برگزاری مراسم عروسی دسته‌جمعی ۱۱۸ زوج جوان در نیمروز و غزنی

غزنی، زرنج (پژواک، ۱۰ میزان ۱۴۰۴): مراسم عروسی دسته‌‌جمعی ۱۰۰ زوج جوان به هدف ترویج فرهنگ محافل عروسی با هزینۀ کم در شهر زرنج و از هژده زوج جوان در ولایت غزنی برگزار شد.

مراسم عروسی دسته‌جمعی صد زوج جوان در شهر زرنج، مرکز ولایت نیمروز امروز (پنجشنبه، دهم میزان) از سوی نهاد خیریۀ حبیب‌یار در هوتل «قصر نوین» شهر زرنج برگزار شد که در کنار اعضای خانواده‌های این زوج‌ها، مسؤولین محلی و چهره‌های مردمی نیز در آن اشتراک کرده بودند.

مولوی تاج‌الدین، مسؤول این نهاد در صحبت با آژانس خبری پژواک گفت که برای هر زوج مبلغ یک، یک لک افغانی در قالب جهیزیه و وسایل ضروری خانه‌داری اهدا شده‌است.

به گفتهٔ وی، وسایل کمک‌شده شامل اقلامی چون فرش، وسایل برقی، لوازم آشپزخانه، پوشاک و دیگر لوازم مورد نیاز آغاز زنده‌گی مشترک می‌باشد.

به گفتۀ وی، این مراسم چهاردهمین دور عروسی دسته‌جمعی است که از سوی نهاد «حبیب‌یار» در سطح کشور و هفتمین دور در ولایت نیمروز می‌باشد.

هدف از برگزاری این برنامه‌ها، کاهش رسوم ناپسند ازدواج، جلوگیری از مهاجرت جوانان به‌خاطر فقر و حمایت از خانواده‌های نیازمند است.

او افزود: «می‌خواهیم با این برنامه‌ها فرهنگ‌‎سازی کنیم، جوانان را حمایت کنیم، هدف ما کاهش بار اقتصادی ازدواج و همچنان روشی برای مبارزه با رسوم ناپسند جامعۀ ما می‌باشد.»

از سوی دیگر، در شهر غزنی نیز مراسم عروسی دسته‌جمعی ۱۸ زوج جوان برگزار شد.

قاری محمدغوث کاوش، رئیس بنیاد خیریۀ سعادت در غزنی به آژانس خبری پژواک گفت که مصارف این عروسی دسته‌جمعی که به هدف جلوگیری از مصارف گزاف برگزار شده‌است، به ۸۰۰ هزار افغانی می‌رسد که از سوی این نهاد و برخی تجار پرداخت گردیده‌است.

وی افزود که این ۳۴ داماد و عروس به دلیل مشکلات اقتصادی توانایی برگزاری مراسم جداگانه را نداشتند.

به گفتهٔ کاوش، در چهار سال اخیر این پنجمین دور مراسم عروسی دسته‌جمعی است که از سوی این نهاد برگزار می‌گردد.

احمد شکیب، یکی از ۱۸ دامادان در این مراسم گفت، خرسند است که در این مراسم شرکت کرده؛ زیرا توانایی برگزاری مراسم عروسی جداگانه را نداشت.

همچنان شریف، یکی دیگر از اشتراک‌کننده‌گان در این مراسم گفت که عروسی‌های دسته‌جمعی باعث می‌شود تا از مصارف گزاف جلوگیری به‌عمل آید.

وی از برگزارکننده‌گان این مراسم سپاس‌گذاری کرد؛ زیرا بیشتر دامادان به دلیل بیکاری و مشکلات اقتصادی توانای برگزاری مراسم عروسی شان را نداشتند.