باشند‌ه‌گان «کابل کمپ» جلال‌آباد: با ابری شدن هوا در تأمین آب آشامیدنی با مشکل مواجه می‌شویم

جلال‌آباد (پژواک، ۱۱ حمل ۱۴۰۴): شماری از باشنده‌گان منطقۀ «کابل کمپ» از مربوطات شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار می‌گویند، آب آشامیدنی مورد نیازشان را از یک چاه سولری تأمین می‌کنند، اما با ابری شدن هوا تخته‌های سولری کار نمی‌کند و این امر آنان را با مشکل مواجه ساخته‌است.

باشنده‌گان «کابل کمپ» که حدود سه دهه قبل در مربوطات ناحیۀ نهم شهر جلال‌آباد ساخته شده، از سال‌ها به این‌سو با کمبود آب آشامیدنی صحی مواجه هستند.

در این کمپ حدود سه‌هزار خانواده زنده‌گی می‌کنند، اما اکثر آن‌ها از کمبود آب شکایت دارند.

در مسجد جامع بلاک پنجم این کمپ به هزینۀ شخصی مردم یک چاه آب حفر شده است که حدود ۳۰۰ خانواده با استفاده از انرژی خورشیدی از آن آب می‌کشد، اما این امر تنها زمانی ممکن است که هوا آفتابی باشد.

در اینجا کودکان و بزرگ‌سالان ساعت‌ها در صف انتظار می‌ایستند تا آب مورد نیاز خود را به خانه ببرند؛ اما گاهی اوقات برخی افراد ناامید با ظرف‌های خالی به خانه‌های خود بر می‌گردند.

بخت‌جمال ساپی، نمایندۀ بلاک پنجم و باشندۀ محلی به آژانس خبری پژواک گفت، در کابل کمپ ده بلاک وجود دارد و در هر بلاک از ۳۰۰ تا ۵۰۰ خانواده زنده‌گی می‌کنند که اکثریت آن‌ها با مشکل کمبود آب مواجه هستند.

او افزود که آب‌های زیرزمینی در این منطقه در عمق بیش از ۱۰۰ متر یافت می‌‍شود و مردم فقیر این کمپ نمی‌توانند تا چاه‌ها را حفر کنند.

او گفت: «مردم بسیار مجبور هستند، توانایی آب هیچ‌کس ندارد، یک دو سه چاه است، آن‌ها تلاش خود را می‌کنند اما زمانی که آسمان ابری شود، آب نمی‌باشد، این چاه مسجد از سوی یک بنیاد خیریه حفر شده بود، مادر یک کس فوت کرده بود، پول خیرات او را فرستاده بود.»

همچنین، قاری روح‌الله، باشندۀ دیگر محل گفت که در بخش آب با دشواری‌های زیادی روبه‌رو هستند و از اداره‌های مربوطه و نهادهای خیریه می‌خواهند  که در این زمینه به آن‌ها کمک کنند.

او گفت: «کودکان بلاک ما حتی پس از طی کردن ۵۰۰ متر فاصله برای آوردن آب به این چاه مسجد می‌آیند، تا اکنون نه نظام گذشته و نه هم نظام فعلی در این زمینه اقدام کرده‌است تا در زمینۀ آب برای ما خدمت کند؛ از طریق شما از موسسات و مقام‌های حکومتی می‌خواهیم که مشکلات زیاد است، آب یک موضوع حیاتی است، پس باید با ما همکاری کنند.»

لیلا، یک دختر ۸ ساله که پس از طی نمودن حدود ۳۰۰ متر فاصله به این چاه آمده گفت، هر روز که آب به خانه می‌برد، از طرف شب احساس جان دردی می‌کند.

لیلا گفت: «ما که در این‌جا هستیم؛ سیراب نشده‌ایم، آب نیست.»

از سوی دیگر، مسؤولین شرکت آبرسانی شهری در ولایت ننگرهار می‌گویند که مردم کابل کمپ به آنان کدام پیشنهادی نکرده‌اند و اگر چنین درخواستی اریۀ کنند، آن‌ها به مشکلات شان رسیده‌گی خواهند کرد.

مولوی یارمحمد محمدی، رئیس شرکت آبرسانی شهری و فاضلاب در زون شرق به پژواک گفت، آن‌ها برای تمام نواحی یک طرح را تهیه کرده‌اند، اما مناطقی که مردم آن با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند، باید به آنان عارض شوند.

او افزود: «ما برای حل مشکل آب نواحی نُه‌گانه پلان داریم و در صورت وجود امکانات به پیش می‌رویم، اما این مردم که با مشکلات مواجه اند و عریضه کنند، ما با همکاری نهادهای مربوطه مشکلات شان را حل خواهیم کرد.»

این در حالی است که کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ تخمین زده که ۸۰ درصد مردم افغانستان در زمنیۀ دسترسی به آب آشامیدنی صحی با مشکلات روبه‌رو هستند.