از محدودیت تا موفقیت؛ حکایت جوان معلولی در سمنگان که یک کارآفرین موفق شد

 ایبک (پژواک،۶ عقرب ۱۴۰۳): در گوشه‌یی از شهر ایبک، مرکز سمنگان در یکی از دکان‌ها تعدادی از جوانان و نوجوانان مصروف ترمیم و تعمیر موبایل هستند، این دکان متعلق به محمدابراهیم حسن‌زاده جوان ۳۰ ساله‌یی است که با وجود معلولیت از ناحیۀ هر دو پا توانسته یک کارآفرین موفق باشد.

حسن‌زاده جوان معلول در یکی از قریه‌های ولایت سمنگان در یک خانوادۀ با اقتصاد متوسط، اما باسواد به دنیا آمده‌است. او در ۱۴ساله‌گی در اثر انفجار ماینی از ناحیۀ کمر و دو پا معلول و حرکت کردن برایش به امر دشواری تبدیل گردید.

وی که بغض گلویش را گرفته بود و با سختی صحبت می‌کرد در مورد گفت: «تا صنف نُه مکتب خوب بودم با پای خودم راه می‌رفتم و در طفولیت شوخ و با انگیزه بودم، شب و روزهای کودکانۀ من به شوق اینکه در آینده برای وطن خود خدمت می‌کنم، سپری می‌شد، اما یک‌روز در کوچۀ ما انفجاری شد و یک چره آن در کمر من اصابت کرد و پس از آن دیگر قادر به راه رفتن نشدم.»

این جوان معلول که با خبرنگار آژانس خبری پژواک در مورد محدودیت‌ها و موفقیت‌های زنده‌گی خود صحبت کرده در ادامه اضافه کرد: «وقتی داکتران برایم گفتند که باید از ویلچر برای‌ راه رفتن استفاده نمایم، آن لحظه سخت‌ترین‌ و دشوارترین لحظۀ زنده‌گی‌ام بود، خیلی جگرخون شدم، فکر کردم که زنده‌گی برای من تمام شد.»

بازگشت به زنده‌گی عادی و مبارزه با محدودیت‌ها

حسن‌زاده پس از ماه‌ها درمان، با استفاده از ویلچر توانست به زنده‌گی عادی بازگردد. خانواده‌اش او را تشویق کرد تا مکتب‌اش را ادامه دهد.

وی گفت، پس از آنکه از ناحیۀ هر دو پا معلول شد برای مدتی از زنده‌گی ناامید شده بود، اما شنیده بود که معلولیت ناتوانی و محدودیت نیست و با همین انگیزه تلاش‌های خود را برای ادامۀ زنده‌گی آغاز کرد و با خود عهد بست که تسلیم نشود و توانست با موفقیت دورۀ مکتب را تمام کند و برای امتحان کانکور آماده‌گی بگیرد.

محمدابراهیم می‌گوید: «امتحان کانکور فرارسید، اکثر مردم برایم می‌گفتند که تو برای این آزمون آماده نیستی، خیلی برایت سخت است و اگر در امتحان کانکور موفق هم شوی، نمی‌توانی ادامۀ تحصیل کنی چون معلول استی، ولی من این همه حرف را نادیده گرفتم و  برای کانکور با هزاران امید برای زنده‌گی و آیندۀ بهتر شرکت کردم، عین امتحان هم همه برایم متعجب بودند.»

آغاز یک مسیر جدید

محمدابراهیم حسن‌زاده که به یکی از چهره‌های کارآفرین در ولایت سمنگان تبدیل شده و با تلاش‌های زیاد توانسته علاوه براینکه برای خود زنده‌گی بهتری بسازد، زمینۀ کار را در بخش انجنیری موبایل برای تعدادی از جوانان نیز فراهم کند.

وی پس از پایان تحصیلاتش در رشتۀ اقتصاد در۱۳۹۶  سند فراغت از مؤسسه تحصیلات عالی سمنگان بدست آورد و به این نتیجه رسید که مسیر آینده‌اش تنها در کار برای دیگران نیست، بلکه باید خودش کسب‌وکاری را ایجاد کند که هم به  خود و هم به دیگران کمک کند و همین دلیل بود که برای آموختن انجنیری موبایل روانۀ کابل شد.

وی افزود:«همیشه فکر می‌کردم چرا دیگران باید برای زنده‌گی من تصمیم بگیرند؟ پس تصمیم گرفتم کسب‌وکار خودم را راه‌اندازی کنم، در اقدام اول دکان انجنیری موبایل خود را در شهر ایبک سمنگان ایجاد کردم.»

این جوان معلول که علاوه بر راننده‌گی، در اوقات فراغت ورزش تنس روی میز را نیز انجام می‌دهد از ساعت هشت تا ۱۲ روز در یک مؤسسه آموزشی خصوصی تعمیر موبایل را برای جوانان دیگر تدریس می‌نماید و در حال حاضر ۱۵ شاگرد دارد و تعداد زیادی از جوانان را در این بخش آموزش داده‌ که امروز اکثریت آن‌ها در ترمیمگاه‌های مستقل موبایل مصروف کار هستند.

موصوف گفت: «تعدادی از جوانان را در بخش انجنیری موبایل آموزش دادیم که امروز اکثریت شان مصروف کاروبار خودشان هستند و در حال حاضر در دکان با من نیز شماری از جوانان به شکل عملی کار می‌کنند.»

تلاش برای پیشرفت و آینده

وی که از نوجوانی به کمپوترساینس علاقۀ خاصی داشت در آینده می‌خواهد، نماینده‌گی شرکت‌های اپل و گلکسی را به افغانستان بیاورد و تصمیم دارد که با ایجاد کارگاه، قطعات موبایل، چارجر و گوشکی را نیز تولید کند. وی آرزو دارد که اکثریت کارمندان شرکت که قرار است ایجاد کند نیز افراد دارای معلولیت باشند.

برای معلولین دیگر چه کرده‌است

حسن‌زاده می‌گوید که با انجمن معلولین همکاری دارد و همواره در قسمت حقوق معلولین دادخواهی نموده‌است و در کنار این در سه دوره تعدادی از معلولین ولایت سمنگان را در بخش حرفۀ تعمیر موبایل آموزش داده و حالا هر کدام آن ترمیمگاه موبایل ایجاد کرده‌اند.

به گفتۀ او، گاهی مردم معلولین را به چشم حقارت و یک انسان ناتوان می‌بینند، معلولیت ناتوانی نیست باید مردم در کنار معلولین باشند و کوشش نمایند که معلولین را حمایت نمایند.

خواست وی از حکومت

این جوان معلول از حکومت نیز خواست‌هایی دارد: «از حکومت می‌خواهم که عرصۀ خدمات به معلولین و همچنان سهمی که در هر اداره ۳ درصد برای معلولین نظر به قانون حقوق و امتیازات معلولین در نظر گرفته شده، عملی شود، ادارات همچون شاروالی در قسمت جواز و مستوفیت در قسمت مالیه معلولین را همکاری نموده و معاف شان نمایند.»

همچنان وی از رهبری حکومت می‌خواهد تا به‌منظور سهولت در تمام ادارات دولتی به ساخت زینه‌های مخصوص برای رفت و آمد معلولین با ویلچیر توجه کند.

پیام امید برای دیگران به‌خصوص معلولین

حسن‌زاده باور دارد که هیچ مانعی نمی‌تواند جلو پیشرفت انسان را بگیرد و هرکس در زنده‌گی با مشکلاتی روبه‌رو است: «معلولیت جسمی شاید توانایی راه رفتن را از من گرفت، اما به من یاد داد که چگونه با ذهن و دستانم مسیرهای جدیدی را باز کنم، معلولیت آخر زنده‌گی نیست.»

خانواده و دوستان محمدابراهیم از تلاش‌های وی سخن می‌گویند

قطب‌الدین، پدر این جوان معلول می‌گوید: «محمدابراهیم پسر کلان خانوادۀ ما است، وقتی معلول شد دیگر همه ما ناامید بودیم، خیلی نگران آینده او بودیم، گاهی می‌گفتیم که باالاخره آینده و سرنوشت این جوان چی‌خواهد شد‌.»

وی افزود، وقتی پسرش با وجود مشکلات فراوان جسمانی توانست راهی پوهنتون شود، همه حیرت‌زده شده بودند و پس از فراغت از پوهنتون برای آموختن حرفۀ انجنیری موبایل راهی کابل شد که شخصا برای خود او نیز جالب بود که محمدابراهیم تا این حد انرژی دارد که بتواند این همه را انجام دهد.

قطب‌الدین گفت، پسرش گاهی با موتر خود که طرف بلخ و کابل می‌رود اوایل خیلی سخت بود که بالای وی باور کند که او می‌تواند راننده‌گی کند، اما حالا کاملا باور دارد که وی به تمام اهدافی که برای خود تعيين نموده، می‌رسد.

محمدفردین عطایی، از دوستان نزدیک محمدابراهیم است. او می‌گوید: «از دوران کودکی ما باهم دوست هستیم او یک آدم توانا، خلاق و کاملا یک انسان خسته‌گی‌ناپذیر در سمنگان است او در کنار اینکه از کار کردن خسته نمی‌شود، برعکس بیشتر از یک انسان معمول نیز کار می‌کند.»

همچنان محمدرضا، همسایۀ دکان این جوان معلول از برخورد و توانایی محمدابراهیم یاد نموده می‌گوید که هر صبح وقتی انجنیر ابراهیم طرف دکان می‌آید، با همه سلام می‌دهد با همه صمیمت دارد و خیلی یک جوان خوب و دانا است و برخورد نیک و حسنه با تمام همسایه‌های ‌دکان‌ها و مشتریان خود دارد.

در همین حال، قاری قیام‌الدین خالد رئیس شهدا و معلولین سمنگان در صحبت با خبرنگار پژواک اطمینان داد که امتیاز افراد دارای معلولیت طبق قانون و بدون هیچ‌گونه دلیل از سوی حکومت پرداخت خواهد شد و سهولت‌های لازم برای آنان فراهم و به چالش‌های شان رسیده‌گی خواهد شد.