نیلی (پژواک،۳۰ عقرب ۱۴۰۳): برخی از زنان در شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی که به صنایع دستی امید بسته‌اند می‌گویند که به دلیل نبود کار و شغل در بخش‌های دیگر، به خیاطی و گلدوزی رو آورده‌اند و حکومت باید آنان را حمایت کند.
دایکندی از جمله ولایاتی است که به دلیل نبود فابریکه‌ها و کارگاه‌های صنعتی زمینۀ اشتغال‌زایی برای مردان و زنان در آن کمتر وجود دارد و از همین رو در این اواخر تعدادی زنان شاغل در بخش صنایع دستی افزایش داشته‌است.
زعفران امیری، یک تن از زنانی که بیش از هشت سال می‌شود مصروف خیاطی در شهرنیلی دایکندی است می‌گوید که در این اواخر تعداد کارگاه‌های خیاطی افزایش یافته و آنان با کمبود مشتری مواجه‌اند.
وی تاکید می‌کند که درآمد ماهانۀ شان بسیار کاهش یافته و تکافوی مصارف خانواده‌شان را نمی‌کند.
او گفت: «پیش این کاروبار خیلی خوب بود، چون پوهنتون، کورس‌ها و مکاتب فعال بود. ما در یک روز حداقل ۱۶ جوره لباس تولید می‌کردیم و پنج شاگرد داشتم. درآمد خوب بود، اما حالا کار کم شده. مصارف خودم و شاگردانم نصفش هم پوره نمی‌شود، ولی دیگه کار نیست مجبوریم بیاییم وهمین کار را پیش ببریم.»
این زن شاغل اضافه می‌کند که اگر وضعیت بازار بهتر شود، تصمیم دارد برای ده‌ها زن زمینۀ کار فراهم کند.
بیشتر زنان شاغل در ولایت دایکندی که به خیاطی و بافنده‌گی رو آورده‌اند می‌گویند، افرادی که در گذشته کارمندان ادارات دولتی و یا مؤسسات بوده‌اند، اکنون به دلیل بی‌کاری به کار در بازار مشغول شده‌اند.
رقیه علی‌زاده، یکی دیگر از زنان شاغل در بخش صنایع دستی در شهر نیلی، هر چند از مصروف بودن در کار خیاطی خرسند است، اما از رکود بازار و فروشات شکایت دارد.
اوعلاوه کرد:« از اینکه گشت‌وگذار خانم‌ها در بازار کم‌رنگ شده، مشتری‌های ما نسبت به سال‌های قبل کم شده و ماهانه ۵ و یا ۶ هزار افغانی درآمد ما میشه.»
او همچنان اضافه کرد، زنانی‌که در کارگاه‌های خیاطی بازار شهرنیلی مصروف هستند، نان‌آور خانواده‌های شان اند و به تنهایی مخارج خانواده‌های شان را تامین می‌کنند.
همچنان، ثریا یکی از زنانی است که حدود یک سال می‌شود در یک کارگاه به عنوان شاگرد کار می‌کند و توانسته در کنار یادگیری حرفۀ گلدوزی، درآمدی نیز داشته باشد.
وی علاوه کرد:«قبلا در یک دفتر کار می‌کردم، درآمدم خوب بود، چند سال می‌شد که بیکار شده بودم و درخانه بودم، حالا در این دکان کار می‌کنم، هم خوب است سرم د کار گرم است و هم تشویش بی‌کاری‌ام کم شده؛ چون بی‌کاری نیز برای برخی زنان که قبلا صاحب شغل بوده‌اند، مشکلات عصبی و دیگر چالش‌ها را به بار می‌آورد.»
ثریا از زنان می‌خواهد که بجای بیکار نشستن در خانه، حرفه را یاد بگیرند و برای خود کار ایجاد کنند.
با وجود کم‌رنگ شدن بازار فروشات تولیدات زنان شاغل در بخش صنایع دستی، نبود مکان مناسب و یک مارکیت زنانه برای آنان نیز بر مشکلات شان افزوده است، آنان از حکومت و موسسه‌ها خواستار حمایت در رشد کسب و کار شان شدند.
با این همه، مسؤولان در ریاست صنعت و تجارت دایکندی بر حمایت از زنان شاغل در این ولایت تاکید می‌کنند.
کریم صالحی، رئیس صنعت و تجارت دایکندی می‌گوید که تعداد زیادی از زنان در شهر نیلی مشغول کار اند و هیچ محدودیت در این کار سد راه آنان وجود ندارد.
او افزود: « نزدیک به ۳۰۰ الی ۳۵۰ خانم در بخش‌های مختلف از جمله خیاطی و گلدوزی در شهر نیلی مصروف کار اند و اکثر این زنان درآمد خوبی از کاروبار شان هم دارند.»
صالحی هر چند درآمد و بازار فروشات محصولات کارگاه‌های خیاطی در شهر نیلی خوب می‌داند، اما تاکید می‌کند که ریاست صنعت و تجارت دایکندی، مشکلات زنان شاغل در این کارگاه‌ها را نیز بررسی کرده و تلاش می‌کنند که برای رفع مشکلات راهکار مناسب را پیدا و زنان شاغل به‌ویژه زنان خیاط و گلدوز را از طریق این اداره و مؤسسه‌های همکار حمایت کنند.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP