کابل (پژواک، ۲۸ سرطان ۱۴۰۳): فرید ذکریا، مردی که پس از ۴۴ سال از امریکا به افغانستان آمدهاست، میگوید که وضعیت کشور آن طوری که تبلیغ منفی میشد، نیست، از اوضاع اطمینان حاصل کرده و چند ماه بعد فامیلش را نیز به افغانستان خواهد فرستاد.
فرید ذکریا ۵۹ ساله در مصاحبۀ اختصاصی به آژانس خبری پژواک گفت که در اواخر سال ۱۹۸۰ به دلیل مسایل سیاسی و جنگها افغانستان را ترک کرد و راه مهاجرت را در پیش گرفت. او که باشندۀ اصلی ولایت قندهار است پس از ۴۴ سال، به تاریخ ۱۹حمل سال جاری به افغانستان آمد.
به گفتۀ او، آن زمان کابل مرکز علم و فرهنگ بود و یک صلح واقعی در افغانستان حکم فرما بود که همه زندگی آرام داشتند و بدون غل و غش در تمام ولایات کشور به زندگی خود ادامه میدادند.
او افزود: «با آمدن انقلاب و آغاز جنگهای داخلی، خشت اول تهداب بدبختی افغانستان گذاشته شد.»
ذکریا گفت که به همین دلیل راه مهاجرت را انتخاب کرد و پس از ترک افغانستان مدتی در پاکستان ماند و بعداً به امریکا مهاجرت کرد.
موصوف میگوید، در اوایل زندگی مهاجرت آسان نبود و مشکلات زیاد را متحمل شد، اما به مرور زمان زندگیشان حالت نورمال را به خود گرفت، «فعلن زندگی ارام داریم، اولادها مصروف کار هستند و خودم یک بزنس کوچک دارم.»
ذکریا که صاحب چهار فرزند است، تمامشان در خارج از کشور تولد شده و حالا مصروف کار در بخشهای طبابت در امریکا اند.
او میگوید، با وجود که اولادهایش در خارج از کشور تولد و بزرگ شدهاند، اما تمامشان به زبانهای دری و پشتو بلدیت دارند و صحبت میکنند.
موصوف می افزاید، هنگامی که تصمیم گرفت به افغانستان بیاید، تمام خانوادهاش با تصمیم او مخالف بودند، اما او تصمیمش را گرفت و به افغانستان آمد.
او در این بیش از سه ماهی که به افغانستان آمده، به ولایتهای مختلف کشور از جمله قندهار، بلخ، هرات، ننگرهار و پنجشیر سفر کرده است.
ذکریا میگوید آن طوری که در شبکههای اجتماعی و رسانهها در مورد افغانستان تبلیغ منفی میشد، نبود و بدون چالش و نگرانی از مناطق مختلف کشور دیدار کردهاست.
به گفتۀ او، در مقایسه با آن زمانی که افغانستان را ترک کرده بود افغانستان زیاد تفاوت کرده و آبادیهای زیادی نیز صورت گرفتهاست، اما امیدوار است تا افغانستان بیشتر پیشرفت کند و همسیال کشورهای همسایه گردد.
موصوف با خشنودی از تامین امنیت سراسری در کشور اما افزود که فقر اقتصادی و ممنوعیت تحصیل دختران دو موردی است که حکومت فعلی باید به آن توجه کند تا تمام جامعه با سواد به بار آید.
او به اشاره به اینکه اولین آیه قرانکریم به کلمه اقرا نازل شدهاست، بر تحصیل زنان و مردان و اهمیت آن برای کاهش سطح بیسوادی در کشور تاکید کرد.
ذکریا همچنان بر آغاز گفتگوها بین تمام افغانها و حکومت سرپرست تاکید کرد تا با گفتگو مشکلات موجود در کشور حل شود.
با این حال او از تصمیمی که برای آمدن به افغانستان گرفته، خوشحال است و اینکه پس از ۴۴ سال افغانستان را دوباره دیده برایش جالب بوده است، «کاش یک ۱۰ روز دیگر میتوانستم باشم.»
ذکریا که روز سه شنبه هفته جاری (۲۶ سرطان) دوباره به امریکا سفر کرد، گفت که با دیدن افغانستان از نزدیک، از وضعیت کشور اطمینان حاصل کرده و چند ماه بعد فامیلش را نیز به افغانستان خواهد فرستاد.
بازدیدها: 125
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP