شبرغان (پژواک،۱۴ ثور ۱۴۰۴): منازعهای میان دو خانواده در جوزجان که پس از جانباختن یک کودک شش ساله در پی یک رویداد ترافیکی به میان آمده بود، با میانجیگری ریاست امور سرحدات، اقوام و قبایل این ولایت حلوفصل شد.
مولوی غلامنبی صمیم، رئیس امور سرحدات، اقوام و قبایل ولایت جوزجان به آژانس خبری پژواک گفت که بهتاریخ هجدهم ماه حمل سال روان در منطقۀ «پوسته مهتاب» واقع در مسیر سرک ولسوالی قوشتپه یک حادثهٔ ترافیکی رخ داد که در نتیجۀ آن یک طفل شش ساله جان باخت.
بهگفتۀ موصوف، این حادثه منجر به دشمنی میان دو خانواده گردیده بود.
وی افزود که ریاست اقوام و قبایل جوزجان طی چندین جلسه متوالی و با همکاری و هماهنگی جمعی از علما، متنفذین اقوام و سران قومی، به بررسی همهجانبه موضوع پرداختند و در نهایت موفق به حل و فصل این معضله شدند.
صمیم افزود: «عفو و گذشت از مهمترین صفات پسندیده اسلامی است که باید در میان مسلمانان ترویج گردد، گذشت و بخشش نهتنها موجب رضایت خداوند متعال، بلکه زمینهساز صلح، صفا و آرامش در میان خانوادهها و جوامع اسلامی میگردد، باید تلاش کنیم تا ریشههای منازعه، خصومت، کینه و عداوت را از میان برداریم و جامعهای آکنده از محبت و برادری بنا نهیم.»
در همین حال، خیرالله پدر طفلی که در حادثهٔ ترافیکی جان باخته بود گفت: «هیچ پدری نمیتواند از رنج مرگ فرزندش عبور کند.»
وی که از آشتی میان دو خانواده خرسند بود افزود: «من بهخاطر جلوگیری از ادامه دشمنی بهخاطر خاموش کردن آتش انتقام و برای گشودن راه صلح این گذشت را انجام دادم و مورد عفو قرار دادم.»
خیرالله خطاب به کسانی میان شان دشمنی وجود دارد و همیشه به فکر انتقام استند میگوید: «امید دارم که این اقدام من سرمشق باشد برای دیگرانی که در سایه تعصبات قومی به خشونت و انتقام پناه میبرند، ما باید حلقههای نفرت را بشکنیم و بهجای آن پلهای تفاهم و همدلی بنا کنیم.»
با این حال، مفتی برهانالدین، یک تن از علمای دین در جوزجان، دشمنی و اختلافات را به سود خانوادهها نمیداند و بر حل آن از راه گفتگو و مذاکره تاکید میورزد.
وی افزود: «بالاخره در اثر میانجیگری علما و ریش سفیدان موضوع را فیصله کردیم هر دو طرف را آشتی ساختیم و پس از این، این موضوع حل شد و انشاءالله در آینده کدام کشیدهگی بین اینها وجود ندارد.»
حاجی محمدامین خاکسار، رئیس شورای قریهداران در جوزجان میگوید: «عفو و بخشش نه نشانهٔ ضعف، بلکه علامت والایی روح و بزرگی انسان است، ما بهعنوان بزرگان و ریشسفیدان این جامعه وظیفه داریم که آتش کینه را با آب تدبیر و حکمت خاموش کنیم، وقتی یک خانواده با دل پر از اندوه، از خون عزیز خود میگذرد، این عمل نهتنها ثواب اخروی دارد، بلکه پیام روشنی برای همه ماست که باید راه صلح آشتی و همزیستی را برگزینیم، دشمنی و انتقام، خانهها را ویران میسازد، اما گذشت و عفو، دلها را آباد میکند.»
به گفتهٔ او، این اقدام نمونهای از همبستگی، اخوت اسلامی و مدیریت سالم منازعات قومی از طریق اصول شریعت و سنتهای پسندیدۀ قومی محسوب میگردد.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP