زرنج (پژواک، اول دلو ۱۴۰۳): برخی کودکان بیبضاعت و بیسرپرست در نیمروز که مصروف جمعآوری زبالهها هستند تا برای خانوادههای شان لقمه نانی را ببرند، از امارت اسلامی میخواهند که آنان را مورد حمایت قرار داده و برای شان زمینهٔ درس و تعلیم را فراهم سازد.
در این سرمای زمستان و شدت سردی هوا، میان کوچه و پسکوچههای ولایت نیمروز، کودکانی به سختی در جستجوی بقا هستند، آنها بیسرپرست و یا آسیبدیده از جنگ و فقر اند که ساعتها در میان زبالهها به دنبال مواد سوختی یا چیزی برای فروختن میگردند.
شیراحمد، یک کودک بیسرپرست
شیراحمد ۱۲ ساله، یکی از این کودکان است، او با برادر و خواهرش هر روز از صبح تا شام در بین زبالهها جستجو میکند تا برای خانوادهاش چوب و ضایعاتی جمعآوری کند که برای گرم کردن خانهشان و تأمین نیازهای روزانه شان لازم است.
شیراحمد با صدای غمگین میگوید: «ما پدر و مادر نداریم، یک مادرکلان پیر با ما زندهگی میکند و مجبوریم کار کنیم و هر روز اگر کار نکنیم، شکم ما گشنه میماند.»
وی میگوید که از کثاقات برخی مواد مانند قوطی آهنی نوشابهها جمعآوری و میفروشند و از پول آن نان خریداری میکنند، ولی از پلاستیکها و کاغذها برای گرم کردن خانهٔ شان استفاده مینمایند.
شیراحمد همچو بسیاری از کودکان دیگر، به دلیل سرمای شدید زمستان و فقر بیپایان، مجبور به ترک مکتب شده و اکنون دنباله زباله میگردد.
موصوف که آرزو دارد مانند سایر کودکان درس بخواند و برای خود آیندۀ درخشانی بسازد، از امارت اسلامی میخواهد که برای او و سایر کودکانی که نسبت فقر نمیتوانند درس بخوانند، زمینهٔ فراگیری درس و تعلیم را مساعد نماید.
اما این تنها شیراحمد نیست که به دلیل فقر و بیچارهگی نمیتواند درس بخواند و برای آیندۀ درخشانش تلاش کند، بلکه کودکانی دیگری نیز در کوچه و پس کوچههای این شهر دیده میشوند که مصروف کار اند و از رفتن به مکتب محروم میباشند.
جاوید و جمیله دو خواهر و برادر دیگری هستند که اعتیاد پدرشان مجبور کرده زبالهگردی کنند
جاوید ۸ ساله و جمیله ۱۰ ساله دو خواهر و برادر جز کودکانی هستند که در این سرمای شدید، روزها در میان زبالهها در جستجوی پیدا کردن مواد سوخت و برخی مواد کارآمد دیگر اند.
جاوید میگوید: «پدرم معتاد است، من و خواهرم باید کار کنیم تا برای مادر مان پول پیدا کنیم، صبح مادرم یک بوجی پلاستیکی بدست ما میدهد و میگوید برای شب نان و آتش بخاری پیدا کنین.»
این خواهر و برادر از شدت سردی هوا میلرزیدند، ولی برای اینکه عصر با دستان خالی به خانه برنگردند، به جستجوی خود ادامه میدهند.
جمیله میگوید: «مه و بیادرم مکتب رفتن را خوش داریم، کل بچهها و دخترها مکتب میروند، ما نمیرویم از خاطری که کالای مکتب و بکس نداریم، قلم و کتابچه نداریم.»
جاوید که نیز علاقه دارد درس بخواند و در آینده کار کند و زندهگی خوب داشته باشد، از امارت اسلامی میخواهد که برای او و سایر کودکان بیبضاعت که توانایی رفتن به مکتب را ندارند، زمینۀ فراگیری درس و تعلیم را مساعد بسازد.
پیشنهاد راهکارها برای کاهش مشکلات و بهبود وضعیت این کودکان
بسمالله سیرت، فعال اجتماعی در ولایت نیمروز در این مورد به پژواک گفت، کودکانی که سرپرست ندارند یا هم از وضعیت اقتصادی خوب بهرهمند نیستند، مجبور اند که برای اعاشهٔ خانوادههای شان دست به گدایی بزنند، زبالهها را جمعآوری کنند و یا هم کارهای شاقه را انجام دهند.
موصوف در ادامه میگوید، برخی کودکانی نیز وجود دارند که از سوی شبکههای مافیایی مجبور به انجام این کارها میشوند.
وی افزود، این کودکان که اکثر زیر سنین ۱۵ سال میباشند، از رفتن به مکتب محروم اند که باید در این زمینه توجۀ جدی صورت گیرد.
سیرت پیشنهاد میکند که ابتدا تمامی این کودکان باید جمعآوری شوند و سپس بهصورت دستهبندیشده، کودکان بیسرپرست از کودکان بد سرپرست جدا شوند.
موصوف در ادامه میافزاید: «همچنین، کودکان شبکهیی که تحت کنترل باندهای مافیایی هستند، باید از آنها جدا شده و به خانوادهها یا نهادهای حمایتی سپرده شوند.»
او گفت :«برای کودکان بیسرپرست زمینهٔ تعلیم و تربیه و یا زمینۀ تعلیمات تخنیکی و حرفوی برای آیندهٔ مفید آنان مساعد گردد.»
سیرت میگوید که یک راهکار دیگری نیز وجود دارد که باید برای سرپرستان این کودکان کاریابی صورت گیرد تا از وضعیت خوب معیشتی بهرهمند گردند و کودکان شان را مجبور به انجام کار نکنند.
راهاندازی سروی بهمنظور حمایت از کودکان بیسرپرست
مولوی محمدقاسم مبشر، رئیس کار و امور اجتماعی ولایت نیمروز میگوید که بهمنظور حمایت از کودکان بیسرپرست سروی را راهاندازی کرده که در نتیجه کودکان بیسرپرست به دو پرورشگاه دخترانه و پسرانه جذب شدهاند.
او میگوید: «ما پلان داریم در آینده سروی را در سطح ولایت بهصورت جامع راهاندازی نماییم تا اطفالی که روی جاده به گدایی روی آوردند، به بخش مربوطه و آن عدهیی که بیسرپرست هستند، به پرورشگاهها جذب کنیم، و آنعده کودکانی که سرپرست دارند، ولی گدایی برای شأن عادت شده از خانوادههای شان تضمین بگیریم تا در آینده از کودکان شان سوءاستفاده نکنند.»
به گفتۀ وی، ریاست کار و امور اجتماعی نیمروز اکنون ۵۰ کودک در پرورشگاه پسرانه و ۱۵ کودک دختر در پرورشگاه دخترانه در این ولایت نگهداری میکند و این پرورشگاهها هر کدام گنجایش ۲۰۰ طفل را دارد.
مبشر افزود: «کمیتۀ تعیینشده بهصورت دوامدار کودکان بیسرپرست و یتیم را از روی سرکها جمعآوری میکند، تلاشهای ما برای حمایت از اطفال یتیم و کوچهگرد ادامه دارد.»
براساس معلومات موصوف، اخیرا برای ۱۵ تن از اطفال پرورشگاه دخترانه توسط یک نهاد خیریۀ عربی البسۀ زمستانی توزیع شده و همچنان ریاست کار و امور اجتماعی نیز برای ۱۲۰ تن از اطفال یتیم البسۀ زمستانی توزیع کردهاست.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP