کابل (پژواک، ۱۱ سنبله ۱۴۰۴): شماری از زنان در کابل که با دستانی پُرکار و دلهایی امیدوار، در میان کاه، چونه و سبوس به پرورش سمارق پرداختهاند میگویند، برای رونق کاروبارشان نیاز به ایجاد سردخانهها دارند.
سه سال پیش، به کمک مالی سازمان غذا و زراعت ملل متحد (افایاو)، برای ۲۵ خانم در مناطق چهارآسیاب و دارالامان کابل آموزش پرورش سمارق فراهم شد. اکنون هر یک از این خانمها در خانههای شان مصروف پرورش سمارقاند و در اقتصاد خانوادههای شان سهم برجستهای دارند.
برشنا طاهری، باشندۀ دارالامان کابل و بنیانگذار فارم پرورش سمارق «صدفی»، به آژانس خبری پژواک گفت که پیش از ایجاد این فارم و آموختن پرورش سمارق، وضعیت اقتصادی خانوادهاش مناسب نبود؛ زیرا شوهرش بیکار بود.
موصوف در منطقهٔ چهارآسیاب کابل، به کمک همسرش در تهکوی منزل خود سمارق را کشت و پرورش میدهد. او میگوید که سمارقهای به ثمررسیده را بستهبندی کرده و به سردخانهای که خود در منطقۀ دارالامان ساختهاند، منتقل میکنند و از همانجا به دکانداران در کابل به فروش میرسانند.
به گفتهٔ وی، روش پرورش سمارق را در یک برنامهٔ آموزشی سه ماهه که از سوی سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (افایاو) راهاندازی شده بود، فرا گرفتهاست و در پایان برنامه، مواد خام نیز برای شرکتکنندهگان توزیع شد.
او افزود: «در آن برنامهٔ آموزشی برای ما پرورش سمارق از مرحلهٔ تهیۀ مواد، پرورش سمارق و جمعآوری آن به شکل فنی و اصولی آموزش داده شد.»
خانم طاهری از وضعیت کاروبار و درآمد خود خرسند است و میگوید که او و سایر خانمهایی که در زمینۀ پرورش سمارق آموزش دیدهاند، ماهانه تا ۱۸ هزار افغانی از این بخش درآمد دارند.
براساس معلومات او، قیمت هر کیلو سمارقی که در این فارم تولید میشود، در بازارهای شهر کابل به ۳۵۰ افغانی به فروش میرسد.
همچنان، سامعه جباری، یک تن از زنان دیگر که مصروف کشت و تولید سمارق است میگوید: «تولید سمارق در محیطی کاملاً پاک، ضدعفونیشده و عاری از آلودهگی انجام میشود.»
به گفتهٔ وی، کاه مورد استفاده در فارمهای سمارق ابتدا شستوشو و سپس در دمای معین جوشانده میشود، پس از آن، کاه جوشاندهشده در پلاستیکهای ضدعفونیشده ریخته و با مقدار مشخصی چونه و سبوس که مواد مغذی برای رشد سمارقاند، ترکیب میشود. سمارقها پس از حدود چهل روز در این بستهها رشد میکند و پس از رسیدن به ثمر، بستهبندی شده و برای فروش آماده میشود.
او از مردم خواست که از تولیدات داخلی استفاده کنند و افزود: «ما زنان سمارق پاک و عاری از مکروب را تولید و به بازار عرضه میکنیم و بیشتر تولیدات ما در کابل به فروش میرسد.»
موصوف از نهادهای ملی و بینالمللی خواست که برنامههای پرورش سمارق را برای زنان گسترش دهند و افزود: «پرورش سمارق منبع درآمد خوبی برای زنانی است که بیکارند و وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند.»
همچنان، صاحبه سادات، یکی دیگر از سمارقکاران میگوید که خوشحال است در برنامهای پرورش سمارق شامل و آموزش دیدهاست و اکنون در اقتصاد خانوادهاش نقش مثبتی را ایفا میکند.
او نیز از نهادهای ملی و بینالمللی میخواهد که زنان سمارقکار را مورد حمایت بیشتر قرار دهند.
وی میگوید: «نبود سردخانهها یکی از چالشهای ماست، اگر این مشکل حل شود، تولید و فروش ما گسترش مییابد و حتی صادرات خواهیم داشت.»
او افزود، در حال حاضر یک کیلو سمارق خشک را که از آن به عنوان دوا استفاده میشود، در بازار به ۵۰۰ افغانی میفروشند. به گفتۀ او، سمارق خشک حتی به خارج از کشور به ویژه به هندوستان نیز صادر میگردد.
آگاهان: برنامههای جامع و پایدار از سوی نهادهای ملی و بینالمللی برای توانمندسازی زنان افغان باید گسترش یابد
لمیا شیرزی، فعال حقوق زنان، کار این خانمها در بخش پرورش سمارق را ستایش کرد و گفت که باید این چنین برنامهها گسترش یابد.
او با اشاره به مشکلات اقتصادی خانوادهها، خواستار برنامههای جامع و پایدار از سوی نهادهای ملی بینالمللی برای توانمندسازی زنان افغان شد.
در همین حال، عیسی مبارز، آگاه امور اقتصادی میگوید: «هر اقدام که زمینۀ اشتغال برای بانوان در کشور فراهم سازد، گامی مثبت در جهت خودکفایی اقتصادی افغانستاناست.»
او تأکید کرد که ایجاد فارمهای کوچک برای زنان در بخشهای زراعت و مالداری میتواند به تقویت اقتصاد خانوادهها و رشد اقتصاد ملی کمک کند.
وی افزود: «بانوان افغان در بخش زراعت از تجارب خوبی برخوردار اند و در صورت فراهمشدن فرصتهای شغلی، این زنان میتوانند به ستون مهم اقتصاد کشور تبدیل شوند.»
مسؤولان: برای حل مشکلات دهاقین و رشد زراعت تلاش میکنیم
مولوی شیرمحمد حاتمی، سخنگوی وزارت زراعت، آبیاری و مالداری میگوید که در افغانستان ۷۰ تا ۷۵ درصد مردم مشغول زراعت و مالداریاند و زنان نیز در کنار مردان در مرکز و ولایتهای کشور در این بخش سهم فعال دارند.
او با اشاره به کار زنان سمارقکار، افزود: «زنان در بخشهای کشت سمارق، احداث باغچههای خانگی و دیگر فعالیتهای زراعتی نقش چشمگیری ایفا میکنند.»
حاتمی گفت، وزارت زراعت با همکاری نهادهای ملی و بینالمللی، ترینینگهای تخصصی و امکانات لازم را برای زنان فراهم کردهاست که هدف این برنامهها رشد اقتصادی آنان و خانودههای شاناست.
به گفتۀ او، این وزارت در حال حاضر با نهادهایی چون سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (افایاو) و برنامۀ جهانی غذا (دبلیوافپی) همکاری دارد و برای حل مشکلات دهاقین و رشد زراعت تلاش میکند.
ریچارد ترینچارد، رئیس سازمان خوراک و زراعت ملل متحد، به آژانس خبری پژواک گفت که این سازمان با ارایۀ بستههای حمایتی به خانوادههای آسیبپذیر بهویژه زنان سرپرست خانواده، در بهبود وضعیت تغذیهای و حمایت از تولیدات زراعتی تلاش میکند.
او در ادامه افزود: «تمرکز ما بر ایجاد فرصتهای پایدار و توانمندسازی جوامع محلیست تا در برابر چالشهای اقتصادی و اقلیمی مقاومت بیشتری داشته باشند.»
به گفتۀ او، این نهاد طی سالهای اخیر پروژههایی را در زمینۀ کشت، مالداری، توزیع تخمهای اصلاحشده و واکسیناسیون حیوانات اجرا کردهاست.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP