تلاش زنان زراعت پیشه در غور؛ از چالش سیلاب تا احیای مجدد گلخانه‌ها

فیروزکوه (پژواک، ۶ حمل ۱۴۰۴): هم‌زمان با آمدن فصل بهار شماری از زنان زراعت پیشه در ولایت غور برای احیای مجدد زمین‌های زراعتی و باغچه‌های تخریب شدهٔ شان به دلیل جاری شدن سیلاب‌ها، تلاش‌ها را آغاز کرده‌اند.

قابل تذکر است که سال گذشته در اثر جاری شدن سیلاب‌ها در ولایت غور صدها جریب زمین زراعتی و باغچه‌های خانگی که پر از رونق و شکوفایی بود، تخریب گردید.

اما حالا که فصل زمستان پایان یافت و فصل بهار تازه آغاز شده، زنان زراعت پیشه در این ولایت با اراده‌ای پولادین از دل این چالش‌ها بر‌خواسته و تلاش دارند تا بار دیگر باغچه‌های از بین رفته خود را سبز و شاداب نمایند.

یکی از این زنان زینب ۳۶ ساله است، که در قریه «گل‌دره» شهر فیروزکوه زندگی می‌کند. او قبل از آن‌که سیلاب‌ها بی‌رحمانه بر زندگی‌اش سایه بیفکنند، گلخانه‌ای داشت که سالانه به او ۳۵ تا ۴۰ هزار افغانی درآمد می‌داد.

زینب در گلخانه‌اش سبزیجات، بادنجان رومی و بادرنگ می‌کاشت. او می‌گوید که روزانه این محصولات را با دست پسرش به بازار برای فروش می‌فرستاد.

هر روز او ساعت‌ها در گلخانه‌اش مشغول کار بود و می‌دید که زحماتش به ثمر می‌نشیند. در دل این روزهای شاد، سیلاب‌ها آمد و همه چیز را نابود کرد. گلخانه‌ای که روزی پر از سبزیجات و دسترنج بود، زیر گل و لای مدفون شده بود.

زینب با چشمانی پر از حسرت و دلی پر از امید می‌گوید: «یک گلخانه بسیار کلان جور کرده بودم … و خیلی کارم خوب بود؛ اما سیلاب‌ها گلخانه من را خراب کرد.»

اما این تنها زینب نیست که گلخانه‌اش در نتیجهٔ سیلاب‌ها تخریب شده، بلکه زنان دیگری نیز وجود دارند با این مشکل مواجه گردیدند.

زبیده نیز داستان مشابه با زینب دارد. او که چند سال قبل به کمک ریاست زراعت ولایت غور گلخانه‌ای را ایجاد کرده بود و از حاصلات آن در مخارج خانواده نقش ارزندهٔ داشت؛ اما در نتیجه سیلاب‌های سال گذشته باغچه‌اش تخریب گردید.

زبیده از آموزش‌هایی که در زمینه زراعت و گلخانه‌داری دریافت کرده، صحبت می‌کند و با نگرانی از وضعیت کنونی می‌گوید: «از ریاست زراعت آموزش دیده بودم و گلخانه‌ را ایجاد کردم، در آمد خوبی از آن داشتم. حالا که همه چیز را از دست داده‌ایم، می‌خواهم که دوباره به ما گلخانه، کودهای کیمیاوی و تخم‌های اصلاح شده بدهند، تا بتوانیم زندگی‌مان را از نو بسازیم.»

این زنان زراعت پیشه غور تنها به بازسازی گلخانه‌ها فکر نمی‌کنند؛ آنها به دنبال آموزش‌های مسلکی و حرفه‌ای در زمینه زراعت هستند، آنها می‌خواهند با دریافت حمایت‌های دولتی و کمک نهادهای مختلف، به صورت تخصصی‌تر و موثرتر به کار شان ادامه دهند.

آنها از مسئولان خواسته‌اند که علاوه بر توزیع بذور و کودهای کیمیاوی، دوره‌های آموزشی تخصصی برایشان برگزار کنند، تا بتوانند به شیوه‌های نوین کشاورزی دست یابند.

این درحالی‌ست که تلاش این زنان نه تنها اقتصاد خانواده‌ها را تقویت می‌کند، بلکه گامی به سوی خودکفایی این ولایت است.

عبدالظاهر توانا، کارشناس امور زراعتی در این ولایت، در صحبتی با پژواک،‌ بر ضرورت توانمندسازی و حمایت از زنان زراعت پیشه تاکید دارد.

وی می‌گوید: «برای زنان زراعت‌پیشه، باید برنامه‌های آموزشی عملی و نظری تدوین شود. ایجاد قطعات نمایشی، گلخانه‌های کوچک و بازارهای فروش می‌تواند به زنان کمک کند تا از شیوه‌های سنتی زراعتی خارج شوند و به تولید و فروش به صورت مدرن‌تر دست یابند. این کار می‌تواند در رشد اقتصادی خانواده‌هایشان نقش بسزایی ایفا کند.»

به گفتهٔ موصوف، هر قدر زنان در بخش زراعت آموزش ببینید و حمایت شوند، در اقتصاد خانواده و اجتماع موثر و مفید واقع خواهند شد.

ضیاءالحق جویا، مسئوول مطبوعاتی ریاست زراعت غور نیز با اشاره به برنامه‌های آموزشی برای زنان می‌گوید: «ما به زنان زراعت پیشه آموزش‌هایی را ارائه می‌دهیم و از طریق هم‌کاری با نهادهای مختلف، به ایجاد اشتغال برای آنان کمک می‌کنیم. این برنامه‌ها در راستای توانمندسازی زنان و ارتقای سطح تولیدات زراعتی است.»

او نیز نقش زنان در را در بخش زراعت موثر دانسته و می‌گوید که زنان زراعت پیشه نه‌تنها در اقتصاد خانواده‌های شان کمک می‌شوند، بلکه در اقتصاد کشور نیز مفید واقع می‌گردند.