شبرغان (پژواک، ۲ میزان ۱۴۰۴): سایره، یک زن زراعتپیشه در شبرغان، مرکز ولایت جوزجان که با ایجاد یک «کوپراتیف زراعتی» برای بیش از دوصد زن دیگر زمینۀ اشتغال و درآمدزایی را فراهم کرده، از حکومت و نهادهای کمککننده میخواهد تا با راهاندازی برنامههای آموزش مهارتهای نوین زراعتی، از زنان فعال در این بخش حمایت کنند.
سایره مادر ۶ فرزند است و در قریۀ «قوره» شهر شبرغان زندهگی میکند. او بیش از ۱۶ سال است که در عرصههای زراعت و مالداری فعال است.
وی طی صحبتی با آژانس خبری پژواک گفت: «خودم بیسواد استم و به دلیل فقر و محدودیتهای فرهنگی و اجتماعی نتوانستم در دوران کودکی به مکتب بروم و درس بخوانم. زیاد آرزو داشتم که درس بخوانم و یک معلم شوم، اما نسبت مشکلات اقتصادی مجبور شدم که کشت و زراعت کنم تا خانوادهٔ خود اعاشه کنم.»
او افزود، کارش را با ایجاد باغچهٔ خانهگی آغاز کرد و در باغچهاش انواع ترکاریها چون بادرنگ بادانجان رومی، بادانجان سیاه، بامیه را کشت میکرد و میفروخت و بعد آهسته آهسته به کشت پنبه رو آورد و کارش را وسعت داد.
سایره در ساحهٔ چهار جریب زمین پنبه کشت کرده و در این بخش شوهرش با او یکجا کار میکند و از باغچههای خانگی نیز حاصلات خوبی بدست میآورد.
سایره که در بخش پنبه برای تعدادی از زنان زمینهٔ کار را مساعد کرده میگوید که اخیرا موفق به ایجاد کوپراتیف زراعتی برای زنان نیز گردیدهاست.
به گفتهٔ موصوف، این کوپراتیف را با سرمایهٔ ۲۳۱ هزار افغانی ایجاد کردهاست که در حال حاضر ۲۳۱ زن در بخشهای مختلف از جمله باغداری، مالداری (تولید لبنیات) و کشت و زراعت در آن مصروف کار اند.
وی افزود که هدف اصلی از ایجاد این کوپراتیف فراهمسازی زمینۀ کار و اشتغال برای سایر زنان قریه بودهاست.
خانم سایره در مورد فعالیتهای کوپراتیف گفت، این کوپراتیف شامل توسعۀ باغهای محلی، پرورش گاوهای شیری و همچنین کشت محصولات زراعتی مورد نیاز است؛ این برنامه نهتنها باعث افزایش درآمد زنان عضو آن شده، بلکه به تقویت اقتصاد محلی، بهبود امنیت غذایی و ارتقای جایگاه زنان در فعالیتهای اقتصادی قریه کمک مؤثر کردهاست.
وی از وزارت زراعت و نهادهای کمککنندهٔ در بخش زراعت میخواهد، برای زنانی که در بخش زراعت کار میکنند، برنامههای آموزشی مهارتهای نوین زراعتی، پروسس محصولات زراعتی و بازاریابی را روی دست گیرد.
وی افزود: «خودم و زنان قریه از مهارتهای نوین زراعتی بیخبریم و هیچ برنامهٔ منظم آموزشی برای ما به تازگی برگزار نگردیده، این یک مشکل بزرگ در بخش کار ما است.»
حسینه، یکی از زنان فعال در عرصۀ زراعت در قریۀ «قوره» شهر شبرغان دربارۀ تجربۀ کاری خود میگوید: «مدت هشت سال است که در بخش زراعت به فعالیتهای گوناگون مشغول هستم، همهساله در زمینهای زراعتی خویش، با همکاری همسر و پسر بزرگم، محصولات مختلفی چون کنجد، گندم، زعفران و سبزیجات کشت میکنیم. خوشبختانه هر سال حاصلات خوبی به دست میآوریم.»
موصوف ایجاد این کوپراتیف را ستایش کرد و اضافه کرد: «با همکاری کوپراتیف توانستم تخمهای اصلاحشده و وسایل لازم را دریافت کنم و حالا محصولاتم نسبت به گذشته بیشتر شدهاست.»
وی میگوید که بر علاوۀ کار بالای زمینهای شان همراه با شوهرش، در داخل حویلی خود نیز باغچهٔ خانهگی دارد که در آن پیاز، گشنیز و بامیه کشت میکند.
او نیز خواستار راهاندازی برنامههای آموزشی در بخش زراعت نوین برای زنان زراعتپیشه شد.
در همین حال گلثوم که ۶ سال تجربهٔ کار در بخش مالداری، باغداری و باغچهٔ خانگی دارد، میگوید: «ما هر سال بزهای شیری و گاوهای شیری را نگهداری میکنیم. از شیر آن ماست، چکه، قیماق و پنیر تهیه کرده و در بازار میفروشیم، مالهای لاغر را میخریم، پرورش میدهیم و خوب که چاق شد در بازار میفروشیم. از این راه درآمد ما دو برابر میشود.»
گلثوم در کنار مالداری باغچهٔ خانهگی نیز دارد و به تنهایی در آن سبزیجات متنوع کشت میکند.
وی افزود: «از طرف یک موسسه برای ما تاک کمک شد و باغ انگور هم داریم که در باغ هم با شوهرم کار میکنم، زمانیکه انگورها پخته میشه، جمع میکنیم و یک مقدار آن را کشمش میسازیم.»
او نیز خواستار این شد که وزارت زراعت برای زنان زراعت پیشه زمینهٔ آموزشهای زراعت نوین و آبیاری با سیستم قطرهای را مساعد سازد تا بتوانند کاروبارشان را رونق دهند و حاصلات خوبی به دست بیاورند.
از سوی دیگر، جواد فرزام، کارشناس امور زراعتی در ولایت جوزجان به آژانس خبری پژواک گفت که زنان روستایی در ولایت جوزجان نه تنها در چارچوب خانواده، بلکه در گسترهٔ اجتماع نیز نقش بنیادی دارند و حضور آنان در امور زراعتی بسیار پررنگ است.
به گفتهٔ وی، زنان در این ولایت از آمادهسازی زمین و کشت بذر گرفته تا آبیاری و برداشت محصولات، سهم فعال دارند و در بسیاری از قریهجات زنان با مهارت و تجربهٔ بومی خویش، شیوههای مؤثر زراعتی را به کار میگیرند که هم به افزایش تولید کمک میکند و هم کیفیت محصولات را ارتقا میبخشد.
او اضافه کرد: «از نگاه اقتصادی نیز کار و تلاش زنان تأثیر مستقیم بر معیشت خانوادهها دارد. بسیاری از خانوادهها وابسته به عایدات فعالیتهای زنان در مزرعه و یا صنایع دستی وابسته به زراعتاند و به همین دلیل میتوان گفت زنان روستایی ستونهای پنهان اما استوار اقتصاد خانواده و جامعهٔ محلیاند.»
وی میگوید، با توجه به مؤثریت کار زنان در عرصهٔ زراعت و مالداری باید برای آنان برنامههای آموزشی راهاندازی گردد .
با این حال، ذبیحالله خیراندیش سخنگوی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری جوزجان در مورد گفت: «ما در آینده، قصد داریم برنامههای آموزشی و حمایتی بیشتری را برای زنان دهقان راهاندازی کنیم تا سهم آنان در توسعۀ زراعت و اقتصاد محلی افزایش یابد.»
موصوف در مورد برنامههای این ریاست جهت توانمندی زنان زراعتپیشه تصریح کرد: «ما در راستای توانمندسازی زنان دهقان، اقدامات متعددی را انجام دادهایم. با همکاری مؤسسات همکار، ۲۵۰ گلخانه در مناطق اطراف شهر شبرغان و ولسوالیها ایجاد نمودهایم که به اشتغالزایی و رشد اقتصاد خانوادهها کمک میکند.»
موصوف میافزاید که در جوزجان بیشتر از ۵۰۰ صد خانم در بخشهای گلخانهها، کشت سمارق، زعفران و بخشهای دیگر زراعت مصروف کار هستند.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP