زرنج (پژواک، ۱۰ سرطان ۱۴۰۳): منابع محلی ولایت نیمروز از پایان یافتن دشمنی میان دو قوم که منجر به قتل یک تن گردیده بود خبر داد می‌گویند که طی سه سال پسین ۲۰۰ قضیۀ دشمنی در این ولایت از طریق جرگههای قومی حلوفصل شده‌است.
این منابع می‌گویند که از میان ۲۰۰ قضیۀ دشمنی بیشتر آن بر سر زمین و ملکیت بوده که در برخی موارد منجر به قتل طرفین نیز انجامیده‌است.
یکی از طرفین قضیۀ دشمنی: لذت و آرامشی که در بخشش است در انتقام‌جویی نیست
مولوی گل‌احمد احمدی، یک تن از متنفذین قومی در ولایت نیمروز به آژانس خبری پژواک گفت که سه ماه قبل میان قوم نورزی و سلطان‌زی روی یک مسله دشمنی ایجاد شد و حتی منجر به قتل یک تن گردید.
وی افزود: «ماجرای جنگ این‌طور بود که در روز عید سعید فطر یعنی سه ماه قبل در روز بارانی یک جوان به‌نام سخی جان از قوم سلطان‌زی با سرعت زیاد توسط موتر از سرک عبور می‌کرد که بالای جوان از قوم نورزی آب پاش می‌خورد، این جوان میگه بالایم آب پاش نده دیوانه خدا این آب کثیف است. روی همین موضوع جنگ شأن بلند می‌شود، از هر قوم افراد زیادی به محل می‌آیند و جنگ تیره می‌شود بلاخره یک جوان از قوم نورزی به ضرب چاقو کشته شد، تا این‌که نیروهای امنیتی به محل آمدند و هر دو طرف را بازداشت کردند؛ اما دشمنی میان هر دو طرف ختم نشد.»
به گفتۀ او، هر دو طرف همیشه در وحشت بودند حتی برخی خانواده‌ها از هر دو طرف نیمروز را ترک گفتند، اما طی روزهای اخیر میان طرفین صلح صورت گرفت و به دشمنی خاتمه داده شد.
آدم خان نورزی، بزرگ قوم نورزی بر صلح و آشتی و نقش موثر علما و بزرگان قومی در ین راستا تاکید نموده می‌گوید: «هر چند ما سخی جان را از دست دادیم، اما بنابر پیشنهاد و تلاش بزرگان امروز مجلس صلح برای ما فراهم شد من از ته دل بخشیدم و کینه‌یی ندارم؛ زیرا احساس می‌کنم لذت و آرامشی که در بخشش است در انتقام‌جویی نیست.»
حل دو صد قضیۀ دشمنی از طریق جرگههای قومی در سه سال پسین
احسان‌الله احسان، مدیر سمع شکایات ریاست امر باالمعروف، نهی عن‌المنکر ولایت نیمروز می‌گوید: «از وقتی که امارت اسلامی حاکم شده یک پالیسی مؤثر را روی دست گرفته که منازعات دیرینه و کهنۀ ۲۰ الی ۴۰ ساله را به جرگههای قومی محول گردد؛ زیرا اگر به محکمه بسپارند وقت قضات و اداره را می‌گیرد و به نتیجۀ اساسی هم نمی‌رسد، بنا به کمیسیون سمع شکایات امر بالمعروف می‌سپارند و این کمیسیون در هماهنگی با متنفذین منازعه را حل می‌کند.»
وی نقش جرگههای قومی را در حل منازعات قومی مؤثر دانسته گفت که حتی در طی یک روز ۴ منازعه را که محکمه مکتوب داده بود، توسط ریاست امر باالمعروف، علما و موی‌سفیدان حل گردیده‌است.
موصوف در ادامه اضافه کرد: «این کمیسیون دعواهای کلان را حل کرده و این پروسه خیلی کامیاب بوده؛ به طور نمونه می‌توانم از یک منازعۀ ۴۰ ساله بین دو فامیل نام ببرم که در اثر آن ۷ تن به قتل رسیده بودند، اما توسط کمیسیون سمع شکایات و بزرگان حل و فصل شد.»
او می‌گوید که طی نزدیک به سه سال از حاکمیت امارت اسلامی ۲۰۰ قضیۀ دشمنی که میان اقوام، خانواده‌ها از سال‌ها روی مسایل مختلف وجود داشت، از طریق جرگههای قومی حل و فصل شده‌است.
همچنان مولوی گل‌احمد احمدی یکی از متنفذین قومی که در قسمت حل منازعات قومی و فامیلی نقش داشته می‌گوید: «جرگه یکی از فرهنگ‌های عنعنوی مردم افغانستان است که معمولا برای حل مشکلات برگزار می‌شود و در آن علما و موی سفیدان شرکت کرده برای حل مشکلات مردم رایزنی کرده و روی مسایل بحث و به نتیجه می‌رسند.»
وی می‌گوید که طی سه سال پسین قضایای زیادی دشمنی میان اقوام و یا خانواده که از سالیان متمادی وجود داشت، از طریق جرگه‌ها حل گردیده‌است.
او به‌طور نمونه گفت: «در ولسوالی خاشرود یک دعوای کلان که منجر به قتل دو تن از دو طرف دعوا شده بود، ریش سفیدان قومی با جمعی از اعضای شورای ولایتی علمای ولایت نیمروز و مسئولین محلی توانستند پس از چند روز جلسۀ قومی موضوع را حل کنند.»
موصوف می‌گوید که برای حل قضایا حتی به ولسوالی‌های نیمروز و حتی به برخی ولایت‌های همجوار نیمروز نیز سفر کرده و در جرگه‌ها اشتراک داشته‌است.
به گفتۀ منبع، بیشتر قضایا در این ولایت بر سر زمین می‌باشد.
در این حال مولوی رحمت‌الله یکی از امامان مساجد در شهر زرنج و عضو شورای ولایتی علما در نیمروز نیز نقش جرگههای قومی در حل قضایای قومی مهم تلقی نموده گفت که شورای ولایتی علما در تفاهم با مسؤولین محلی و ریش‌سفیدان همواره در حل منازغات قومی نقش به سزا داشته و حتی قضات ولایت برخی قضایای را با آن‌ها شریک ساخته‌اند تا از طریق جرگههای قومی حل و فصل گردد.
وی که در حل قضایای زیادی نقش داشته اضافه کرد: «یک منازعه بود که سه ماه در محکمه در حال جریان بود، ولی حل نشده بود، زمانی‌که از طریق محکمه به بزرگان و علمای دین ارجاع شد طی یک جلسۀ دو ساعته حل شد و هر دو طرف رضایت‌مندی خود را نشان دادند.»
به باور او، حل قضایا از طریق جرگههای قومی از گذشته‌های بسیار دور در افغانستان وجود دارد، ولی طی سه سال اخیر قضایای زیادی از این طریق حل و فصل گردیده‌است.
Views: 14
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک