زرمینه؛ زنی در جوزجان که با یک چرخ خیاطی، چرخ زنده‌گی ۵۰ زن دیگر را به حرکت درآورد

شبرغان (پژواک، ۶ میزان ۱۴۰۴): زرمینه خیری، زنی در شهر شبرغان، مرکز ولایت جوزجان که چهار سال پیش با سرمایۀ اندک اولیه، اما ارادۀ آهنین یک کارگاه قالین‌بافی و خیاطی را ایجاد کرد، امروز نه‌تنها برای ۵۰ زن و دختر بی‌بضاعت زمینۀ کار و کسب درآمد فراهم ساخته، بلکه شعله‌ای از امید را در دل آنان نیز روشن کرده‌است.

زرمینه خیری، مسؤول کارگاه قالین‌بافی و خیاطی «ترک جوزجان» در شهر شبرغان به آژانس خبری پژواک گفت که این کارگاه را چهار سال پیش تأسیس کرده‌است.

وی افزود: «خودم مدت ۱۰ سال است که خیاطی می‌کنم، کار را با یک ماشین خیاطی،‌ یک قیچی، متر و یک بسته تار شروع کردم که حدود ۲۰ هزار افغانی مصرف شد. اما حالا سرمایه‌ام به ۷۰۰ هزار افغانی رسیده و برعلاوه خودم برای ۵۰ زن و دختر بی‌بضاعت زمینهٔ کار را مساعد کرده‌ام.»

به گفتۀ خانم خیری، در بخش قالین‌بافی برای ۳۰ و در بخش خیاطی برای ۲۰ زن و دختر زمینهٔ کار مساعد گردیده‌است.

وی افزود: «خواستم که با ایجاد کارگاه برای زنان و دختران  که بیکار هستند، زمینۀ کار را فراهم کنم و همچنان صنعت قالین‌بافی در ولایت جوزجان که از پیشینۀ خوبی برخوردار است، به باد فراموشی سپرده نشود.»

موصوف در مورد معاش کارکنان بخش قالین‌بافی این کارگاه گفت: «برای این تعداد بانوان که در کارگاه قالین‌بافی کار می‌کنند از روی متراج پول پرداخت می‌شود و به استادان خیاطی ماهوار نظر به تولید خویش داده می‌شود.»

شماری از زنان شاغل در این کارگاه از فراهم شدن زمینهٔ کار برای خود ابراز خرسندی می‌کنند.

شاکره، یک تن از دختران که  ۲۵ سال عمر دارد و در کارگاه قالین‌بافی مصروف کار است می‌گوید: «من پیش از آمدن به این کارگاه در خانه بی‌کار بوده‌ام و حالی شکر به کار شدم.»

موصوف در حالی که می‌گفت نسبت بی‌کاری و مشکلات اقتصادی به افسرده‌گی دچار گردیده بود، افزود که حالا مشکل افسرده‌گی‌اش رفع گردیده و مشکلات اقتصادی‌اش نیز کاهش یافته‌است.

در همین حال تهمینه، یک‌ تن از شاگردان خیاطی می‌گوید، او از مدت یک سال می‌شود  در این کارگاه   کار می‌کند، هم کار خیاطی را آموخته و هم می‌تواند مخارج خانه‌اش را از این طریق دریافت کند.

وی ایجاد این کارگاه را برای رفع بی‌کاری زنان و تقویت اقتصادی خانواده‌ها مؤثر دانسته‌ افزود: «من در این مدت خیلی چیزی‌ها را یاد گرفتم از قبیل قیچی، برش، دوخت و غیره.»

در عین حال، نوریه یک‌ تن از استادان کارگاه خیاطی نیز از ایجاد این کارگاه استقبال کرده و گفت که اکنون می‌تواند از طریق کار در این کارگاه لقمه نانی حلال را برای خانواده‌اش کسب کند.

او تصریح کرد: «خودم دختر خانه هستم  بیرون از خانه کار می‌کنم، در اقتصاد خانه سهم می‌گیرم، خیلی خوش هستم و از کار خود راضی ام، از این طریق می‌توانم برای خانواده‌ام نان و لباس تهیه کنم  و از مسؤولین امارت اسلامی می‌خواهم تا برای بانوان دیگر نیز اجازه بدهند کار کنند. از طریق همین خیاطی ماهانه ۵هزار افغانی معاش میگرم .»

از سوی دیگر، لطیفه سرورزاده، مسؤول اتاق تجارت و صنایع زنان در ولایت جوزجان به پژواک گفت که طی سال‌های اخیر تعداد کارگاه‌های خیاطی و قالین‌بافی در سطع شهر و ولسوالی‌های این ولایت در حال افزایش می‌باشد.

موصوف افزایش این کارگاه‌ها را گام نیک برای بهبود اقتصاد خانواده‌ها و سهم‌گیری فعال زنان در جامعه خواند و می‌گوید که این اتاق تلاش می‌ورزد تا در این عرصه بیشتر کار کند.