قلعۀ‌نو (پژواک، ۲۵ ثور ۱۴۰۳): شماری از کودکان کارگر در بادغیس می‌گویند، مشکلات اقتصادی مجبور شان نموده که درس را ترک و کار کنند و از حکومت سرپرست می‌خواهند که زمینۀ درس و تعلیم را برای شان فراهم کند.
عبدالصمد ۱۴ ساله که در یکی از جاده‌های شهر قلعه‌نو مرکز ولایت بادغیس مصروف بوت پالشی می‌باشد، به آژانس خبری پژواک گفت که تنها نان‌آور خانوادل ۶ نفری خود است و به ناچاری دست به این کار می‌زند.
موصوف افزود: «سه سال است که کفش رنگ می‌کنم، پدرم پیر شده، تکلیف کمر دارد، کار نمیتانه، روزانه از بوت پالشی ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی پیدا می‌کنم.»
وی درحالی که می‌گوید، ادامۀ درس و تعلیم یگانه آرزویش است، اما به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌تواند به مکتب برود، از امارت اسلامی خواست: «می‌خواهم که درس بخوانم، در آینده داکتر شوم، از امارت اسلامی می‌خواهم که برای مه و دیگه بچه‌ها که نان‌آور خانواده‌های خود استیم، زمینۀ درس و تعلیم را برابر کند.»
در همین حال، شیرعلی ۱۲ ساله یک تن از بوت‌پالشان دیگر در این شهر می‌گوید که پدرش معتاد به مواد مخدر بود و اکنون تحت درمان قرار دارد.
شیرعلی می‌افزاید که نان‌آور خانوادۀ ۵ نفری خود است و از طریق بوت پالشی مخارج خانوادۀ خود را به دست می‌آورد و به همین دلیل نمی‌تواند به مکتب برود و درس بخواند.
وی می‌گوید: «با رنگ کردن کفش‌های مردم روزانه حدود ۸۰ تا ۱۰۰ افغانی می‌ماند که از آن نان و یگان چیزهای دیگه خریداری می‌کنم.»
موصوف از حکومت سرپرست می‌خواهد که برای همچو کودکانی که از مجبوریت کار می‌کنند، زمینۀ درس و تعلیم را برابر کند.
همچنان، سخی‌داد ۱۵ ساله یک تن دیگر از کودکان در شهر قلعه‌نو که نسبت مشکلات اقتصادی مصروف کار آهنگری است می‌گوید: «دلم زیاد می‌خواهد که درس بخوانم و تحصیل کنم اما مجبور استم.»
سخی‌داد به دلیلی که پدرش در بستر بیماری افتاده، خواهران و برادرانش از او کوچکتر اند، مجبور است که کار کند و خانواده خود را اعاشه نماید.
وی نیز از امارت اسلامی می‌خواهد که برای آنان زمینۀ درس و تعلیم را فراهم کند.
با این حال، آگاهان امور به این باور اند که ادامۀ این وضعیت برای کودکان و جامعه زیان بار خواهد بود و حکومت مکلفیت دارد برای کودکان دست‌فروش زمینۀ درس و تعلیم را فراهم کند.
نثاراحمد اکبری، استاد پوهنتون بادغیس می‌گوید، دور بودن این کودکان از درس و تعلیم مشکلاتی را در سطح خانواده و اجتماع به بار می‌آورد، این کودکان آینده‌سازان کشور اند.
وی افزود، فراهم‌سازی زمینۀ درس و تعلیم برای همچو کودکان از مسؤولیت اساسی حکومت می‌باشد و باید از طریق ممکنه تلاش صورت گیرد که برای این کودکان زمینۀ درس و تعلیم فراهم گردد.
موصوف پیشنهاد می‌کند، که دولت و نهادهای مسؤول باید سروی دقیقی را روی دست گرفته و کودکان نیازمند را تفکیک کرده، خانواده‌ها را آگاهی داده و اطفال مستحق را جذب کنند.
او می‌گوید: «در آینده این اطفال از درس و تعلیم محروم میشن، از آغوش خانواده‌ها محروم میشن، وضعیت اجتماعی آن‌ها به هم می‌ریزد، در آینده بار و دوش جامعه میشن، ممکن خطرات امنیتی را به وجود بیاورند و نیاز است که از این معضل جلوگیری شود.»
از سوی دیگر، ریاست کار و امور اجتماعی از برخی برنامه‌ها برای این کودکان سخن می‌زند.
تور جان خادمی، رئیس کار و امور اجتماعی بادغیس می‌گوید که طی چند روز اخیر ادارۀ آنان حدود ۵۰ کودک دست‌فروش را جمع‌آوری و به دارالایتام‌های دولتی معرفی کرده‌اند.
موصوف افزود: «کودکان خیابانی افزایش یافته، اما مشخص نیست و ما در این اواخر ۵۰ کودک خیابانی را جمع‌آوری کردیم که هفت دختر و ۴۳ پسر هستند، ما در آینده هم پلان‌های مختلف را به خاطر حل این مشکل روی دست داریم. »
وی بدون ارایۀ جزییات می‌افزاید که در آینده نیز برنامه‌های متعددی را جهت رفع این مشکل روی دست دارند.
بازدیدها: 25
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک