یلی (پژواک، ۱۴ سرطان ۱۴۰۴): مناطق صعبالعبور و پراکندهگی جغرافیایی دایکندی، نه تنها دسترسی به خدمات اساسی زندهگی در این ولایت را دشوار ساخته، بلکه در برخی مناطق موانع جدی بر سر راه آموزش و پرورش کودکان نیز ایجاد کردهاست.
با توجه به این شرایط دایکندی، برخی نهادهای ملی و بینالمللی با همکاری ریاست معارف این ولایت، اقدام به ایجاد صنفهای محلی آموزشی در مناطق دورافتاده و محروم دایکندی کردهاند تا زمینۀ آموزش را برای کودکان بازمانده از مکتب فراهم سازند.
بیش از ۴۰۰ صنف محلی در دایکندی فعال است
ریاست معارف ولایت دایکندی میگوید که در شماری از مناطق این ولایت، بهدلیل شرایط دشوار جغرافیایی و کمبود شاگردان، امکان ایجاد مکاتب رسمی وجود نداشت، اما دفتر یونیسف با ایجاد صنفهای محلی، هزاران کودک بازمانده از آموزش را تحت پوشش قرار دادهاست.
نقیبالله احمدی، آمر تضمین کیفیت ریاست معارف دایکندی در صحبت با خبرنگار آژانس خبری پژواک میگوید، در مناطقی که بهدلیل موقعیت جغرافیایی و کمبود شاگردان، امکان تأسیس مکاتب رسمی وجود نداشت، دفتر یونیسف با همکاری نهادهای «رفاه اجتماعی راه رهنورد (RRSWO)» و «انکشافی افغان (ADA)» حدود ۴۰۳ صنف محلی را ایجاد کردهاست.
او افزود: «از طریق این صنفهای محلی، ۱۰ هزار و ۳۹۶ کودک بازمانده از آموزش شامل برنامههای درسی شدهاند و اکنون در مناطقشان مصروف آموزشاند.»
به گفتۀ احمدی، این صنفها در ساحاتی فعال است که یا فاقد مکاتب رسمی هستند یا بهدلیل فاصلۀ زیاد و نبود امکانات، دسترسی به مکاتب برای کودکان دشوار است.
وی همچنین افزود که این برنامه زیر نظر ریاست معارف تطبیق میشود و مؤسسات تنها نقش حمایتی دارند.
نامبرده تصریح کرد، اکنون آنعده از کودکانی که از تعلیم و تربیه محروم بودند، با تلاش ریاست معارف و موسسات همکار فرصت آموزش برای شان فراهم شدهاست.
صنفهای محلی؛ روزنۀ امید
در کنار مسؤولان معارف، فعالان اجتماعی نیز این ابتکار را گام مثبت خوانده میگویند که وضعیت دشوار دسترسی و کمبود امکانات در بخش تعلیم و تربیه یکی از چالشهای جدی است و برای حل این مشکل به همکاری مردم و مؤسسات نیاز است.
دین محمد نادرعلی، از فعالان اجتماعی دایکندی میگوید: «در این ولایت فاصله میان قریهها بسیار زیاد است و بسیاری از کودکان نمیتوانند با پای پیاده به مکاتب مناطق دیگر بروند. ایجاد صنفهای محلی یکی از نیازهای جدی مردم بود.»
او افزود که ایجاد این صنوف محلی از طریق یونیسف روزنۀ امید را در دل دانشآموزان و مردم ایجاد کردهاست تا هیچ کسی از نعمت تعلیم و تربیه محروم نماند.
وی علاوه کرد: «ارزش و جایگاه صنفهای محلی در دایکندی بسیار مهم و حیاتی است؛ زیرا صنفهای محلی در جاهایی فعالیت میکنند که دورتر از مکاتب دولتی قرار دارند و در بیشتر ساحات که این صنفها فعال است، قریهها و روستاهای نسبتا دور و محروم میباشند.»
نامبرده تصریح کرد، صنفهای محلی در دایکندی نقش بسیار مهمی در رشد و توسعۀ مناطق محروم ایفا میکنند؛ زیرا این صنفها زمینۀ آموزش، سوادآموزی و مهارت آموزی را برای مردم فراهم میسازند.
نادرعلی تاکید کرد:«فعالیت برخی مؤسسات در بخش خدمات آموزشی در ولایت دایکندی قابل قدر است. مردم دایکندی همواره مدیون تلاشها و حمایت تمامی مؤسسات و نهادهایی که در راستای تقویت آموزش فعالیت میکنند، هستند.»
برخی هم از کیفیت و امکانات درسی در این صنفها نیز خرسند اند و خواستار گسترش چنین برنامهها میباشند
حسین دانشیار، فعال دیگر اجتماعی، نیز از کیفیت آموزشی این صنفها ابراز رضایت کرده و گفت:«بررسیهای تیمهای نظارتی ریاست معارف و مؤسسات همکار نشان میدهد که شاگردان با علاقهمندی و انگیزۀ بالا در این صنفها شرکت میکنند و کیفیت تدریس در سطح خوبی قرار دارد.»
او افزود که در دایکندی محرومیت بیش از حد وجود دارد، اما محرومیت از آموزش باید در محراق توجۀ حکومت و مردم باشد؛ زیرا آینده به آن وابسته است.
از دید این فعال اجتماعی، سایر محرومیتها قابل مرهم است، اما سطح پایین سواد و دانش برای جامعه ویرانگر میباشد.
وی از مؤسسات و حکومت میخواهد که برنامههای مؤسسات همکار در بخش معارف باید گسترش یابد و خلاهای موجود باید پر شود.
روایت یک شاگرد از تغییر زندهگیاش
نجیبالله، یکی از شاگردان صنف محلی در قریۀ گیروی ولسوالی میرامور دایکندی میگوید که تا پیش از ایجاد این صنفها، او و همسنوسالانش از آموزش محروم بودند.
موصوف افزود: «خانه ما از مکتب بسیار دور بود، نمیتوانستیم برویم، مجبور بودیم چوپانی یا کارهای خانه کنیم، اما با فعالشدن مکتب محلی در قریه ما، حالا بیش از یک سال میشود که با شوق و علاقه هر روز به مکتب میرویم.»
به گفتۀ مسؤولان در ریاست معارف دایکندی، دانشآموزانی که دورۀ ابتدایی خود را در این صنفهای محلی به پایان میرسانند، پس از آن به مکاتب رسمی همجوار جذب میشوند تا آموزششان ادامه یابد.
با این همه، مسؤولان مؤسسه رفاه اجتماعی راه رهنورد «RRSWO» در دایکندی میگویند که جهت دسترسی یکسان اطفال واجد شرایط و بازمانده از مکتب این صنفهای محلی در سراسر این ولایت ایجاد شدهاست.
رجبعلی آزاد، مسؤول تعلیم و تربیۀ مؤسسۀ «آرسو» در دایکندی گفت: «هدف این موسسه دسترسی یکسان اطفال واجد شرایط و بازمانده از مکتب به تعلیم و تربیه بوده تا شعار تعلیم برای همه اطفالی که در نزدیکی شان مکتبی وجود ندارند، تطبیق شود تا آنان از این حق اساسی و ملی خود محروم نشوند.»
او افزود، قریههایی که بالاتر از سه کیلومتر الی مکتب دولتی فاصله داشته باشند یا موانع اجتماعی، جغرافیایی وجود داشته باشد، شناسایی، سروی و بعد از تفاهم با مردم محل برای شان صنوف تعلیمات محلی در نظر گرفته میشود.
وی گفت که شرایط جذب شاگردان در صنف اول مطابق به لایحۀ معارف است و شاگردان بین سنین هفت تا نه سال میتوانند در این صنفها ثبتنام شوند.
نامبرده تصریح کرد: «در صورتی که تعداد شاگردان واجد شرایط بین ۲۰ تا ۳۵ طفل بازمانده از مکتب باشد و مردم محل حمایت و خواستار ایجاد صنف باشند، با توجه به تأمین آب آشامیدنی، تعیین محل مناسب برای صنف و شرایط صحی مناسب، برای آنان صنف ایجاد خواهد شد.»
آزاد گفت که مؤسسۀ رفاه اجتماعی راه رهنورد زمینۀ آموزش با کیفیت را برای بیش از هشت هزار شاگرد بازمانده از مکتب در دایکندی فراهم کردهاست.
شماری از باشندگان دایکندی ایجاد صنوف محلی گامی مهم در تقویت سیستم آموزشی میدانند
خانجان، یکی از متنفذین منطقۀ بغل کندوی ولسوالی اشترلی گفت که به دلیل دوری مسیر، اکثر فرزندان این منطقه از درس محروم ماندهاند.
او افزود: «فاصلۀ منطقۀ ما تا مکتب بسیار زیاد است و بچههای کوچک نمیتوانستند به آنجا بروند. مردم هم وضعیت اقتصادی مناسبی نداشتند که خود معلم پیدا کنند و در قریهشان برای کودکان تدریس شود، مؤسسۀ آرسو آمد و برای ما یک مکتب ساخت که اکنون بچهها در آن درس میخوانند و خیال ما راحت شده است.»
وی اضافه کرد که اکنون تمام شاگردان واجد شرایط مکتب، در صنفهای محلی ثبتنام کرده و به آموزش مشغولاند.
خانجان تأکید کرد که مؤسسۀ آرسو با ایجاد این صنوف محلی سهم بزرگی در تقویت سیستم آموزشی معارف داشتهاست.
او از حکومت خواست تا در زمینۀ ایجاد مکاتب و توجه بیشتر به بخش معارف تلاشهای گستردهتری انجام دهد.
این در حالیاست که آمر تضمین کیفیت ریاست معارف ولایت دایکندی میگوید که در سطح این ولایت حدود ۱۰۶ هزار و ۲۸ شاگرد در ۴۳۵ باب مکتب دولتی سرگرم آموزشاند. به گفتۀ او، از میان این تعداد مکاتب ۲۲۵ باب آن دارای تعمیر بوده و ۲۱۰ باب فاقد تعمیر است.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP