از کمپاین در شبکه‌های اجتماعی تا کمک به افراد نیازمند و تطبیق پروژه‌ها توسط جوانی در دایکندی

نیلی (پژواک، ۱۸جدی ۱۴۰۳): یک جوان در دایکندی توانسته با راه‌اندازی کمپاین‌های خیریه در شبکه‌های اجتماعی، هزینه‌های درمان ده‌ها بیمار بی‌بضاعت را تأمین و در تطبیق پروژه‌های عام‌المنفعه همکاری کند.

سیدرضا موسوی، ۳۶ سال پیش در قریۀ تخاوی ولسوالی میرامور زاده شد و به گفتۀ‌ خودش از کودکی به دست‌گیری و همکاری با اطفال و کارهای خیریه علاقه‌مند بود و فعلا از انجام کارهای خیریه و حل مشکلات مردم لذت می‌برد. او با ابتکاری کم‌نظیر از طریق کمپاین‌های خیریه در شبکه‌های اجتماعی، توانسته به ده‌ها فرد نیازمند کمک کند.

از یک ایدۀ کوچک تا تحول بزرگ

سیدرضا که از رشتۀ فزیک پوهنتون تعلیم و تربیۀ کابل فارغ شده، در حال حاضر به عنوان عضو مسلکی ادارۀ معارف ولسوالی میرامور مشغول به کار است، در کنار این موسوی توانسته تا با بهره‌گیری از قدرت شبکه‌های اجتماعی، مرهمی برای زخم‌های جامعۀ خود باشد، او دو سال قبل با ایجاد صفحۀ فیسبوک به‌نام «صندوق خیریۀ لبخند زنده‌گی» موفق شد تا به گفتۀ او، لبخند را بر لبان ده‌ها کودک و مردم فقیر دیارش به ارمغان آورد.

موسوی در صحبت با خبرنگار آژانس خبری پژواک می‌گوید که فعالیت‌های او شامل ساخت و بازسازی مکاتب در مناطق دورافتاده و محروم، تأمین هزینۀ درمان بیماران و اجرای پروژه‌های عام‌المنفعه از جمله بازسازی و تقویت جاده‌ها می‌شود.

وی علاوه کرد که این اقدامات به هدف بهبود شرایط زنده‌گی افراد نیازمند و توسعۀ زیرساخت‌های ضروری انجام می‌شود.

او می‌گوید: «مشاهدۀ مشکلات و رنج دیگران، محرک اصلی آغاز این فعالیت‌ها بوده و تلاش‌هایم بر این است که زنده‌گی افراد محروم بهبود یابد و این اقدامات از انگیزۀ شخصی و احساس مسرولیت اجتماعی نشأت گرفته‌است.»

وی می‌گوید که تاکنون تعمیر یک باب مکتب در یک منطقۀ محروم این ولسوالی از طریق راه‌اندازی کمپاین در شبکه‌های اجتماعی با کمک خیرین ساخته شده‌است و تأمین هزینۀ درمان برای ده‌ها فرد مبتلا به بیماری‌های مختلف، از جمله جراحی‌های ضروری و تهیۀ ادویه، یکی دیگر از دستاوردهای این برنامه است و علاوه بر آن، در برخی پروژه‌های عام‌المنفعه دیگر نیز همکاری شده‌است.

او یادآور شد که چندین صندوق خیریه به‌منظور جمع‌آوری کمک‌های مالی در راه‌های مواصلاتی نصب شده‌ و این صندوق‌ها برای دریافت کمک‌های مسافران، راننده‌گان وسایط نقلیه و خیرین طراحی شده‌ که به گفتۀ‌ او، از طريق اين برنامه مسیرهای عمومی مواصلاتی دایکندی ترمیم و بازسازی می‌شود.

او همچنان علاوه کرد که تاکنون از طریق کمپاین‌ها و صندوق‌های خیریه چندین کارگر را به‌صورت روزمزد برای ترمیم شاهراه‌های اصلی دایکندی استخدام کرده و ساحات خراب و دشوارگذر این شاهراه بازسازی شده و می‌شود.

موسوی از طریق این برنامه‌اش به تازه‌گی چند مرکز آموزشی را در ساحات محروم این ولایت نیز فعال کرده‌است که به گفتۀ او، بخاطر رشد صندوق و درآمد پولی پلان وارد شدن به بازار را دارد تا از طریق آن بیشتر دست نیازمندان را بگیرد.

وی تصریح کرد: «دو قصابی به نام لبخند زنده‌گی در بازار داریم که روزانه ده فیصد مفادش را به صندوق ما می‌دهند و به‌زودی خیاطی لبخند زنده‌گی در بازار اسکان میرامور افتتاح خواهد شد و از دکانداران که وضعیت شان خوب است، خواستیم که ده فیصد مفاد روزانه شان را بدهند تا در امورات خیریه به مصرف برسد.»

او همچنان گفت: «منحیث پل ارتباطی کمک کننده‌گان و کمک گیرنده‌گان نیز کار می‌کنیم، هر کسی بخواهد در هرجا، برای هر مریض، هر نیازمند، پل، سرک، مکتب و غیره کمک کند به همانجا کمک شان را می‌رسانیم.»

موسوی هدف از این کار را رضای خداوند،  دسترسی خوب به آموزش و بهبود وضعیت مکاتب، ارایۀ خدمات درمانی به افراد نیازمند، بازسازی جاده‌ها و تقویت زیرساخت‌ها و پروژۀ بازسازی شاهراه‌ها می‌داند.

او از مردم و خیرین می‌خواهد که برای بازسازی و تقویت زیرساخت‌ها از جمله سرک‌های عمومی دایکندی در حد توان شان به صندوق خیریۀ لبخند زنده‌گی کمک نمایند.

داستان‌های امیدبخش این حرکت

گلبهار، همسر یکی از مریضان است که موسوی از طریق کمپاین شبکه‌های اجتماعی هزینۀ چندین دوره درمان او را در شفاخانه‌های کابل فراهم کرده‌است. او می‌گوید که حتا توان خرید یک تابلیت را نداشت و کمک‌های این جوان سبب شد تا چندین بار شوهرش را جهت تداوی به کابل ببرد.

وی افزود که شوهرش چند سال پیش در جریان کار در معدن زغال سنگ کمر و پاهایش شکست و از آن زمان تاکنون مصارف درمان و مخارج خانواده‌اش به عهدۀ او افتاده‌است.

خانم گلبهار گفت: «شوهرم خیلی حالش خراب است، نه نفر عیال به گردنم است، هیچ چیز در خانه نداریم، منتظر یک لقمه نان هستیم که کدام خیر داده به ما روان می‌کند، خدا خیر بدهد موسوی را پارسال برای ما پول آورد که چندین دفعه شوهرم را کابل بردم، وقتی دیدم اطفال‌هایم از گشنگی تلف می‌شوند خرج بسته زمستان ما را آورد.»

او با آنکه از کار کمک‌های صندوق خیریه لبخند زنده‌گی خرسند است، اما بازهم خواستار حمایت بیشتر می‌باشد و از همۀ خیرین می‌خواهد که در کارهای خیرخواهانه سهیم شوند.

در همین حال، امان رویان یکی از فعالان فرهنگی در دایکندی می‌گوید که موسوی کار بسیار نمونه و بی‌سابقه انجام داده‌است و این خیر اجتماعی با تلاش‌اش توانسته در گوشه و کنار دایکندی با ابتکار نابش از طریق شبکه‌های اجتماعی کارهای بنیادی را انجام دهد.

وی علاوه کرد که در دنیای امروزی رسانه‌های اجتماعی می‌تواند نقش بسیار مهمی را در امر اطلاع‌رسانی بازی کند و این اطلاع‌رسانی‌ها می‌تواند زمینۀ تعاون و همکاری، اتحاد و همبستگی میان همه افراد را فراهم نمایند.

رویان تصریح کرد:«در دو یا سه سال اخیر ما در ولایت دایکندی شاهد این بودیم که چندین مکتب و مسجد از طریق همین فعالیت‌های رسانه‌های اجتماعی ساخته شده‌ و همچنین چندین فرد مبتلا به امراض گوناگون که بنا به مشکلات اقتصادی توان تداوی را نداشتند، از این طریق هماهنگی گردیده و پول دوای و داکتر آن‌ها جمع‌آوری گردیده‌است.»

وی افزود که موسوی با این ابتکارش علاوه بر جمع‌آوری کمک برای افراد فقیر جامعه، کارهای بسیار ارزشی در بخش آموزش انجام داده‌است که به گفتۀ وی، در حال حاضر چندین مرکز آموزشی را در ساحات محروم که به دلایل مختلف هیچ مکتب و یا مرکز آموزشی در آن وجود نداشت، فعال کرده‌است.