‌بی نور گفت: «در شب و روزهای عید خیلی رنج می‌برم، چون مردم لباس نو دارند اما فرزندان من لباس ندارند، مردم شیرینی می‌گیرند اما من پول ندارم که بگیرم، خیلی رنج می‌برم.»

او حکایت می‌کند، که در زمان حیات شوهرش زنده‌گی‌اش خوب می‌گذشت و شوهرش آرزو داشت تا کودکان‌اش انسان‌های موفق به بار آیند.

به گفتۀ منبع، هرچند تنها یک بار به خاطر دریافت کمک به موسسات امدادرسان مراجعه کرده اما تاکنون هیچ کمک با وی صورت نگرفته‌است.

این خانم بی‌بضاعت انتظار دارد تا نهادهای مسؤول با وی همکاری نموده و دست‌اش را بگیرند.

او گفت: «تا حال هیچ کمکی برای من نشده، هرچند یک بار عریضه کردم اما کسی برایم کمک نکرد، باز هم انتظار دارم که نهادهای مسؤول به فقرا کمک و همکاری کنند.»

در همین حال، رابعه سیزده ساله دختر بی‌بی نور از پدرش حکایت نموده و می‌گوید، که شب‌ها به آرزوی پدرش می‌خوابد تا او را در خواب ببیند.

رابعه اضافه می‌کند، از این که هم‌نوعان اش در روزهای عید لباس نو بر تن می‌کنند و او ندارد، به شدت افسرده می‌شود.

این منبع می‌افزاید، آرزو داشت تا داکتر شود اما چون مکاتب به‌روی دختران مسدود است، نمی‌تواند به این ارزواش برسد.

او می‌گوید: «از پدرم همین قدر به یاد دارم که به قریه من را به بغل خود می‌گرفت، خیلی پشت‌اش دق می‌شم، رنج میبرم و از دولت هم می‌خواهم که به ما کمک کند.»

با این حال مسؤولین محلی در بادغیس از کمک و همکاری به فقرا در این ولایت سخن می‌زنند.

مطیع‌الله متقی، رئیس اطلاعات و فرهنگ بادغیس طی مصاحبه با پژواک گفت، امارت اسلامی تاکنون به نیازمندان زیاد کمک و همکاری نموده‌است.

متقی می‌افزاید، که ادارات مختلف از جمله مقام ولایت بادغیس، ریاست استخبارات، ریاست حوادث و ریاست مهاجرین و عودت‌کننده‌گان تاکنون به نیازمندان زیاد در این ولایت کمک نموده‌اند.

متقی افزود: «امارت اسلامی تا حال به فقرای زیاد کمک کرده و از این به بعد هم ان‌شالله در تلاش است که بیشتر کمک کند.»

باید گفت که نه تنها بی‌بی نور بل هزاران خانوادۀ دیگر در کشور وجود دارند که با مشکلات اقتصادی رو‌به‌رو بوده و نمی‌توانند از عید تجلیل کنند.