شماری از باشنده‌گان غزنی خواستار بازسازی برخی آبدات تاریخی این ولایت هستند

شهرغزنی (پژواک، ۸ سنبله ۱۴۰۴): شماری از باشنده‌گان غزنی از وضعیت برخی آبدات تاریخی در این ولایت ابراز نگرانی کرده و از حکومت می‌خواهند که به بازسازی و حفظ آن‌ توجه کند. مسؤولین می‌گویند که برخی از آبدات تاریخی بازسازی شده و تلاش دارند بقیه را نیز ترمیم و بازسازی نمایند.

غزنی یکی از ولایات باستانی افغانستان به‌شمار می‌رود که دارای شمار زیادی از اماکن و آثار تاریخی است که از این میان حدود ۱۰۰ آبدۀ تاریخی در وزارت اطلاعات و فرهنگ ثبت و راجستر شده‌است.

غزنی در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان مرکز تمدن اسلامی نام‌گذاری شد و بسیاری از مناطق تاریخی آن بازسازی شده بود، اما به‌دلیل بازسازی با کیفیت پایین، بسیاری از آن‌ها دوباره تخریب شده‌است.

بربنیاد معلومات مسؤولین محلی، قلعۀ غزنین، برج‌های تاریخی، قصر محمدشریف‌خان، مسجد قلعت غزنین، گنبد بیگم و زیارت‌ ملا مشک‌علم از جمله آبدات تاریخی می‌باشد که نیاز به بازسازی دارد.

محمدغوث علیمی، یکی از بزرگان قومی در شهر کهنۀ غزنی به آژانس خبری پژواک گفت که غزنی از گذشته‌ها مرکز تمدن‌های باستانی بوده و بسیاری از آبدات باستانی آن مربوط به دوران پیش از اسلام، یعنی دوران زردشتی و بودایی است؛ همچنین پس از اسلام، یادگارهایی از دوران‌های غزنویان، غوریان و تیموریان نیز دارد.

او افزود که آبدات باستانی از نظر تاریخی، بهترین معرفی یک جامعه را ثابت می‌سازد و از امارت اسلامی خواست  از این آثار حفاظت کند.

سیدآغا قادری، بزرگ دیگر قومی این منطقه نیز می‌گوید که اماکن تاریخی بیانگر هویت و فرهنگ باستانی یک سرزمین‌است و باید به حفظ و نگهداری آن‌ توجه صورت گیرد.»

او گفت: «در ولایت ما آبدات زیادی تاریخی وجود دارد که هر یک آن دارای پیشینۀ تاریخی و ارزش ویژه‌ای است؛ اما متأسفانه که حکومت‌های گذشته هیچ توجهی به حفاظت آن نکردند د و اکنون هر یک در معرض خطر نابودی قرار دارد.»

او از قلعۀ تاریخی غزنین، بالاحصار، مناره، قصر شریف‌خان، مسجد جامع شهر قدیم، قلعۀ برگت، قبر حضرت ترک، قلعۀ نی، مقبرۀ خواجه ملکیار پرنده، بنای بیگم، مقبرۀ ملا مشک‌علم، مقبرۀ شهاب‌الدین و سایر اماکن تاریخی یاد کرد و گفت: «این‌ها نباید ویران شود و باید برای نگهداری آن‌ اقداما صورت گیرد.»

به گفتۀ آن‌ها، برخی از این اماکن تاریخی از سوی امارت اسلامی بازسازی شد، اما برخی دیگر همچنان نیاز به مرمت و بازسازی‌ دارد.

در همین حال، محمدآصف حنیفی، یکی از فعالان فرهنگی در غزنی نیز آبدات تاریخی و باستانی را میراث فرهنگی و تاریخی هر سرزمینی می‌داند و می‌گوید، هرقدر که میراث فرهنگی غنی‌تر باشد، به همان اندازه پیشینۀ طولانی تاریخی و تمدنی آن ملت را بیان می‌کند.

به گفتۀ وی، حفاظت از آثار تاریخی یک موضوع مهم و ضروری است و باید اقدامات عملی در این زمینه انجام شود.

او افزود: «این آثار تاریخ و هویت ما است، دیگران که ما را می‌شناسند، از روی همین آثار تاریخی و مناطق باستانی‌ ما را می‌شناسند؛ چون آن‌ها می‌دانند که چه کسانی در این مناطق تاریخی زنده‌گی می‌کردند و چه می‌کردند، اگر این آثار از بین برود، ما دیگر هیچ هستیم و همه چیز را از دست خواهیم داد.»

ملا حمیدالله نثار، رئیس اطلاعات و فرهنگ غزنی به پژواک گفت: «در سال گذشته، شماری از آبدات تاریخی آسیب‌دیده که در سال‌های گذشته به‌دلیل آفات طبیعی و جنگ‌ها آسیب دیده بود، ترمیم شده‌است، اما شماری دیگر از آن هنوز هم با تهدید جدی مواجه‌ می‌باشد که از آن جمله می‌توان به قلعۀ غزنین، برج‌های تاریخی، قصر محمد شریف‌خان، مسجد قلعت غزنین، گنبد بیگم، مقبرۀ  ملا مشک‌علم و سایر آثار تاریخی اشاره کر.»

او افزود که در این زمینه چندین بار با وزارت تماس گرفته‌اند تا آبداتی که در این ولایت در معرض خطر تخریب قرار دارد، بازسازی شود

وی همچنین از نهادهای بین‌المللی فرهنگی خواست که در حفاظت از آبدات تاریخی با آن‌ها همکاری کنند.

از سوی دیگر، مولوی عتیق‌الله عزیزی، معین امور هنر و فرهنگ وزارت اطلاعات و فرهنگ در سفر اخیرش به ولایت غزنی در مصاحبۀ ویژه‌ای با آژانس خبری پژواک گفت که در حال حاضر در برخی ولایت‌ در سطح کشور، کار بازسازی ده‌ها آبدۀ تاریخی جریان دارد.

او افزوده بود که غزنی نیز در نظر دارند و در تلاش هستند تا در آینده آبداتی در غزنی را که در وضعیت غیرمناسب قرار دارد، نیز بازسازی کنند.